Achter de schermen.

Een droom die uitkomt.

Tom glimlachte alsof zijn hart explodeerde van blijheid. "En jij bent de mijne." Dat was alles wat hij kon zeggen, hij grijnsde van oor tot oor en je hart liep over van geluk toen je zag dat je zijn dag goed had gemaakt. "Wat een geweldige dag is dit al geweest." "Dat zou ik moeten zeggen, mijn liefste." Tom stapte uit de auto en je zat daar even bevroren, starend naar het bruin gemetselde theater. Tom tikte op het raam om je aandacht te trekken, maar het werkte niet. Je stapte alleen uit met een angstige blik en opende de deur. Je ogen ontmoetten de zijne en hij knipoogde, terwijl hij zijn hand in de jouwe liet glijden en je naar de deuren leidde. Jullie wisselde geen woorden toen jullie door de lange gang naar de voordeur van het theater liepen. Je had het gevoel dat je op het punt stond om naar de rechtbank te worden geleid, in afwachting van vernedering door de pers en je oude vrienden. Tom pakte het koperen handvat en wachtte tot je hem aankeek. "Klaar?" Vroeg hij. Je knikte langzaam en de deur zwaaide open, het was de eerste dag van de show en je had eindelijk de kans om vanuit het publiek te gaan zitten kijken. Je wilde gewoon niet geërgerd worden door mensen die je tijdens de show vragen stelden of gefluister over je hoorden. Je was hier om Tom te steunen en hij was hier ook om jou te steunen, toen je een slagveld van blikken en veroordelende blikken opliep, huiverde je. "Wat doet y/n hier? Ik wil niet dat er problemen ontstaan ​​in deze productie." De toneelmeester waarschuwde Tom. "Heeft y/n ooit problemen veroorzaakt?" De regisseur keek even naar beneden en zei niets: "Precies. Ze is hier alleen om vanavond deel uit te maken van het publiek." "Oke dan. Als jij dat wilt... en met de festiviteiten die afgelopen weekend plaatsvonden, heb ik podiumbeveiliging gevraagt om voor haar te zorgen." "Dank u." Tom pakte je hand en jullie liepen allebei weg naar zijn kleedkamer om hem klaar te maken. "Ik weet niet hoe loyaal de beveiliging zal zijn, aangezien ik zo lang tegen ze heb gelogen over ons." Zei dat terwijl je het kostuum van het rek had gehaald en het beschermende plastic had verwijderd. "Als er vanavond enige onenigheid is, schat. Laat het me weten en ik zorg ervoor." Tom merkte dat je handen trilden toen je hem in zijn kostuum hielp. Hij pakte voorzichtig je handen en kuste ze en ze stopte met trillen. "Alles komt goed mijn liefste. Stop met trillen, schat." Zei Tom. Het bloed stroomde voor de 80ste keer naar je wangen. "Oh, mijn lieverd bloost weer." "Hou op." Zei je terwijl je wegdraaide. Tom pakte je kin om je gezicht niet te verbergen. "Met wat?" "Met zo ongelooflijk lief zijn." Tom dacht even na: "Nee." Zei hij met een glimlach. "Oke." Je kuste hem en hij hield je even vast. "Ik heb mijn werk vandaag nog niet afgemaakt." "Wat bedoelt je?" "Geniet gewoon van de show voor mij." Tom kuste je nog een keer en liet je door de beveiliging naar je stoel leiden.
De lichten werden gedimd en de show begon. Dave was een van de bewakers die bij je zat: "Nou, hey daar, y/n. Je bent ons 'ratten' toch niet vergeten, hè?" "Jullie zijn geen ratten. Ik was zo lang een van jullie. Ik ben er trots op dat ik hier zo lang met jullie heb gewerkt." "Ik weet zeker dat je ons zult vergeten, aangezien je nu smerig rijk bent." Zei Dave. Je wendde je tot hem en ontmoette Dave's ogen. "Hoe kan ik jullie allemaal vergeten? Sommigen van jullie zijn zeker gemeen, maar ik was dat soms ook. Je kent me, Dave. Ik doe mijn best om normaal te blijven." "Doe ons één plezier? Kom en bezoek ons, normale mensen wanneer jullie twee in New York zijn." "Natuurlijk zal ik dat doen. Dit is mijn thuis." "Weet je, ik wil eigenlijk boos op je zijn omdat je in dezelfde put bent gevallen waar velen van ons zijn ingevallen. Maar... ik moet toegeven dat dit allemaal niet met een beter persoon kon gebeuren." "Bedankt, Dave."
De show was fenomenaal. Tom paste perfect in het stuk en je hebt zelfs een traantje of twee gelaten. Ook al heb je het stuk een miljoen keer gezien tijdens repetities, er was iets speciaal aan het kijken vanuit het publiek. Toen de show eindigde, stond de hele menigte in applaus op toen de cast een buiging maakte. Tom pakte de microfoon van de regisseur en sprak, "Heel erg bedankt voor het komen kijken naar deze show, al het geld van de kaartenverkoop zal worden gedoneerd aan UNICEF om een ​​einde te maken aan honger, dus bedankt voor jullie bijdragen, het wordt enorm gewaardeerd. Persoonlijk ben ik me ervan bewust dat de roddelbladen zijn ontploft met het nieuws van mijn nieuwe liefde. Nou, het is allemaal waar en deze vrouw heeft me bijgestaan ​​door elke storm, elke kostuumwissel en stunt in dit theater. Ze is bij mij gebleven door dit hele proces en heeft mijn hart verassend genoeg meegenomen." Tom keek naar jou op de eerste rij. Dave gaf je plagend een elleboog en je gaf hem een terug. "Ze is een opmerkelijke vrouw die ontzettend hard werkt op school en op het werk en ze is heel loyaal naar me geweest. Y/n wil je alsjeblieft bij mij komen op het podium?" Je hart sloeg een slag over terwijl de elektriciteit door je lichaam pompte. Dave, die zag hoe nerveus je was, hielp je en leidde je naar het podium. Dave moest met je naar hem toe lopen, want als hij dat niet deed, zouden je benen het begeven hebben.
"Mijn liefste, ik vind het vreselijk om je zo ter plekke neer te zetten, want ik weet hoe verschrikkelijk je het vindt." Tom stak zijn hand in zijn zak en ging op een knie. Je bedekte je mond om niet te schreeuwen en de tranen rolden direct na elkaar over je gezicht. "Y/n, je bent een buitengewoon persoon, je bent zo loyaal geweest en je bent de mooiste vrouw dat ooit heeft bestaan. Je bent zo ontzettend kostbaar voor mij en ik wil je vanaf nu altijd aan mijn zijde. Wil je met mij trouwen?" Hij opende het kleine fluwelen doosje en onthulde een adembenemende traanvormige diamant. Het type diamant dat een man zou uitkiezen wat het beste bij je past, en wat een prachtig juweel jij was voor hem. Je realiseerde je niet dat het te lang duurde voordat het publiek "ja' " begon te schreeuwen, en het woord aanmoedigde om verder door je keel en uit je lippen te komen: "Ja!" Het voelde niet echt, je zei gewoon ja tegen hem. Ongelooflijk, hij vroeg jou. Jou?! Van alle mensen. Jou. Tom liet de prachtige ring langzaam om je vinger glijden en pakte je op om je te kussen. "Dus, wat moet ik mijn professor vertellen nu we verloofd zijn?" Vroeg je glimlachend. "Wie zegt dat je studie moet stoppen nu je bij mij bent? Ik heb het met je leraar besproken. We hebben samen besloten en de rest van je studie kan online worden afgerond." "Je bent een droom geworden die uitkomt." Zei je met je armen om zijn nek. "Hetzelfde geldt voor jou mijn liefste."

EINDE!