KARMA
Aramızdan birilerinin hikayesi.
^
İnsan eskiden beri metafizik bir kavram olarak mutlak adalete inanır ama anlaşılan o ki evrende adalet diye bir şey yoktur.
- Jack London, Kızıl Veba
^
Nicole Leyla Kara, hayatın karanlık yüzüyle ilk defa tanıştığında 8 yaşındaydı.
Robin Ceylan, hayatın karanlık yüzüyle ilk defa tanıştığında 11 yaşındaydı.
Biri unuttu.
Biri hiç unutmadı.
Leyla, gerçek hayata dair pek bir şey bilmezdi. Zenginlik ve şatafat içinde büyümüştü.
Robin... Robin ise sefaleti de açlığı da görmüştü. Ama böylesini... Böylesini o bile tahmin edemezdi.
İnsanoğlu hep çocukları masum olarak göstermiştir. Fakat sanıldığının aksine çocuk hiç de masum değildir.
Freud'a göre çocuklar büyüklerinden çok daha zayıf birer süper egoya ve ahlak duygusuna sahiptirler. Bu yüzden içlerinden geldiği gibi düşünmeden hareket ederler ve dürtülerini bastırmaya pek gerek duymazlar.
Aslında çocuklar, vahşete ve şiddete en yakındır.
Bir katilin ağzından salyalar akan bir tür canavar olmasını hepimiz çaresizce umuyorduk.
Acı bir gerçek vardı ki; onlar tıpkı bizim gibilerdi.
Tıpkı bizim gibi gözüküyorlar, tıpkı bizim gibi yaşıyorlardı hayatlarını.
Üstelik her zaman kötü adam, adam olmak zorunda değildi. Bazen kötü adam, çocuk da olabilirdi.
Leyla ve Robin bunu bilmiyorlardı.
Tecrübesiz ve korkmuşlardı. Nerden bilebilirlerdi? Bıçağı hiç beklenmeyenden yiyeceklerini?
^
"Yapılmamış unutulmuş itirazlar mı vardı? Kuşkusuz vardı böyle itirazlar. Gerçi yerinden oynatılamazdı mantık denen şey, ama yaşamak isteyen bir kimsenin de önünde duramazdı. Neredeydi şimdiye kadar hiç görmediği o yargıç? Neredeydi o Yüksek Mahkeme?"
"Konuşacaklarım var!"
"El kaldırıyorum!"
- Franz Kafka, Dava
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMA
Teen FictionCehennem boş, bütün şeytanlar burada. -William Shakespeare ---- ''Bu gece ölmek istiyorum Robin. Tam şu an hatta. Kaçmak istiyorum. Bunun yükünü daha fazla taşıyamam, ölmek istiyorum. Ölmek, ölmek ve ölmek... Yapamam, yaşayamam. Bir insan nasıl kald...
