Butterflies [COMPLETED]

New Housemates

[Leighton's POV]

"Are you okay?" Cass asked.

In fifteen years of living in our apartment, ngayon lang may nanloob samin. Di ko lubos akalain na mangyayari 'to. Buti na lang sa kwarto ko natulog si coco. Di ko kakayanin kapag may nangyaring masama sa kapatid ko.

I nodded as I spoke, "I'm fine now cass. Thank you so much for the help. I panic.. and you're the first person in my call log. Then-"

She didn't let me finish when she hugged me, "I'm so happy that you're fine leigh."

Nakaramdam ako ng sobrang pag aalala mula sa kanya, nakakagaan ng pakiramdam lalo na kapag may taong nagmamalasakit sa akin kahit hindi naman siya parte ng buhay ko.

I pulled and smiled at her, "Kung di dahil sayo baka kung ano na nangyari sa amin ni coco."

After nung nangyari kanina, coco keep on asking what happened, how did they get inside our apartment and who are they. Baka na-trauma siya sa nangyari, kadalasan pa naman sa mga gantong pangyayari nakakaranas ang mga minors ng mild traumas.

"Is he okay? I wanna see him."

I sighed, "He's inside. Kinakausap siya ng police."

She notice my sad expression as she spoke, "If you need any help, don't bother to ask okay?"

I mumbled, "I appreciate cass."

Pumasok na kami sa loob ng apartment. Bumungad kay cass ang mga nakakalat na gamit. Halos inubos lahat ang mamahaling furniture at appliances ng mga magnanakaw. Maski ang playstation ni coco ay kinuha din nila. At ang pinaka nanghihinayang ako, lahat ng wines na galing pa sa iba't ibang bansa naglaho ng parang bula.

Gulat na gulat si cass habang pinagmamasdan ang buong bahay, "Oh my god." Then she looked at me in disbelief, "What the hell just happened here leigh?"

"Obviously, Nilimas nila halos lahat ng gamit." I feel so depressed, Paano ko mababawi lahat ng nawala sa amin? Even if I worked my ass on everyday, di ko mababawi yun. Lalo pa't ako na lang ang nag iisang dapat gumawa nun.

She walk in the kitchen and turn to me again, "Yeah, You're like a new tenant from the look of it. Even the microwave aren't here."

I frowned, "I don't know what to do, where to start, how can I be able to fix everything into places. I just.. I don't know."

*Knock *knock

Mabilis akong naglakad para buksan ang pinto. Bumungad sakin ang pinsan kong si Liam.

He is tall, dark and handsome. But gay.

Bumeso siya sakin, "Bakit may mga pulis sa apartment mo?"

Liam is my one and only cousin sa part ng mom ko. His parents live far from the city, ako ang nagdala sa kanya dito dahil hindi siya tanggap ng family niya bilang isang bakla. He worked hard, really hard. Now, he is an accountant. Independent siya, ang tanging kasama niya sa buhay ay ang kanyang long time boyfriend.

I spoke, "Something terrible happened liam."

He raised his eyebrow in confusion, "What? May pumasok bang magnanakaw? Ni-rape ka? Muntik ka ng patayin?"

Binatukan ko siya, "Ang OA mo!" tapos naglakad na ko ulit papasok.

Sumunod naman siya, "Ano nga kasing nangyari?" He asked.

I looked at his hands, may hawak siyang paper bag na sa tingin ko ay may lamang pagkain.

"Is that for me? Oh thanks liam, I'm so hungry." Then I snatched it from him and went to the kitchen.