Salammm♡
İnşallah bəyənərsiniz:)
Rəy yazmağı və dəstək olmağı unutmayın,təşəkkürlər
Düşüncələrdə daldığım üçün mesajlara baxmağı unutmuşdum.Niyəsini bilmirəm amma bu cümlə mənə qəribə his etdirmişdi.Düşünsənizə kilometrələr uzaqda olan biri ilə belə dialoqlar yaşayırsınız.Şanslıyam deyəsən yada təm tərsi çox şanssızam.Bilmirəm.Çoxmu önəmsəyirəm?
Başqaları üçün bəlkədə bu adi bir haldır.Nəticədə hərkəs hadisələrə eyni cür yanaşmır.Fərqli görüş bucaqları var.Amma bu hislər ,olanlar bərabərində elə düşüncələr gətirirdiki ,hadisələrin axışına təslim olurdum.Yalnızlığ, özünəqapanma,özgüvənsizlikdə bunlara səbəb idi...
Mesajlara baxmamışdım, o cümlədən sonra.Düşünürdüm hər şeyi ,həyatımı niyə belə yalnız olduğumu,niyə hərşeyi özümə dərd etdiyimi,niyə özgüvənsiz olduğumu,niyə fərqli olduğumu niyə heçkəsin məni sevmədiyini yada sevənlər olsa belə sevilmədiyimi hisetdiyimi.Niyə?
Hərşey qəribədir.Söhbətin üzərindən təxminən 1 saat keçmişdi.Telefonu bir kənara atıb uzandığım və yorulacaq qədər hadisələri düşündüyüm üçün yuxum gəldi.Saata baxdım .Demək olarki yatmaq vaxtıdır.Amma öncə telefona baxmaq istədim.Mesaj yazmışdı.Daxil oldum.
Yazdıxları:
:-?????
:-nə olub?
:-niyə görə cavab vermirsən?
:-hey?
:-yaxşısan?
:-getdin
Vəə üzgün emojilər
Yazmaq istədim ama cavab yazmadım.Daha doğrusu yaza bilmədim.Özümü çox yorğun his edirdim.Gözlərim yumulurdu.3...
2...1...
Gecəniz xeyrə:)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sabah açıldı.O qədər rahat yatmışdımki çox gümrah və xoşbəxt his edirdim.Enerji ilə oyandım.Həə xoşbəxt və enerjili*
Məktəbbəə getməliyəm.Mütləqq dünənki kimi etsəm ,sonumun nə olacağını və anamın bu səfər nə edəcəyini təxmin belə etmək istəmirəm:)
Həmdə dərsdən qalmamaq mənə xeyirdi.Birazda beynim açılar.Geyindim,yemək yedim telefonu söndürüb atdım.Çantamı sürətlə alıb evdən çıxıb ,məktəbə yol aldım.Məktəbə gəldim.Dərslər filan deyərkən son dərsə çatdıq.Son dərs İdman idi.İdmanı sevirəm.Çünki bu dərsdə hərhansı bir mövzu üzərində çalışmırdıq.Kim nə istəyirdisə ,onuda edirdi .Uşaxlarla voleybol,basketbol oynadıq yəni günümün məktəb qisminidə təsadüfdən gözəl keçirmişdim.
Yenə gün başlanğıcında olduğu kimi gümrah və enerjili idim.Deyəsən dünən düşündüklərimdən sonra biraz özümə gəlmişdim.Həqiqətən insanın hadisələri öz-özüylə götür-qoy etməsi və nəticə çıxarması gözəldir.İnsan rahatlamış his edir.Birşeyləri özümüzə sübüt etmək,sevinmək,düşünmək və.s
Üzüntülərdə var əlbət amma həyat bu deyilmi?
Ağlayarsan..
Səhər heçbirşey olmamış kimi gülərsən.Acıda olsa gerçəkdir və yaşam boyunca bu belədir.Hər şey anlıqdı.
Bugün üzülməyəcəm.Özümə söz vermişəm.Artıq evə gəldim.Maraxlı və digər günlərdən fərqli olaraq gözəl keçən məktəb günümdən anama danışmaq istədim.Çox vaxt belə olur məktəbdən gələn kimi ,günün maraxlı hadisələrini ona danışıram.Paylaşmağı çox sevirəm.
Anama bugün riyaziyyat dərsində olanları danışdım birgə güldük.Deməli bugün anamım xırda pulu olmadığı üçün xərclik üçün 20 manat vermişdi.Mən məktəbdə xırdalayanda ,bufetdə yalnız 1 manatlıqlar vardı.Bufetçi pulu 20 manatlığa çevirdi. Nəysə dərsə gələndə yemək yediyim üçün gecikmişdim.Ona görə pulu ətəyimin cibinə qoymuşdum .Sinifə keçib əyləşdim.Müəllimə tərslikdən məni lövhəyə çıxardı.Və özümündə.xəbəri olmadan pullar partamdan lövhəyə qədər səpələndi)) Sonra uşaxlar gülüşdülər.Müəllimə lağ edərək deyəsən Ərəb şeyxləri kimi gəldiyin yerlərə pul səpə səpə gəlirsən dedi.Özümdə güldüm.
Anama Oynadığımız oyunlardan da danışdıqdan sonra otağa keçib ,ev paltarlarımı geyindim.
