Pare Pare

kaba adam

Genç adam genç kızın öylece durmuş etrafına bakındığını bu karanlıkta yalnızca minik bir fener ışığından anlamıştı

" Bu taraftan" diye bağırdı kızın önüne geçerken " çabuk çabuk" diye seslendi arkasından koşan kıza ve gözüne sağlam bir yer kestirip kızla o yere çalıların arasına saklandı

Gözlerini kocaman açmış, iri yarı iki adamın etrafa bakınmasını dikkatle izliyordu. adamların onlara yöneldiğini gören genç adam biraz ileride duran ağacın altındaki odunu fark etti

Hızla ilerleyip odunu aldı "ayla" o sırada gürleyen kişi herkesin dikkatini dağıtmıştı " koş " dedi bir adam kızgın sesin sahibine doğru koşarken diğer adam da onu takip ediyordu

Adamlar gözden kaybolduğunda ayla saklandığı yerden çıkıp tuttuğu nefesini serbest bıraktı rahat bir şekilde yürümeye başlamıştı ki omzuna konan el nefesini tutmasını sağladı " kim bu adamlar?" Diye sordu genç adam kız konuşmamaya kararlıydı

Adamların sayıları artmış etrafa dağılıyorlardı " ayla da ona yardım eden kişi de bulup getirilecek" diye tane tane emirlerini savurdu genç kızın ürkütücü babası

" Yardım et " dedi kız yalvarırcasına "yardım istiyorsan önce herşeyi adam akıllı anlatacaksın" dedi kararlı genç "tamam anlatacağım ama önce bizi bu durumdan kurtar"dedi ayla genç adamın gözlerine parkta birkaç dakika daha kalabilmek için annesine yalvaran küçük bir çocuk edasıyla bakıyordu. burunundan hızlı bir nefes bıraktı genç adam ve ilerlemeye başladı ayla da sessizce arkasından ilerliyordu.

Kurtumalarının üzerinden bir saat kırk dakika geçmişti. "Anlatmaya başlasan iyi edersin" dedi gözlerini rahatsız edici bir şekilde aylanın gözlerine diken genç adam "ayla " dedi kız kendini tanıttı genç adama mahçup bir şekilde bakıyordu. "bu gün bitecek yarın gidecek sabır umut sabır" dedi genç adam mutfak tezgahına yaslandı.

"demek umut hım?" Dedi gülümseyerek ayla fakat umut gülümsemiyordu daha çok kavgaya hazır bir kedi gibi ona tepeden bakıyordu gerçekten çünkü aralarındaki boy farkı en az on beş santimdi

" Babamdı" dedi en sonunda ayla "babam çok soğuk bir adamdır ve yakalanırsam bana yapacaklarından korktum" diye itiraf etti gözlerini onu dinleyen sinirli oğlan hariç salonun her bir yerinde gezdiriyordu

" Tamam o zaman sabaha kaybol" dedi umut sakince ve ayla yüzüne şaşkınlıktan açılmış gözleriyle bakamadan içeriye yürümeye başladı

Umut aylanın bakışlarını üstünde hissediyordu lakin umurunda değildi ayla omuz silkti ama alınmıştı onu resmen kovmuştu kaba adam koltuğa oturdu ayla altın kafese dönmekten iyiydi adamın sözleri.

"sabah ola hayır ola başımın çaresine bakarım"diye fısıldadı kendi kendine ve çoraplarını çıkartıp koltuğa kıvrıldı

O kadar yorulmuştu ki uykuya karşı koyamadı zar zor umutun askeriyeden arkadasinin arabasina ulaşmış babasının adamlarından kaçmak için saatlerce uğraşmışlardı fakat oldukça zeki genç adam sayesinde kurtulmayı başarmıştı.

Karanlık o kadar acımasız bir şekilde yayılmıştı ki rüyasına zifiri karanlıktı gözlerini korkuyla araladığında loş bir ışık karşıladı iri gözlerini ve rahatladı burnu sızlarken bu kadar hassas olduğuna sinirlendi

Güvende hissetmiyordu babası onun bir adamla kaçtığını anlamıştı çok canını yakacaktı bunu biliyordu " of " dedi endişe içinde " ne yapsam hata ne yapsam suçluyum onun gözünde" dudak büzerken üstündeki battaniyeyi fark etti fakat uyumadan önce yoktu diye düşünerek umutun üstünü örttüğünü anladı