☁️Anemo☁️

Nehrin Sesleri

Venti ile öğle saatlerine kadar vakitlerini neşeyle geçirdiler. İkisi de sürekli sohbet edip eğleniyorlardı nehrin şırıl şırıl akan sus sesini dinleyerek.
"Yani Venti, düşünsene Diluc'un kedi kulakları olduğunu? Çok efsanevi tatlı olmaz mıydı?" Fronnie güldü.
Venti gözlerini kıstı. Belli etmemeye çalıştı duygularını, gülümsedi. "Evet hem de çok tatlı olurdu ama benim kadar olamazdı~" Venti bir kedi gibi ses çıkarırken tatlı tatlı gülümsedi. " Çünkü ben gerçeğim."
Fronnie'nin yanakları kızardı. "Haklısın. Dibine kadar."
Venti güldü ve ayağa kalktı.
"Neden kalktın Venti?"
"Biraz keyfimizi bozmamız gerek artık. İzimizi kaybettirdik ama bu tekrar bulamayacakları anlamına gelmez. Gitmeliyiz."
Fronnie üzgünce iç geçirdi. "Haklısın, yine. Ama nereye gitmeliyiz?"
"Bildiğim kadarıyla onlar Liyue'den geliyorlardı. Mondstardt'ta hiç öyle giysiler yok ve konuşmaları biraz farklıydı. Liyue aksanına benziyordu. Seni öldürmek için buraya gelmişlerse bizim Liyue'ye gitmemiz sence de onlar için sürpriz olmaz mı? Gerçi tuzağa yakalanıp yakalanmayacağımızdan emin değilim. Sen ne düşünüyorsun?"
Fronnie onun inanılmaz olduğunu düşündü. Her tahmini doğruydu ama Liyue'ye gram gitmek istemiyordu. Mondstard'ın havası onun için çok iyiydi ve hiç bir şeye burayı değişmezdi. Şüphe çekmemek için gülümsedi. "Harika fikir, eğer tuzaksa biraz berbat olur ama..." Kesinlikle tuzak değildi Fronnie için. İçgüdüleri öyle söylüyordu. Tartaglia'yı en azından biraz tanımışsa düşmanının inine gitmesini daha çok sevdiğinden haberdardı.
"Bence tuzak gibi değil ama dikkatli olmalıyız. Aklıma başka bir yer de gelmiyor ama Liyue'ye gidersek bana yardım edebilecek bir arkadaşım var. Belki daha önce gördüğün sarı saçlı çocukla da karşılaşırız. O da en az benim kadar güçlü."
Fronnie gülümsedi. "Tamam, ssana güveniyorum Venti."
Venti de gülümsedi. "Umarım güvenini boşa çıkarmam."

———

Venti onunla yürümeye başlarken onu izliyordu daha çok. Bastığı yerlere bile dikkat etmiyordu. "Söylesene, onlar tanıdığın kişiler miydi?"
Fronnie gözlerini kaçırdı. Sadece Tartaglia maskesini indirdiği için sadece onu tanıyabilirdi. Ama diğerleri de maskelerini çıkarsaydı her birini tanıdığından emindi.
Fronnie başını iki yana sallayıp yalan söylemeyi seçti. Onun geçmişini bilmesini istemiyordu ne kadar yardım edebilecek olsa da. Geçmişinden kaçamazdı ama biraz erteleyebilirdi.
Venti ofladı. "Hiç bir fikrin yoksa onların adına konuşmamalıydın. Yalan söylüyorsun bence."
Fronnie söylediklerini hatırladı.

"Sormanın gereği yok... Nasılsa anlatmayacaklar."

Fronnie sıkkın gözüktü. "O-O dediklerim durumu anladığım içindi... Sonuçta kimse ölecek biriyle boşu boşuna konuşmazdı."
"Peki neden onların seni öldüreceğinden bu kadar emindin? Kaçmaya bile çalışmadım."
Fronnie onun soruları altında eziliyordu. Eğer normal bir durum olsaydı ölene kadar savaşırdı. "Çok güçlü olduklarını hissettim ve... pes ettim birden. Neden yaptığımı bilmiyorum."
Venti  onun yalan söylediğini çok iyi biliyordu. Buna rağmen gülümsedi buruk bir ifadeyle. "Bana neden anlatmadığını az çok tahmin edebiliyorum."
Fronnie iri gözlerle ona baktı. "Nasıl tahmin edebiliyorsun ki? Sana onun hakkında hiç bir şey söylememiştim halbuki!"
Venti tek kaşını kaldırdı. "Öyle bir tahmin değildi ki."
Fronnie kıpkırmızı oldu. Sapşallık edip ağzından baklayı kaçırmıştı.
Venti durdu ve ona döndü. Kollarını göğsünde kavuşturdu. "Bana o dediğin adamı anlat. En azından ismini söyle yoksa burdan bir adım daha ilerlemem."
Fronnie dişlerini sıktı. "Neden bunu yapıyorsun?"
"Sana yardım etmek istiyorum, bu açık değil mi?"
"Hiç yardımcı olmuyorsun ama. Ben konuşmak istemiyorum Venti."
Venti üzgünce onu izledi. Ellerini tutup öpücük kondurdu nazikçe. "Ne kadar zor olduğunu bilmiyorum. Hatırlamamak için bu kadar direniyorsan sana soramam bu soruları. Ne kadar acı çektiğini bilmiyorum ama... en azından ismini söyle."
Fronnie şaşkınca ona bakıyordu. Önündeki üzgün duran ve ona yalvaran Venti aklını çelmişti. "Ta-Tamam..."
Venti kıkırdayıp yanağını öptü. "Sonunda. Söyle ismini hadi!"
"A-Adı... C-Childe..."
Fronnie Tartaglia'nın sadece yakınları tarafından kullanıldığı ismi söylemişti. En ufak ihtimal dahi olsa onu tanımamasını istiyordu.