Yanlış Anlaşılma #perspektif2016

5.Bölüm

Önceki bölümde;

Birlikte bir kafeye girdik oturmam için bir sandalye çekti. Centilmen biriydi.."Ah teşekkür ederim hiç gerek yoktu." Gülümsedi ve"Lütfen benim için bu bir hiç"dedi.

İkimize de birer kahve söyledi ve karşıma oturdu."Ah isminizi bilmiyorum. Bana adınızı bağışlar mısınız?"

Böyle konuşması komiğime gittiği için kıkırdadım" HaNeul adım HaNeul ya senin,sizin adınız nedir?"

"HaNeul.. çok güzel bir adınız var. Benim adım da Jimin. Tanıştığıma memnun oldum haneul."

"Ah teşekkür ederim. Bende tanıştığıma memnun oldum Jimin-shi."

Jimin ile biraz oturup konuştuktan sonra saattin geç olduğunu farkettim. Ne kadar çabuk saat:10:00 olmuştu. Telefonuma baktığımda kapandığını gördüm. Jimin ile birlikteyken zaman nasıl geçmiş anlamamıştım.

"Ah zamanın nasıl geçtiğini hiç farketmemişim ben gitmeliyim. Herşey için teşekkür ederim."

Üzerimi giymeye başlayınca Jimin de ayağa kalkmıştı. Dışarıya baktığımda hala yağmur sağanak halinde yağıyordu. Nesi vardı bu havanın!

"Bende teşekkür ederim. Senin gibi biriyle tanıştığım için bugün ki yağmura teşekkür etmeliyim. Yağmur hala yağıyor istersen gideceğin yere kadar seni bırakayım."

"Ah teşekkürler ama ben yüreceğim evim buraya yakın."

"Öyle mi nerede oturuyorsun? Benimde evim yakın buraya."

"3 blok ötedeki villalarda."

"Şaka yapıyor olmalısın!" gülmeye başladığında neyin komik olduğunu anlamamıştım.

"Hayır neden şaka yapayım ki?"

"Peki hangi numarada oturuyorsunuz?"

"Mm hala anlamadım ama 12 numarada oturuyorum."

Büyük bir kahkaha patlattı. Hala mal gibi bakıyor anlamaya çalışıyordum.

"Böyle şeylere hayatta inanmazdım ama insanın başına geliyormuş gerçekten demek ki."

"Neler olduğunu bana da söyleyecek misin?"

"Bende sizin yan villada oturuyorum. 13 numara."

Ben şok
Ben iptal

"Ne! Şaka değil mi? Şaka yapıyorum de?"

"Ben çok ciddiyim. Ah tanıştığıma memnun oldum komşum. Buyrun önden siz çıkın."

Dışarı çıktığımızda şemsiyeyi açtı ve ona yaklaşmam için kolumu tutup yanına çekti.

"Ben seni neden hiç görmedim pekii? Yanyana oturuyoruz ve hiç birbirimizi görmedik. Bu çok saçma!"

"Ben yurtdışından daha bugün yeni geldim."

"Vay be şansa bak. O zaman tanıştığıma memnun oldum komşum hahah komiğime gitti. Böyle şeylere hayatta inanmazdım."

"Bende. Ve artık inanıyorum. Demek yolumuz aynı yere gidiyormuş. O yüzden ıslanmayacaksın küçük hanım. Zaten sizi yine de eve kadar bırakırdım da."
Küçük hanım mı? Ah serseriye bak bu ne samimiyet..

"Yurtdışında ne yapıyordun pekii? Ne işin vardı?"

"Ben kuzenimin yanına gitmiştim. Uzun bir süre boyunca Amerika'da kaldım orada okuyordum fakat bazı problemlerden dolayı okulu bıraktım ve yuvama döndüm."