beynindeki tüm anılar beyninin intiharıyla kendilerini astılar. Bedenindeki kan çekilirken, yüzündeki gülümseme hiçbir yere kaybolmadı. Ceset kokan ellerini alıp dudaklarına yaklaştırırken hissiz gözlerinden asılan yaşların, asıldığı ipler koptu ve bir iki tanesi buz gibi yanaklarından aşağıya doğru kaydı. Çenesinde biraz durduktan sonra yere düşmeden ceset kokan ellerin üzerinde, son duraklarında beklediler. Kadının dudakları son busesini ceset kokan ellere değerken güneş açtı, o damlalar buhar olup uçtu. Kadının ruhu adamın ruhunun yanına ilişti. Ellerini yanaklarına yaslayıp gözlerini yumdu. kalbinin atışları hızlandı. Beyninde ki anılar gözlerinin önüne serilirken dudaklarında bir gülümseme peydah oldu. Bu adama bu dünyada bahşettiği son gülümseme oldu....