Neee! dedim bi anlık olsa bile
birazdaha konuşmak istiyorum onunla onunda anlatmasını istiyordum bu olayları çünkü ben bu olayları yaşayarak zaten kafayı yiyordum daha da yiyemem
ama görünüşe göre saat baya geç oldu ve annem zaten taktiğimi yemedi eve gidince eğer babam evdeyse işte o zaman daha da kötü olur hemen eve dönmeliydim ama bu çocuğu burada bırakamazdım yani bida göremeyebilirdim
sanki zihnimi okudu ''sen git dedi, ben herzaman buralardayım'' dedi.
koştum ...
eve geldiğimde babam yoktu anlaşılan yolda kalmıştı,rahatladım.
evet şimdi gelin beraber bu olayı anneme anlatalım.umarım inanır.amin.
-anne vallahi dediklerim doğru ,gerçekten kütüphaneydim sadece eve birgün olsa bile geç gelmek istedim,dedim
- Sen dua et baban normal saate göre gelmiş olmalıydı ,bida sakın olmasın hiç sevmedim bu işi
anneme gördüklerimi anlatacağımı aklınızdan bile geçirmeyin
Ertesi sabah erken kalktım çünkü uyuyamıyordum gece de uyayabildiğim söylenemez
artık bişey yapmalıydık ama bi yandan benim gibi bir kız ne yapabilirki diyordum
evet tabiki
bi şekilde dışarı çıkmalıydım.acaba ne bahane bulsam diye düşünüyordum,artık kütüphane bahaneside işe yaramazdı.Peki ya arkadaşıma gideyim desem ?
anneme sordum ama izin vermedi.Ama bunu kabul ettiremiyordum kendime . duygulandım başıma neler geldiğini bilse hiç izin vermezdi dışarı çıkmama.Bunları düşünürken ağlamaya başladım bu olaya özgü değil zaten duygusal bir kızdım yani şaşırmayın.Annem odamın yanından geçerken beni gördü biraz anne kız konuştuk ve şöyle bir anlaşma yaptık.
saat 5 i geçmeyecektim.kabul ettim ve kendimi hızlıca dışarı attım anneme bi bahane buldum ya aradaşıma giderim dedim yada butiklere bakarım dedim.Ama kütüphaneye gittim.çocuk orada değildi içeri baktım dolandım her satırı ama yoktu.zaten zar zor kendimi dışarı attım şimdi de çocuk burada değilmiydi diye kendi kendime söyleniyordum.biliyorum bu konu için tanımadığım bi çocukla konuştuğumu ailem öğrenseydi bırak dışarı çıkarmayı beni öldürüp bida diriltirlerdi,diye içimden söylenirken arkamdan ses geldi merhaba dedi. oh be buradasın dedim
ve bir masaya oturup konuşmaya başladık
bir plan yapmalıydık,onun elinde kita vardı tozlu bişeydi ama işe yarar duruyordu.dediki onun sevdiği ve sevmediği şeyleri bilmemiz lazım sevdiği şey yiyecekler bunu bliyordum zaten dedim
o da sevmediği şeyi biliyordu ışık
dedimki evet doğru çünkü u olayları yaarken elektirikler yoktu hatırlayın.hatta telefonum şarj olmamıştı şimdi herşey yavaş yavaş dökülüyordu
ee napıcaz ya diye sordum.
bu olay şuanda evinde gerçekleşiyor büyük ihtimalle evinin oralarda gezer ,bir kamera ile bağlamamız lazım bende buradan planı yürütürüm diye konuştuk gelelim o güne yani plana
ama bunun için evin müsait olması lazım'' müsait zaman ne zaman ? ''diye sordu
düşündüm ama yoktu bi 2 haftaya belki 3 veya dört yani ay sonunda bi nişanımız var dedi onun dışında misafirliklere hep benimde gelmem zorunlu yani uzun bir zaman diye ekledim.
soğan verdi elime çantasında ne işi vardı? ve niye bu kadar bilgiliydi ?
kıskanmadım değil ,
''al bunu '' dedi
''ne yapayım ben bunu ''dedim
biraz az bilgiye sahipsin dedi.Nişanınıza kadar bu soğanı evin en dip kçşesine koy dedi.işe yarar dedi
'' ozmn hep ben soğanı kullanayım dedim''
işe yaramaz bir zamandan sonra dedi,hem birazda onlar hakkında bilgi edinirsin diyerek elindeki kitabı elime verdi birde telefon numarasını söyledi ''babam geçen doğum günümde aldı dedi''
''geçen ?''
''dün yani ''
''oooo dedim DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN '' dedi
teşekkür ettikten sonra o gün gelince bana mesaj at telefonunu kamera olarak kullanırız dedi ve planımızı yaparız dedi.
...
