Remember Me

Het Toverschool Toernooi

Zweinstein, 1 september 1995.

"Ik zeg het je, vader heeft alles verteld over dit toernooi. Hij heeft er immers aan bijgedragen"
De grote hal was al gevuld met leerlingen. De nieuwe sorteringen waren immers alweer afgelopen. Leerlingen van Zweinstein hadden de boten en zwevende koetsen al aan zien komen. Niet iedereen wist waarom, maar Draco Malfoy wel.

"Dus je zegt dat er nog meer leerlingen van andere scholen hier komen? En wij een toernooi naast al ons schoolwerk hebben?" Benno's ogen waren wijd gespreid.

Draco knikte zelfverzekerd. "Wat ik heb gehoord komt de Amerikaanse Toverschool Ilvermorny met hun beste studenten naar hier. Hetzelfde als de Durmstrang academie, mét Victor Kruml"

"En dan nu-"
De stem van Perkamentus klonk door de grote hal. Langzaam werd het stil.

"Zweinstein zal dit jaar haar deuren en kamers openstellen voor leerlingen van andere scholen. Wij verwelkomen deze studenten van de scholen van harte. Het zal een jaar worden van samenwerking en openstellen. Zonder verdere woorden stel ik jullie eerst voor aan de leerlingen van Durmstrang met hun hoofd Igor Karkarov"

Nog voordat Perkamentus zijn woorden had uitgesproken stormde de deur al open. Jonge tovenaars marcheerden naar binnen, zelfverzekerd en sterk.
Gevolgd door hun schoolhoofd, samen met Victor Kruml.

"Ik zei het toch" grijnsde Draco naar Benno.
Patty bekeek aan zijn andere kant de jonge tovenaars die één voor één plaats namen in de zaal.
"Is het interessanter dan Draco, Park?" Grijnsde Benno breed.
"Houd je kop Zabini. Niemand is interessanter dan mijn Draco"

De woorden van Patty schoten langs Draco heen. Ja, hij en Patty waren 'serieuzer' geworden volgens haar. Draco vond het wel handig, hij had op die manier altijd wel een meisje die aan zijn voeten lag. Hem de aandacht gaf die hij wilde hebben. Af en toe een andere heks binnen Zweinstein was niet verkeerd, maar toch wist Patty altijd bij hem terug te komen.

Perkamentus kuchte door de hal, wijzend op stilte.

"En dan nu wil ik jullie eerst voorstellen aan het hoofd van de Amerikaanse Ilvermorny, Agilbert Fontaine. Samen met de mede-financierder van dit toernooi Marcus Williams"

Een lange smalle man liep bedachtzaam door de grote hal heen. Zijn haar strak naar achter, zijn ogen die alles observeerde. Achter hem liep een lange, ietwat dikkere man met een grote snor. Meneer Williams.

Agilbert glimlachte niet totdat hij voor Albus Perkamentus stond. Hij maakte een diepe buiging voor het schoolhoofd van Zweinstein. "Albus, mag ik u alvast bedanken voor uw gastvriendelijkheid. Het is een eer om met u samen te mogen werken"

Perkamentus legde een vriendelijke hand op zijn schouder. "Ach Agilbert, niet zo strict formeel. Fijn dat jullie hier zijn. U moet Marcus Williams zijn?" Perkamentus wendde zich tot de andere man, terwijl hij zijn hand nog op Agilbert zijn schouder hield.
Meneer Williams schudde hem hard de hand, met een grote grijns op zijn gezicht.

"Agilbert, mag ik aan jou vragen om de leerlingen van Ilvermorny voor te stellen?"

Agilbert Fontaine liet zijn ogen nog eenmaal door de zaal gaan voordat hij de zaal toe sprak.
"Helaas hebben wij niet al onze studenten kunnen meenemen. Geheel Amerika neemt deel aan Ilvermorny. Wel heb ik een delegatie van mijn beste tovenaars en heksen meegenomen. Mag ik jullie voorstellen aan onze Horned Serpents, Thunderbirds, Pukwudgies en Wampus!"

Van iedere afdeling liepen er zeker tien studenten met trots binnen. Ieder in hun eigen kleuren van hun afdeling. Ze presenteerden Ilvermorny met trots, en dat straalden van hen af.

"Ik ben eens benieuwd naar de Amerikaanse heksen" stootte Benno Draco aan.
Draco's grijns werd alsmaar groter bij het aanblik van de studenten. Het waren studenten die net zo hardwerkend en trots waren zoals hij was. Draco hoopte dit ooit ook te zien bij meer leerlingen van Zweinstein.