sevgili günlük,
bugün ellerime gül kurusu renginde oje sürdüm. gülleri çok seviyorum biliyor musun?
içim çok acıyor günlük. gerçekten bir bunalımda gibi hissediyorum kendimi. bir yerde şöyle bir şey okumuştum: "ama üzüntü demek; gece gündüz, uykuda olsun, uyanık olsun, vücuduna saplanmış bir oku taşımak demektir. çekilir şey değil bu."
gerçekten çekilir şey değil bu. gecemle gündüzüm aynı her ikisinden de nefret ediyorum.
bilirsin günlük ben yaşamaktan nefret ediyorum ve sırf bu yüzden uyuyordum. bu yüzden uyumayı çok seviyordum.
kabuslar görmeye başladım.
günlük yine bilirsin ki ben kabuslara aşığımdır. ama bu sefer gördüğüm kabuslar yaşadığım hayatın aynısıydı.
uyurken kurtulmak için kaçtığım hayat uykularımda da beni buldu.
uyumaktan bile korkuyorum. göğsümde bir ok var beni öldürmüyor.
öldürmesi için her saniye yalvarıyorum.
şaka gibi değil mi günlük?
keşke şaka olsaydı. çünkü gülmeyi çok severim.
bir kahkahada yok olacak gibiyim zaten.
delirmiş olmak isterdim. günlük, biliyor musun deli gibi gülmeyi isterim.
saçmaladım, canım acıyor. gidiyorum. kusmak istiyorum, yok olmak istiyorum. umarım bir sonraki sayfayı yazamam.
karanlık geceler-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sevgili günlük,
Kurgu Olmayan18 yaşında bir ergenin günlüğüne hoş geldiniz. okuduklarınız tamamiyle hayal ürünüdür. hayal olması gerçeği hayal ettiği gerçeğini değiştirmemektedir. "sevgili günlük, 'pencereden baktığın kadardır gökyüzü' derler... ben bütün pencerelerimi kapattı...
