[Uzun zamandır yoktum. Biri demiş ki öldü. Şimdi herkes duysun,kraliçe geri döndü.]
Gon evinde oturmuş,saksıya yeni çiçekler dikiyordu. Canı çok sıkılmıştı. Eskiden olsa okuluna gidip arkadaşları ile vakit geçirirdi.
Şimdi ise okula gidemiyordu.
Hayır bunun nedeni hamile ya da mühürlü olması değildi.
Korkuyordu.
Karnındaki bebeğe bir şey olacak diye korkuyordu.
Bu yüzden okula gitmeyi kesmişti. Senseilerinin olaydan haberi olduğu için rahatça evde oturabiliyordu.
Yere oturup camdan dışarıyı izlemeye başladı. İlkbahar yavaş yavaş kapıyı çalıyordu. Sakura ağaçlarının yaprakları rüzgar eşliğinde yağmur gibi yağarken kutsal sayılabilecek bir manzara oluşuyordu.
Aniden evin kapısı açıldığı zaman Gon yerinden sıçradı. Tanıdık yabanmersini kokulu feromon odayı doldururken Gon aldığı sinir kokusu ile irkildi.
Killua içeri oldukça sinirli girmişti. Gözleri kıpkırmızı olmuştu. Dişlerini resmen birbirine yapıştırmıştı. Sinirli adımlarla merdivenlerden çıktı.
Gon yutkundu. Killua'yı ilk defa bu kadar sinirli görüyordu. Feromon kokusu hâlâ geliyordu. Gon siniri geçene kadar olduğu yerde kalma kararı aldı.
Killua'yı ilk defa bu kadar sinirli gördüğü için korkmuştu.
Killua üstünü değiştirmiş bir şekilde aşağı indi. Gon ile göz göze geldikleri zaman Gon'un korkudan titreyen göz bebekleri onu kendine getiren şey olmuştu. Siniri uçup giderken artık sinir kokusunu almayan Gon rahatlamıştı. Killua'nın kırmızı gözleri normal rengini alırken gülümsedi.
Gon nefesini dışarı verdi. "İyi misin?" Gon'un sorusu ile Killua açık kapıya döndü. "Değilim. Ama iyi olacağım." Gon yavaşça ayağa kalkıp Killua'ya doğru ilerledi. Gon elini Killua'nın omzuna koyduğu zaman Killua ona döndü. "Bir sıkıntı varsa bana anlatabilirsin." Killua nefesini dışarı verip ellerini Gon'un omuzlarına koydu.
"Önemli bir şey değil. Biliyorsun şirket işleri ile ilgileniyorum. Bir adam yıllar önce yaptığımız anlaşmayı bozmak için geldi. Ona sinirlendim." Gon başını anlayış ile salladı. "Anladım." Killua'nın gözleri duvardaki saate kaydı. Gördüğü sayılar gözlerinin büyümesine neden olurken hızla Gon'a döndü. "Gitmem lazım! Antremana geç kalacağım! Görüşürüz ve kendine dikkat et!" Killua Gon'un yanağına hızlı bir öpücük kondurup dışarı fırladı.
Gon ise o çıktıktan sonra elini yanağına götürüp hafifçe okşadı. Ardından gülümseyip ilgilendiği çiçeklere döndü.
~~~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
