Bilinmeyen numara:Selam pamuk şekerim.
Pamuk:Sen ne diyorsun ya, sen kimsin ?
Bilinmeyen numara:Diyorum ki sen şeker ben şeker, yesek mi bir pamuk şeker ?
Pamuk:ben şeker sen şeker, gitsen mi artık teker teker ?
kısa hikaye gibimsi textingime hoşge...
Sabah her zamanki gibi evdeki kavgalarla gözümü açtım. Annem ve sözde üvey babam, yine kavga ediyorlardı. Kavgaları dinlerken, bildirim sesi geldi.
Cidden ruh hastası:Günaydın günümü aydın eden herkulade kadın. 😇
İstemsizce yüzümde tebessüm, oluştu. Şapşaldı falan ama her zaman beni gülümsetiyordu, hayatıma nazaran bana hep mutlu hissetiriyordu. o gün nasıl da beni merak etmişti uyuyordum diyip geçiştirmiştim oysa.
O anlar
Pamuk :Yine saçmalamaya başladın ar
Ruh hastasına cevap yazacakken, mutfaktan çok fazla sesler gelmesiyle hızla mutfağa koştum.
"Neler oluyor burada?"alayla konuştu.
"Bak bak biricik kızın da geldi. Hadi anlat annesi ne oluyor burada?" Annem göz yaşları içindeydi, hızla ona sarıldım.
"Anne annem ne oldu?"Alayla yine o adam, konuştu,
"Çok sevgili annen seni evlendirmek istiyormuş hem de zengin biriyle."Duyduklarımla dehşetle bağırdım.
"NE?"
"ANNE NE SAÇMALIYOR BU ADAM?"
"Doğru söylüyor evleneceksin, zengin 35 yaşında bir adamla."
"Hayır hayır ölürüm de evlenmem tamam mı ? Ben kendimi kariyerime adadım hiçbiriniz, buna karışamazsınız."
"Mecbursun Pamuk."
"Hayır hayır evlenmicem"diye adeta bağırdım.
Hızla odama girdim sakinleşemiyordum. Etrafı dağıtmaya başladım.
Yine kriz geçiriyordum kesik kesik nefesler almaya başladım. Sakinleşemiyordum, beni buna zorlayamazdı hakkı yoktu buna. Kapı çaldığında, daha çok ağlamaya başladım.
"Pamuk yavrum benim Serpil."
Serpil abla, evimizin yardımcısıydı. Kapıyı açtım bana sarıldı.
"Sakinleş kuzum sakinleş"ilaçlarımı uzattı İlaçlarımı içtim o sırada telefonum, çaldı.
"Serpil abla konuşacak halim yok, lütfen sen konuşur musun?"
Elimden telefonu aldı. "Cidden ruh hastası diye biri arıyor kızım."
"Hopörlere ver uyuduğumu söyle abla." Telefonu açtı.
"Alo Pamuk iyi misin?" Sesi boğuk boğuk geliyordu muhtemelen anlamamam için.
"Pamuk, şuan uyuyor."
"sİz kimsiniz"dedi Serpil abla ve karşı taraftan gelen cevapla telefonu yüzüne kapattım.
"Ben Şekerlerimizin babasıyım."dedi şapşal çocuk ya gülümsemeye başladım.
"Ee şey abla o işte şey "Serpil abla, omzumu sıvazladı.
"Anladım kuzum anladım"gülümsedi ve odadan çıktı.
Günümüz
Ah şapşal çocuk moralim berbatken bile bana iyi geliyordu, o bana gerçekten iyi geliyordu. Şekerlerimizin babasıyım demişti bir de çok deli ve tatlıydı, bana bile fazla olacak kadar tatlı ve güzeldi.
Neden gelip beni buldu ki ? Benim gibi drama kraliçesiyle işi ne olur ki onun gibi saf tatlı bir çocuğun?
Ben düşüncelere dalmışken bir bildirim daha geldi.
Cidden ruh hastası:Kapının önüne çıksana.
Pamuk:Ne buraya mı geldin ?
Cidden ruh hastası:Ben değil hadi git bak arkandan ağlar sonra.
Dediklerini anlamadım ama hızla kapıya koştum.
Kapıyı açtığımda pembe bir ayı ve bir pamuk şeker görmeyi beklemiyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kocaman gülümsedim ayıyla pamuk şekeri aldım ve sıkı sıkıya sarıldım ve fotoğrafımı çektim, hızla ona gönderdim.
Pamuk:Teşekkür ederim 🙈
Cidden ruh hastası:Lan bu ne kalbime geldi az yavaş insan alıştıra alıştıra atardı vicdansız mısın sen ya ??? 😍
"Şapşal ya ama sevimli bir şapşal."
Yüzümdeki kocaman gülümsemeyle cevap verdim.
Pamuk:Senden öğrendim hızlı olmayı. 😂💙
Bölüm sonu
Şekerlek bir bölümdüya
Bakınız şimdi okudunuz şeylere göre kafanızdan üretme yapmayın bu kitap her bildiğiniz texting gibi olmayacak ya da o bilinen klasik kitaplara çevirmicem :)
