Chaper 21
Flashback 2
"Nadislocate po ang dalawa niyang paa, so hindi po siya makakalakad , at kung di po maagapan ng maaga maaring maputol ang paa niya"sabi nung doktor , syempre bata pa ako nun , kaya di ko pa alam yung mga ganyan ganyan.
"Bert . Pano yan?" Tanong ni mommy kay daddy .
"Anak? Ano ba kasing nangyari?"Tanong ni mommy .. natatakot ako nung mga oras na yun.
"Ang alam ko po , gusto akong tulungan ni ate kase po nadulas ako , pero po may tumulak po sa kanya kaya po nadulas siya kaya po naipit paa niya sa ..... hindi ko po alam eh"sabi ko . Paiyak na ako at parang gusto kong sisihin sarili ko .
"Eh BAKIT PA KASI SA LAHAT NG LARO , YUNG ICE SKATING PA? IUUWI KO NA KAYO SA PILIPINAS!"Sigaw ni dad samin .
"Dad! Wag mong sisihin si dandan . Wala siyang kasalanan"sabi ni ate .
"Ayan! Kinukunsinti mo kasi!"sabi ni dad at lumabas na siya sa room .
"Ate? Sorry po ah"sabi ko kay ate ..... .
Makalipas ang ilang week ay nasa pilipinas na kami . Magaaral na ako , hindi papasok si ate kasi sinumpong nang pag sakit ng paa niya .
Namimiss ko na si ate ko . Wala akong kausap pag pumapasok .Dito korin nakilala sila marcus,klen at mike. Nakakamiss siya , dapat di nalang kami nag ice skate sa amerika eh .
Hanggang sa naging highschool na ako . Nasa bahay parin si ate . Hindi lumalabas ,
*END OF FLASHBACK*
"Bakit ba kayo nag ice skate?"tanong ni alex sakin .
"Kase ,,,,,, malamig nun . Tas nag ssnow din "sabi ko sa kanya . Papatak na yung luha ko .
"Ah ..... Buti pa kayo , kahit na may naging problema kayo hindi parin kayo nawawalan ng bagong pagasa"sabi niya sakin .
"Bagong pagasa?"tanong ko sa kanya . Nagnod siya.
"Yeah! Bagong pagasa!" Sabi niya . Nakangiti siya sakin
"Pa-pano?"Tanong ko sa kanya . Pasensiya na slow ako .
"Kase , kahit ano pa yung past nyo. Binubuksan niyo yung puso niyo na harapin yung bagong henerasyon , bagong pamilya"Sabi niya . Kung makaadvice naman to , parang walang problema yung pamilya .
"Grabe ka! Wala bang problema pamilya niyo?" Tanong ko sa kanya . Namutla naman siya sa tanong ko .
"Aaa... nagkakaron rin naman . Wag yun yung pagusan natin! Ituloy mo na yung sa ate mo" sabi niya . Sabay iwas nang tingin sakin . Anung meron?
"Bago ko ikwento yung kay ate , kahit konti mag kwento kasa family mo ;) " sabi ko sa kanya . Nagbuntong hininga siya
"A...... yung pa-pamilya ko .. ano , sobrang saya!"sabi niya .
"Ano pa ??"tanong ko sa kanya .
"Ahh . Kumpleto kami! Tsaka mabait din , katulad ng mommy mo ang mommy ko !"sabi niya . Siguro naman totoo yun .
*Flashback *
Simula nung naaksidente si ate , lagi lang siyang nasa kwarto , nagulat na nga lang ako nang isang araw eh , sabi niya gusto niya lumabas .
"Dandan? Ilabas mo nga ako!"Sabi ni ate . Inihanda ko yung willchair niya .
"Anong ginagawa mo? " tanong ni ate .
"Nireready to , lalabas kita diba?"sabi ko sa kanya . Yung muka naman niya ay confuse na confuse
"Hindi!!!!!!!!! , buhatin mo ko , ipasan mo ko , ituturo ko sayo kung saan tayo pupunta !"sabi niya . Nag nod ako .
Pinasan ko na siya at lumabas na kami .
"Ipunta mo ako sa lugar na alam mong gusto korin , kahit na ngayon palang ako makakalabas ng bahay "Sabi ni ate . Habang pasan pasan ko siya , nararamdaman ko ang paghihirap niya .
BINABASA MO ANG
Diverge
Teen Fiction"Diverge" Pag sinabing diverge ano ang pumapasok sa isip niyo? Ito ba ay pagkakaiba ? Pagkakaiba ng dalawang tao Para sakin ang DIVERGE ito ay ang hindi kayo "pareho" Ng gusto,buhay etc. "Forever" Naniniwala ba kayo sa forever ? Ayokong makipagta...
