My Hero Academia : New Heroes, New Problems

Rozdział 12

Tomoko Tanaka

Tomoko była jedyną córką państwa Tanaka. Ojciec dziewczyny zarządzał wielką firmą eksportującą ryż. Matka pracowała w zwykłym biurowcu. Pewnego razu pan Tanaka postanowił opuścić żonę i córkę, by ruszyć w świat. Jedyne co po nim zostało, to nazwisko i dar, jaki odziedziczyła Tomoko.

Zdolność dziewczynki pojawiła się z  opóźnieniem. Kiedy miała 4 latka, jej mama udała się z nią do lekarza. Ten stwierdził, że nie widzi obecności daru, a jego przyjście jest mało prawdopodobne. Panie Tanaka były załamane.
Podczas tego czasu dziewczyna uzbierała całkiem pokaźną kolekcję zegarków. Gdy pani Tanaka spytała ją, czemu je kolekcjonuje, ta tylko odpowiedziała:
- Po prostu je lubię.

W końcu po 2 latach dar Tomoko się ujawnił, a było to w podczas przerwy szkolnej.
Koleżanki z klasy Tomoko naśmiewały się z jej zainteresowania i często ją nękały. Pewnego dnia znowu do niej podeszły i "przywódczyni stada" zaczęła swoje przedstawienie:
- Co tam wariatko? Daj mi zegarek, chcę zobaczyć która godzina.
Tomoko niechętnie podała dziewczynce zegarek - wiedziała, co się zaraz stanie.
- Ojoj! Chyba nie działa. Jak postukam o coś, to może się naprawi.
I już miała zacząć walić przedmiotem w główkę Tanaki, kiedy  stało się coś niesamowitego.
Świat jakby się zatrzymał. Koleżanki stały w bezruchu. W tle było słychać dźwięk zegara.
- Co... Się.... Tu...Stało? - ledwo wymówiła Tomoko.
Wstała z podłogi i postanowiła się przejść po korytarzu. Nikt jej nie dokuczał, nikt nie biegał, nikt nie hałasował.
Nagle wszystko znów wróciło do normy. Gdy Tomoko stała na środku korytarza, "przywódczyni" właśnie upadła na podłogę, a jej przyjaciółeczki zaczęły ją ratować.
Po powrocie ze szkoły Tomoko wszystko opowiedziała swojej mamie i zaczęła jej wymieniać pomysły na pseudonim bohaterski.
- Czasołamaczka... Albo Strażniczka Czasu...Nie! Będę Chronometrią!
- Chcesz być nauką o czasie? - spytała z niedowierzaniem pani Tanaka.
- Tak! Bo to fajna nazwa, a poza tym uwielbiam czas!

Dziewczyna długo trenowała swój dar. Z początku trudno było jej go kontrolować, więc musiała znaleźć jakiś sposób. Zaczęła od klaśnięcia, później pstrykała palcami. W końcu w pełni już mogła panować nad swoim darem i nie musiała wykonywać żadnych gestów. Dowiedziała się również, że jej dar pozwala jej na przyspieszenie, spowolnienie lub całkowite zatrzymanie czasu.

Będąc w gimnazjum Rada Kłopotliwych Darów poprosiła ją o zaopiekowanie się Ahri Ōkami. Dziewczyna miała bowiem dar o mocy zbyt silnej, który niełatwo było kontrolować. Ahri musiała chodzić spokojna, panować nad emocjami i ćwiczyć kontrolę nad zdolnością. Tomoko miała za zadanie pilnować jej, uczęszczać razem z nią na yogę (w celu uspokojenia się) i spędzać z nią czas. Wkrótce stały się najlepszymi przyjaciółkami.

Ahri i Tomoko chodziły również do tego samego liceum. Jednak długo do niego nie uczęszczały.
Pewnego dnia Ōkami bardzo zdenerwował kolega z klasy, który śmiał się z jej uszu razem ze swoją "ekipą". Ahri cała drżała ze złości i nie panując nad sobą, podeszła do śmieszka. Już miała go zranić, kiedy Tomoko użyła swojego daru i przeniosła swoją przyjaciółkę. Zaraz po tym podała jej lek, który uspokoił dziewczynę.
Dyrektor szkoły bardzo się przejął tą sprawą i zawiadomił Radę. RKD postanowiło przenieść uczennice do Liceum U.A., sądząc, że tam opieka nad Ōkami będzie lepsza. 
Dali tylko jeden warunek : żadna z nich nie mogła nikomu ujawnić swojego daru.

Nagle Tomoko Tanaka zerwała się. Zdała sobie sprawę, że musi uratować przyjaciółkę nawet, jeśli miała by poświęcić za to życie. Jej wiara była tak silna, że niezniszczalna Nicość znikła, a na jej miejscu znów pojawił się świat.
- Wiesz kim jestem? JESTEM CHRONOMETRIĄ! - krzykła Tomoko do Amore Pomidore.