Remember Me

Roxy

Zweinstein had een aantal punten die Roxanne weer kon waarderen.

Jongens en meiden hadden aparte slaapvertrekken. Eigen douches en voorzieningen waardoor privé ook echt privé bleef.
Roxanne had voor het komende jaar haar eigen slaapvertrek met eigen douches. Sky mocht er niet komen, ook al hadden zij een relatie. Regels van Zweinstein.

Sky kreeg zijn eigen vertrek. Luxer dan het vertrek van Roxanne, maar dat interesseerde haar vrij weinig. Meneer Williams eiste dat Sky een ruimte voor zichzelf had, als hij gekozen zou worden moest hij zich daar kunnen voorbereiden.

Alle leerlingen dienen deel te nemen aan de lessen. Ilvermorny streeft naar het beste van het beste, waardoor zij voorop lopen op de lesstoffen. Roxanne kon daardoor iets rustiger aandoen met haar schoolwerk, ze had het immers al gehad.

Leerlingen vanaf 16 jaar mogen zelfstandig naar Zweinsveld. Roxanne was al eerder onder begeleiding naar Zweinsveld gegaan, maar nog nooit alleen. Die keer dat ze was gegaan, was ze samen met Draco, Korzel en Kwast naar Honeydukes gegaan. Alle chocokikkers die ze had gekocht, had ze samen met Draco opgegeten totdat ze beide misselijk waren.
Voor nu was Zweinsveld een perfecte optie voor Roxanne om weg te kunnen van het kasteel.

Roxanne's lesrooster verschilde totaal met het rooster van Sky. Het enige vak dat ze samen zouden hebben was Toverdranken van professor Sneep. Sky zou weinig ingang krijgen bij Sneep, en dus niet de perfecte leerling kunnen uithangen.

Ze staarde naar het plafond vanuit haar bed. Roxanne voelde zich steeds meer op haar gemak. Het was haar eerste nacht op Zweinstein weer, maar ze was nu alleen. Geen Sky, geen kamers delen, alleen zij zelf.
Het was niet verkeerd om terug te zijn op Zweinstein. Men had verwachtingen van haar, dat klopt. Maar alles zou af hangen van de keuze van de Vuurbeker.

---------------------------------------------------

In haar Thunderbird gewaad vertrok Roxanne uit haar slaapkamer. Fronsend bekeek ze haar lesrooster, waarin stond dat haar eerste vak Transfiguratie zou zijn van professor Anderling.
Even schoot de herinnering door haar heen van de nacht dat professor Anderling haar uit bed had gehaald.
Ze schudde het van zich af. Het was inmiddels al anderhalf jaar geleden en Roxanne had geleerd zich te herpakken.

"Rox!" Roxanne schrok van Sky die plots voor haar stond. Haar rooster en gedachten hadden al haar tijd in beslag genomen.
"Ik heb nu Bezweringen, jij Transfiguratie toch?"
"Ja, klopt. Onze roosters verschillen"

Sky schudde geïrriteerd zijn hoofd. "Belachelijk. Ik zie je ergens tussendoor wel. Vergeet niet je naam op een blaadje te zetten en deze week in de beker te stoppen"

Natuurlijk, het toernooi.

Roxanne bracht een glimlach op haar gezicht. "Natuurlijk niet. Vergeet jij het ook niet?"

"Ben je gek of zo? Ik vergeet het zeker niet. Weet je wat? We doen het samen, vanavond na het diner"

Die beslissing zag Roxanne niet aankomen.
"Vanavond al? Maar we hebben een week de tijd!"

Sky greep haar arm vast. "Jij wilt dit ook toch? Vanavond doen we het al. Ik wil weten wie er nog meer zijn of haar naam in gooit"

Zijn blik doordringde haar. Als Sky iets wilde bereiken dan zou hij er alles voor doen. Hij kon zichzelf helemaal verliezen.
"Goed, vanavond"
"Mooi, ik zie je straks"

En voordat ze het wist was hij weg.

Nog net op tijd stormde Roxanne het klaslokaal in van professor Anderling. Er waren heel wat plekken vrij, waardoor Roxanne besloot om een gehele tafel voor zichzelf te nemen.