Karanlık üzerime geliyor, sessizlik beni boğuyordu. Duvarların rengi siyahtı, bana verdikleri yumuşak beyaz battaniyeye daha çok sarıldım. Gözlerimi kapadım fakat gözlerimi kapamış olmam odanın zifiri karanlık olduğu gerçeğini değiştirmiyordu. Dudaklarımdan istemsiz bir çığlık kaçtı bu kapı kilidinin açılmasına sebep oldu. Tanrım yine o adamdı gelip yine bana vuracaktı. ''Lütfen vurma yalvarırım. '' 8. Sınıftaki matematik öğretmenimden bile kalın sesiyle konuştu. ''Annen ve baban bize istediğimiz miktarda parayı hala vermedi küçük kız benimde onlara sürprizim olacak'' Ailemi tanırdım, beni almak için asla para vermezlerdi, beni sevmiyorlardı bu kaçırılma olayı ise onların işine gelmişti. Tipsiz adam kamerayı çıkardı ve elindeki kemerle bana yaklaştı. ''Gülümse miniğim'' Yüzüne doğru başımı kaldırdım o piç gülümsemesine doğru tükürdüm.