Uttroc'un evlatları

UTTROC

DALERİA ÇAĞI

 Gece yıldızların altında ışığın hücum ettiği ormanlarda ağaçların yaprakları arasında ince ve hoş bir görüntü ile süzülüyordu, Alknian ormanlarına. Nivgrofd'un ilk ormanlarıydı Uttroc'a halkı için bahşedilmiş kutsal orman Rita halkının lanetlenmediği, babaları Uttroc'u hiddetlendirmedikleri dönemlerdi, en doğuda Elf halkı ejderhaların efendileri yaşardı, güneyde ilk madenciler hammaddelerin anakaranın altın damarlarının, yeraltından çıkan envaiyi çeşit parlak taşın gümüşün göz kamaştırıcı zenginliklerin efendileri yaşardı. Bu halklardan Cüceler ve Ritalar Utrocc'un çocuklarıydı. 

Bulufaer ilk yaratılan Rita Tumaho'nun soyundandı, uzun saçları altından bile sarıydı, gözleri masmaviydi ne bir gökyüzü ne bir deniz gözlerinden mavi olamazdı kemikli bir suratı vardı, sakalları sadece bir buğday tanesi kadar uzardı yüzü pürüssüzdü. Geniş omuzları uzun boyu ile halkının en savaşçı olanıydı, Nivgrofd'un altın insanlarıydı Ritalar hastalıktan ölmez kolay kolay sağlıkları bozulmadı. Elflerden çeyrek asır az yaşarlardı, kendi cennetleri onlar Uttroc'un hiddetini hakkedene kadar dünyanın en güzel yeriydi. Ulular meclisi Bulufaer'i seçmişti Yutal olarak fakat hakkı olan tahtını abisine bırakmıştı. Sevdiğinin ölümüyle terketmişti, halkının kutsal topraklarına seneler sonra dönerken yanında Eldrin ile büyük kardeşi Calufaer'in yönettiği Kutsal ormana adım atıyordu. Eldrin bütün cücelerin en farklısı en uzun olanıydı yemyeşil gözleri ırkına göre daha küçük ama köprülü bir burnu vardı ömrünün otuz kışını bitirmişti. Cücelerin kutsal kanını taşıyandı, Rhage'in Aldron'u atasıydı. Baltinor'un babası ilk cehennem lordu Balkrek'i öldüren'in onuncu kuşaktan torunuydu.

Bulufaer yeşil konağa hışımla dalmıştı arkasında dostu Eldrin ile beraber ağabeyine hışımla yaklaşarak, "O Ritaların ölümüne sebep oldun." Calufaer ayağa fırlayarak Eldrin'in kafası kadar kalın kolları ile Bulufaer'in boğazını kavradı, "Yeter! Tek sen varsın benim kanımdan olan hiçbiri senden değerli değil, senden başka kimsem yok evet korkuyorum senin olmamandan korkuyorum! Sana babam öldüğünde babalık eden benimdim, sen varsın diye evlenmedim sen benim yaşama sebebimdin!" Derken gözleri kıpkırmızı olmuştu. Bulufaer'i tek yumrukla yere devirip "Nöbetçiler alın bunları ormandan hatta konaktan çıkmayacaklar atımı hazırlayın." Diyerek, konaktan dışarı çıktı, Eldrin muhafızlara direniyordu "Bırak beni sarı pipi damarlarını baltaladığımın evlatları." Derken iki nöbetçi sürükleyerek götürüyordu, Bulufaer hiç tepki göstermemişti çünkü yine tilkiler kafasında vardiyalara başlamıştı. 

Konağın dışı ulu meşelerle doluydu, eğer biraz daha uğraşılmış olsalardı altı insan boyunda ki meşeleri geçebilirlerdi, pırıl pırıl ay elmasları ile süslenmişti her insanın gözüne ve gönlüne hitap ederdi herhagi bir nivrog yani normal insan burada kalmak için herşeyini verirdi. Yeryüzünde ki cennetti burası.