Chapter 22
"Dito ate . Dito sa place nato ! "Sabi ko .Binaba ko siya at inupo .
"Bakit dito dandan?"tanong niya . Napapaluha na ako ,
"Kase..... Ate , dito ! *sniff* dito tayo unang naglaro ng ice skate , dito , ako yung nadapa *sniff* dito sa luneta , Ito ang unang place na masarap ,,, balik balikan *sniff* kaya ate! Magpagaling ka , kase mag a ice skate pa tayo dito! Kaya gusto ko , ako naman ang magtuturo at aalalay sayo :) *sniff*"sabi ko sa kanya , at hinug ko siya .
"Dandan ?........ *sniff* Yung pangako ko kasi sayo na mag aice skate tayo sa bawat lugar na nadapa ka , *sniff* hindi ko na kayang gawin eh. Mahina na si ate!" .sabi ni ate , hindi ko mapigilan umiyak sa harap niya .
"Susuko kana ate?"tanong ko sa kanya . Niyakap niya ako .
"Dandan , lagi mong tatandaan , mahal ka ni ate *sniff* iuwi mo na ako . Okay na sa akin na nakarating uli dito *sniff*"sabi ni ate sabay pasan sakin .
Inuwi ko na siya .
■|■|■|■|■|■|■|■
Marami ang araw na nagdaan . Nagbobonding bonding kami ni ate , minsan , umaabsent ako para lang alagaan siya . Wala sila mommy at daddy . Kaya malaya kami ni ate .
Pero...........
Nabalot lahat ng kasayanan ko .
"Sir , umuwi kana po , emergency"sabi nung kasambahay namin . Hindi ko alam kung bakit . Nasa eskwelahan ako , nagpaalam ako sa guro ko na may emergency.
Sumakay ako nang jeep . At nakarating narin sa bahay.
Umakyat ako sa kwarto ni ate . Pagbukas palang nang pintuan ay nakita ko na maraming nagkalat na dugo sa sahig .
"Sir , sumuka siya ng dugo"hindi ko kinaya yung sinabi ni manang , naiyak na ako at pinasok si ate .
"Ate!!!!!!!!!! ATE WAG KANG SUMUKO ! HINDI KO PA KAYA!"Sigaw ko sa kanya .
"Da-dan..dan hi-hindi ko na k-kaya .pasensiya na"sabi ni ate. Tuloy tuloy parin ako sa pagiyak . Hindi ko kinaya , niyakap ko siya .
Mahigpit , ayaw ko na siyang pakawalan
★ ★ ★ ★ ★ ★ ★
"Nagkalat napo ang cancer niya , umakyat na siya utak ng ate mo . Hindi narin kinaya nang ate mo . Stage 4 na siya "sabi nung doktor na nagcheck kay ate .
Tinignan ko si ate . Lantang lanta na siya . Nanghihina na talaga siya . Ayaw ko siyang i let go . Lumapit ako sa kanya .
"So-sorry dandan. Hindi kinaya n-ni ate"sabi niya sakin. Pinigilan ko yung iyak ko . Tumingin ako sa muka niya . Yung kama niya , may mga dugo na .
"Inaantok na ako dandan"sabi ni ate . Hindi ko mapigilan yung emosyon ko . Hanggang sa huling tinig ni ate . Niyakap ko siya .
"Ate? Sige magpahinga ka na . *sniff*Kaya ko na ! Ako si superman diba? *sniff* kahit wala na si superwoman ko , ayos lang , kaya panaman ng pakpak ko *sniff* , ate ? Magpahinga ka nang maayos ah? Lagi mo kong babantayan . *sniff* Mahal kita ate ! Sorry kung makulit ako . Hayaan mo ! Yung babaeng mamahalin ko , siya yung dadalhin ko sa mga lugar na nag skate tayo *sniff* . At ipagmamalaki kita sa kanya , "sabi ko sa kanya . Naramdaman ko naman na may tumulong luha sakin galing kay ate ,
"ATEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!! ATEEEEEEE! AAAAAAAAHHHHHHHH!!!!!!!!! ATE KOOOO!"sigaw ko at niyakap ko siya .
Mga ilang linggo pa ay nasa ataul na si ate . Ang ganda niya . Lalo na pag may make up .
"Ate ko?sana maging masaya ka !" Paalam ko sa kanya .
"Anak? Anaaaaaaaaak"iyak ni mommy .niyakap ako ni daddy . Habang hindi rin matanggap ang pagkamatay ni ate .
*end of flashback*
"Kaya hindi ako naniniwala sa forever ! Kase lahat nagbabago , lahat nawawala , iiwan ka !,"sabi ko kay alex .
"Anong wala ? Ang swerte mo nga eh ! Ang swerte kasi ikaw , may pamilya parin . Eh yung iba ? Andyan pa yung ate mo !*sniff* andyan lang siya!"sigaw niya sakin sabay takbo papasok sa loob .
BINABASA MO ANG
Diverge
Ficção Adolescente"Diverge" Pag sinabing diverge ano ang pumapasok sa isip niyo? Ito ba ay pagkakaiba ? Pagkakaiba ng dalawang tao Para sakin ang DIVERGE ito ay ang hindi kayo "pareho" Ng gusto,buhay etc. "Forever" Naniniwala ba kayo sa forever ? Ayokong makipagta...
