4

2.3K 179 42
                                    

Medya: Trouble - Tender

1 Yıl Önce

Bora

"Oğlum ben ne bahtsız insanım evde annemler burada ayı gibi erkekler sürüsü. Hiçbir yerde rahat yok bana! Gecelere kadar anırıyorlar!"

Bir yandan Çetin'in anlattıklarına sırıtırken diğer yandan kendime çay koyuyordum.
"Ee yurt hayatı dedikleri kadar zor demek?"

"Oğlum zor ne demek ya! Bi de pisler her yer dağınık! Kriz geçireceğim!"

Telefonu diğer kulağıma alırken üzerime hırka atıp küçük balkona çıktım, "Eee baban hala diretiyor mu? İlk sene tamam da-"

"Ulan onun derdi ilk sene falan değil! Hatırlasana ne dedi bana? Para falan gönderemem sana kredini al yurdunda otur eve çıkarsan da ne bok yersen ye!"

Çetin'in öfkeli homurdanmalarına karşılık sessizce düşündüm. Çetin üniversiteyi kazandığından beri Hasan amca iyice salmıştı sanki, Çetin'i tamamen kendi haline bırakmıştı.

"E Çeto çık eve nasıl olsa Hasan amca sana bıraktı."

"Oğlum aldığım kredi ona yetmez ki." karşı taraftan üzgünce iç geçirdiğini duydum, "E benim eski çalıştığım yeri bi yoklayayım senin için? Belki garsona ihtiyaçları vardır ne dersin yapar mısın?"

"Deli misin tabi ki yaparım ulan! Gerçekten ayarlayabilir misin?"

"Tabi lan, hemen mesaj atarım birkaç güne orası olmasa başka yer buluruz."

"Kardeşim benim bee! Seviyorum seni! Ama dur bir dakika ev? Evler ne kadar ki? Tek başıma fazla pahalı olmaz mı?"

"İstersen bizle kal-"

"Lan sizin ev bir artı bir, neresine kalacağım? Hem ben o beş katı sikseler çıkmam her gün."

Gözlerimi devirip çaydan bir yudum aldım, hala çok sıcak olduğu için kenara koyup sigara yaktım "E o zaman?"

"Dur ben bunu bi düşüneyim kardeşim, eve çıkacak efendi birileri var mı etrafta yoklayayım."

Bir anda aklıma gelenlerle güldüm "Efendi gevşek." 
Mırıldanmam bir anda olmuştu, pot kırdığımı geç fark etmiştim. Çetin de bir anda sessizleşmişti. Sonra zoraki bir sesle konuşmaya başladı 

"Ya aynen. Neyse şey konuşuruz hadi ben düşüneyim. İşi haber verirsin."

"Tamam." 

Aramayı sonlandırıp cebime attım telefonu, Çetinle Burak'ın arasında neler geçtiğini çok sonra öğrenmiştik. Daha doğrusu bana Burak anlatmıştı.

O zamana kadar Hasan amcanın, yani Çetin'in babasının bu kadar sorun olabileceği aklıma gelmemişti. Aslında sadece babası da değildi annesi de aynı tutumu gösteriyordu bu konuda. 

Çetin'in neden cesaret edemediğini anlıyordum ama açıkçası bu konudan hala bu kadar etkileniyor olması beni şaşırtıyordu. Sonuçta geride kalmıştı. 

Belki de sadece kendini kötü hissediyordu.

İçeriden kapının kapanma sesi gelince sigarayı hızlıca söndürüp içeri fırladım, sabahtan beri Levent'i görmüyordum. Sabah çok erken dersi olduğu için gitmişti ve şimdi neredeyse saat üç olmuştu bile.

Burnumda tütmüştü.

Onu gördüğümde ceketini çıkartmış koltuğa fırlatıyordu, büyük bir heyecanla yanına gidip arkasından sarıldığımda karşılık vermemişti. Çatık kaşlarla kafamı yana eğip yüzünü görmeye çalıştım. 

[ III. Kitap ] Sonuna Kadar (bxb) • [Tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin