selaaam
oy da verir misiniz hazır okumuşken dşamdşakdiakdiq
————————————————————
Jisung'un ağzından
Sabah Minho'nun odasında uyandım. Kendimi çok halsiz hissediyordum. Ayağa kalkacak halim bile yoktu diyebilirim.
Tuvalete gitmem gerektiği için mecburen kalktım. Bir de okula gitmem gerekiyordu...
Odadan çıkıp banyoya ilerlediğimde sabahları evde tek olduğumdan alışkanlıktan dolayı kapıyı direkt açmıştım.
Açtığım anda Minho'yu duştan çıkarken görmem bir oldu.
Çığlık atarak kapıyı kapatıp elimi göğüsüme koydum. O neydi amk
Kapının arkasından seslendim
"B-ben çok özür dilerim. Alışkanlıktan dolayı direkt açtım kapıyı. Çok özür dilerim. Bak gidiyorum ben odaya. Çıkmam tamam mı. Ay gerçekten çok özür dilerim bilerek olmadı."
"Tamam Jisung, sorun yok yanlışlık oldu. Özür dileyip durma sürekli."
"Tamam ben odaya geçiyorum geri, sen rahat rahat çıkabilirsin."
Uykuluyum demiştim değil mi. Uykudan eser kalmadı. Resmen hayatımın şokunu yaşadım. Böyle bir şey yaşayacağım aklıma gelmezdi. Hem de Minho'yla.
Zaten Minho'nun evinde kalacağım da aklıma gelmezdi asla.
Dün birlikte yemek yaparken çok yakın hissetmiştim ona. Asla ilk edindiğim izlenimle alakası yoktu. Çok ilgili birisiydi ve ben bunu hiç düşünmezdim.
________________________________
Minho'nun ağzından
Banyoda Jisung'a o şekilde yakalandıktan sonra ufak çaplı bir şoka girmiştim. Beklemiyordum asla. Yani kim siz banyodayken bir anda kapıyı birinin açıp içeri gireceğini beklerdi ki?
Banyodan çıkıp Seungmin'in odasına geçmiştim. Ve lanet olsun kıyafetlerim kendi odamda olduğu için odama gitmem gerekiyordu.
"Jisung. Jisuung."
Ses gelmedi.
"Jisuuuung."
Yine ses yok.
"JISUUUNNGG"
"NEE"
"KAPIYA ÇIKAR MISIN Bİ'"
Kapıyı aralayıp onu bekledim.
"Efendim?"
Ben dışında her yere bakıyordu.
"Kıyafetlerim senin kaldığın odada olduğu için gelmem lazım ama rahatsız oldun sanırım. Bana verebilir misin?"
"A-ah sen geç al. Ben salonda beklerim."
"Tamam o zaman."
Yanakları kıpkırmızı olmuştu. Gerçekten sincaba çok benziyor.
Odaya geçip birkaç kıyafet çıkartıp giydim.
İşim bittiğinde salona geçtim.
"İstersen benim yedek üniformamı giyebilirsin. Eğer size uğrarsak geç kalırız, ki zaten yetişmemiz zor. Daha da geç kalmayalım."
