2.5

4.4K 241 172
                                    

Bölüm şarkısı felaket

⭒⭒

"Tamam anne. Çıkarmam anne. Öyle yaparım anne. Alırım anne tamam."

Bilmem kaçıncı onaylama cümlemden sonra, nihayet evden çıkabilmiştim.

Anneciğim hasta olduğumdan beri iyice üstüme titremeye başlamıştı. Ne yalan söyleyeyim hoşuma gidiyordu.

Şu üç gündür sürekli yatıyordum. Düşünün yani markete bile gitmedim. Annemi nasıl korkuttuysam artık. Kötü olmadığımı söylediğim, halde hiçbir şekilde iş yaptırmamıştı.

Aralık ayının soğuk havalarından nasibimi almıştım. Donuyordum yahu. Altımda
siyah yüksek bel pantalon, üzerimde ise, annemin ısrarlarına dayanamayıp giydiğim beyaz yün kazak onun üzerine de kırmızı kaban vardı. Buna rahmen üşüyordum.

Ah canım anam sen olmasan...

Mahallenin başında ki taksi durağından taksi ayarlayıp Derin'in evine doğru yola aldım.

⭒⭒⭒

Taksiden inip, Derin'in oturduğu apartmana doğru yürümeye başladım.

Apartamanın önüne gelmiş, içeri girecektim ki, biri benden önce davranmış ve içeriden kapıyı açmıştı.

Şaşkınlıkla açana baktığımda, benim yaşlarımda esmer bir erkekti. O da beni görünce şaşırdı, daha sonra hemen toparlandı ve geçmem için geri çekildi.

Ona ufak bir tebessüm yollayıp, içeri geçtim.

Biraz ilerimde ki asansörün önüne geçip aşağı çağırma tuşuna bastım ve beklemeye başladım.

İki dakikanın sonunda asansör geldi. Beklemeden içine girip 5. Kata çıkmak için 5 yazan tuşa basıp önüme dönmüştüm ki, gördüğüm şeyle ağzım şaşkınlıkla açılmış, kaşlarım çatılmıştı.

Az önce ki adam gitmemiş, üstelik az önce bana kibarlık yapıp, geçmem için geri çekildiği kapıya yaslanmış yüzünde ki tebessümle beni seyrediyordu.

Ağzımı açıp bağırıp çağıracağım sırada asansörün kapısı çoktan kapanmıştı.

Donmuş bir vaziyette olduğum yerde kalakalmıştım.

Neydi az önce yaşadığım şey öyle?

Asansörün kapısı açılmıştı. Kendimi toparlamaya çalışıp asansörden çıktım.

Adımlarımı Derin'in kapısına yönlendirdim. Kapının önüne gelip durdum. Kapıya vuracağım esnada arkamda ki dairenin kapısı açıldı.

"Oyy kızım sen mi geldin?" dedi Mukaddes Teyze.

Arkamı dönüp ona baktım. Etek, kazak, yelek vardı üzerinde. Her zamanki kombini ve her zamanki tatlılığıyla karşımda duruyordu.

Gülümseyerek konuştum. "Günaydın Mukaddes teyzeciğim."

"Gel yavrum, kahvaltı edelim beraber." dedi kolumdan tuttuğu gibi içeri çekerken.

Alerji Bey|| yarı texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin