Remember Me

Herinnering

Juni 1991
Vila Malfoy

"Weet je heel zeker dat dit kan? Wat als jouw vader ons betrapt?"
Het 13jarige meisje staat twijfelend tegenover de bezem voor haar neus. Haar hand door haar bruine krullen heen, de zon zacht over haar gezicht. Ze brengt haar ogen naar de blonde jongen tegenover haar, die zijn bezem al in zijn handen heeft. Zelfverzekerd grijnst hij naar, afwachtend totdat zij de bezem ook opraapt.

"Doet hij niet, hij werkt in zijn kantoor. Stap nu op, je wilt toch ook al leren vliegen of niet Roxy?" De jongen gooit zijn ene been al over de bezem, grijpt deze met twee handen vast.

"Draco, wat als wij hierdoor al niet naar Zweinstein mogen? Dan leren we nooit hoe we magie kunnen gebruiken!"

"Stel je niet aan, niemand komt er achter" en met die woorden schoot Draco Malfoy al in de lucht. Het was te zien dat Draco dit niet voor het eerst stiekem had gedaan. Hij had wonderbaarlijk genoeg veel talent.

Een paar meter boven haar bleef hij zweven, zelfverzekerd op zijn bezem.
"Kom op Roxy!"

Met een diepe zucht raapt ze haar bezem op. Ze gooit haar eigen been erover en staart twijfelend naar de grond.

"Omhoog trekken Roxy! Dan gaat het vanzelf!" Hoorde ze Draco boven zich roepen.

Ze luisterde naar hem, en voordat ze het wist schoot ze samen met Draco door de gigantische tuin van Vila Malfoy. Niet alleen Draco bleek talent te hebben, ook zij voelde zich al direct vertrouwd met de bezem.

Inmiddels was Draco al jaren haar beste vriend. Sinds het moment dat haar vader een directe collega werd van Lucius Malfoy, waren de gezinnen nauw betrokken met elkaar. Volbloed tovenaarsgezinnen, dat was een van de belangrijkste eigenschappen waardoor de gezinnen elkaar leerde kennen.

Zij en Draco konden het vrijwel direct met elkaar vinden. Ze haalde beiden zowel het beste als het slechtste uit elkaar. Stiekem oefenen met magie vonden ze fantastisch, vooral als het hen nog lukte ook.
Al jaren hebben zij en Draco het over niks anders meer dan Zweinstein, de school voor Hekserij en Hokus Pokus. Draco's ouders waren daar ook ooit naartoe gegaan. Haar ouders niet, zij zaten in hun jaren op Ilvermony. Toch hadden Draco's ouders die van haar overtuigd dat Zweinstein een geweldige school zou zijn voor haar.

Ze had geluisterd naar de verhalen die Draco kende over Zweinstein. De vier verschillende huizen Griffoendor, Ravenklauw, Huffelpuf en Zwadderich beschreven het karakter van een heks of tovenaar op Zweinstein.
Zwadderich klonk voor haar als muziek in haar oren. Vastberaden, bereid om alles te doen om je doel te behalen. Slim, maar soms ook wel stiekem en sluw. Als ze samen met Draco zou gaan, zouden ze samen in Zwadderich terecht komen.

"Roxanne Elisabeth Johnson!"

Ze stopte beiden, bleven bevroren hangen. De stem van haar vader, die haar volledige naam noemde, ging dan door merg en been.

"Onmiddelijk van die bezems af, allebei! Als er iets gebeurde konden jullie Zweinstein wel vergeten"
De grote tovenaar stond aan het begin van de tuin met zijn strenge ogen op een liefdevol gezicht.
Roxanne's vader was streng en strict, maar kon vaak genoeg aan haar laten zien dat hij het deed uit liefde.

"Ik zei het je toch!" Snauwde ze nog even naar Draco toen ze met beide benen op de grond kwamen.

Draco rolde zijn ogen verveeld. "Ik hield mijn vader in de gaten, had jij met de jouwe moeten doen"

"En ook jouw vader had al lang door dat jij niet gehoorzaamde, Draco Lucius Malfoy"
Van achter Roxanne's vader, Paul, kwam Lucius Malfoy. Daar kon Roxanne wel de rilling af en toe van krijgen. Draco misschien nog wel meer.