"Canım kızım, aslında senin baban ölmedi. Hatta senin iki tane abin var güzel kızım. Sana her şeyi en başından anlatacağım. " dedi ve kafasını kaldırıp ellerine sabitlediği gözlerini benimkiler ile buluşturdu. Ben ise hareket dahi edemiyordum. Annemin cümleleri sanki kafamın içinde dönüp duruyordu. Gözlerimden yaşlar ardı ardına düşerken ben gözlerimi dahi kırpmadan anneme bakıyordum. Ağzım belki de şoktan açılmış göz bebeklerim büyümüştü ama nasıl göründüğümü idrak edemeyecek kadar vahim durumdaydım. Sağlıklı düşünemiyordum. Sanki kulaklarımdaki uğultu her geçen saniye artıyor beynim bunların gerçek olmadığına inanmak istiyordu. Hatta bir rüyada olmak istiyordum. Evet, evet! Ben şuan kesinlikle bir rüyadaydım. Hatta kabustu bu. Evet, kabustayım şuan.