[ III. Kitap ] Sonuna Kadar (bxb) • [Tamamlandı]

8

Medya: My Boy - Billie Eilish

11 Ay Önce

Bora

"Ee kanka ne iş?"

"Hı?"

Elime dayadığım kafamı yerinden oynatmadan göz ucuyla Çetin'e bakmıştım "Ne dedin?"

"Ben de bundan bahsediyorum çağırdın Levent gelecek bugün takılırız falan dedin ama sabahtan beri dalıp dalıp duruyorsun bok gibisin lan."

İç çekip koltukta arkama yaslandım "Bilmem fark etmemişim."

"Ya yeme beni Allah aşkına, bunca sene sonra yapma bari lan."

Dönüp Çetin'e baktım, derin, sıkıntılı bir nefes aldım "Ya ortada bir şey yok ben sadece..."

"Sen sadece?"

Çetin yanağını eline dayamış pür dikkat beni izlerken bir yandan kenardan ağzına cips atıyordu. Bu ciddi olmamı zorlaştırsa da dikkatimi vermeye çalışıyordum.

"Ben sadece neyle karşılaşacağımı bilmiyorum. Hafta sonu boyunca sadece üstünkörü mesajlaştık Levent oradayken konuşmaya çekiniyorum."

"Yeliz abladan çekiniyorsun orayı düzeltelim."

"Her neyse. Ne konuştuklarını bilmiyorum bu da beni geriyor."

"Kanka en fazla ne konuşmuş olabilirler ki? Barışmışlar işte mis gibi. Sen de bunu istemiyor muydun?"

Kafamı salladım yavaşça "Evet istiyorum tabi." Önüme dönüp telefona uzandım, Levent inmiş olmalıydı, yakında gelirdi.

"Sen yine ayrılacağınızdan mı endişeleniyorsun?

Cevap vermedim "Kanka saçmalıyorsun, zamanında ayrılmadınız şimdi mi ayrılacaksınız? Levent tavrını net koydu bence böyle bir şey söz konusu değil."

"Biliyorum."

"Valla derdini anlamadım ben senin."

Çetin'i cevapsız bırakırken ayaklanıp mutfağa gittim, dolabı karıştırırken ne aradığımı da bilmiyordum. Gerilmiştim ve sigara istiyordum ama bırakmıştım başlamaya da niyetim yoktu. Salak salak bakmayı bırakıp dolabı kapattım.

Kenardaki masaya otururken ciddi ciddi kendimi sorguladım, ortada gerçekten bir şey yoktu ama böyle hissetmekten kendimi alamıyordum.
Ve ben henüz bu durumu çözememişken kapının açılma sesini duymuştum. Ayağa kalkarken tüm bunları arkamda bırakmaya karar verdim.

Kapıya gittiğimde beni görünce gülümseyen sevgilim zaten tüm bu düşüncelerin yok olmasına sebep olmuştu. Levent uzanıp bana sarıldığında hızlıca ona karşılık verdim. Kafamı boynuna gömdüğümde işte o an gerçekten rahatladığımı hissetmiştim.

Yeliz abla ilişkimizi hiç onaylamamıştı ve öğrendikten sonra da bana asla eskisi gibi olmamıştı. Hiçbir şey söylememişti ama içten içe beni sevmediğini biliyordum.

Geri çekildiğimde Levent duraksamadan dudaklarıma kapanmıştı. Çok fazla özlediğimden olsa gerek anında teslim olmuştum. Gözlerim çoktan kapanmış özlemle öpmeye başlamıştım ben de.

"Yalnız aile var." Levent duraksayıp çekildiğinde Çetin'e bakıp gülümsemişti "Ben seni unuttum kardeşim kusura bakma."

"Hayır sevişecekseniz ben gideyim?" eliyle kapıyı işaret edip sırıtmıştı "Benim de manitam var."

"Yok ulan olur mu öyle şey, geç otur ben üstümü değiştireyim geleyim."

Levent odaya giderken ben de onu hızlıca takip etmiştim, neler olup bittiğini çok merak ediyordum. Odaya girmeden önce Levent bana bakıp sırıtmıştı "Çok merak ediyorsun dimi?"