♡ 𝙇𝙤𝙫𝙚 𝙎𝙞𝙘𝙠𝙣𝙚𝙨𝙨 // 𝙔𝙖𝙣𝙙𝙚𝙧𝙚 ♡

Yandere Aizawa x Okuyucu Oneshot

İsteyen kişi: @AdasuKzldere

Biricik hocan Aizawa Shouta tarafından kaçıralı 3 gün olmuştu.

Çok mutsuzdun, huzursuzdun, rahatsızdın ama Aizawa bunu bilmiyormuş gibi davranıyordu.

Çünkü ona göre bunlar utangaçlıktı.

Rahatsızlığını ve ağlamalarını utangaçlık olarak görmeye çalıştı.

Mutsuz olduğunu düşünmek istemedi çünkü neden düşünsün ki?

İstediğin herşeyi aldı ve yaptı.

Ama yavaş yavaş empati kurmaya başlamıştın.

Bunun farkına vardığında çıldıracak noktaya gelmiştin.

Aizawa ilk başta neden böyle olduğunla ilgili şaşırdı ama sonra anladı.

Aizawa sana sarıldığında ağlamayı ve çığlık atmayı durdurmuştun.

Gülümsedi ve kafanı okşadı.

O gece ikiniz de birbirinize sarılarak uyuya kaldınız.

Ertesi sabah Aizawa istemeyerek kalktı ve seni izlemeye başladı.

Uyurken melek gibi gözüküyordun.

Onun tatlı meleği.

Yanağını nazikçe okşadı.

Stockholm sendromuna yakalandığını hatırladı ve gülümsedi.

Sen yavaşça gözlerini açtın ve ona baktın.

Ah o uykulu gözlere nasıl da aşıktı.

Sen onun isteyebileceği herşeydin.

Yavaşça alnından öptü.

" Günaydın canım. "

Sen gülümsedin.

" Sana da günaydın Aizawa. "

Aizawa hem mutlu hem de şaşkındı.

Karşılık vermeni beklemiyordu üstelik ona sizli bizli de konuşmadın.

Kalkıp kedilere yem vermeye ve ikinize kahvaltı hazırlamaya gitti.

Bir kedi kucağına atladı ve onu nazikçe sevdin.

Artık tutunabileceğin tek kişi Aizawa'ydı bu yüzden onu daha fazla itmek yerine ona tutunmayı seçtin.

Bu hem sana hem de ona yararlı bir karardı.

Gülümsedin ve dün olanları unuttun.

Akıl sağlığına hakim olman gerek bu yüzden fazla düşünmemelisin S/A dedin kendine.

Sen kendinle ufak bir tartışmaya girerken Aizawa geldi ve kahvaltı masasına oturdunuz.

Kahvaltı tuhaf bir sessizlikle geçerken Aizawa sessizliği bozdu.

" Bu akşam dışarı çıkacağız. Bu gün önemli. "

Sen biraz şaşkınca sordun.

" Dışarı çıkmama izin mi vereceksin? "

" Evet elbette. Neden vermeyeyim ki? Sonunda doğru yolu gördün ve kaçmaya çalışsan seni kolayca yakalayabileceğimi de biliyorsun. "

Sen onaylayan bir ses çıkardın ve yemeye devam ettin.

Kahvaltı bitince Aizawa seni koltuğa çekti ve kendi üstüne yatırdı.

İkiniz de tembelce televizyon izlemeye başladınız.

Bir süre sonra Aizawa telefonundan saate baktı ve kalktı.

Odasına gidip sana giymen gereken kıyafetleri verdi ve o da kıyafetine uyan birşey giydi.

" Yakışmış. " Dedi ciddi bir suratla.

" Teşekkür ederim. " Dedin biraz utanarak.

" Umarım birilerini öldürmek zorunda kalmam... " Diye mırıldandı.

" Ne? "

" Birşey yok. "

Elinden tuttu ve çıktınız.

15 dakikalık bir araba yolculuğundan sonra sahile geldiniz.

Güzel bir şekilde süslenmişti ve denizin yakınlarında ikinizin de rahatça eğlenebileceği bir alan vardı.

Hayatında ilk defa böyle görkemli birşey gördüğün için gözlerini şaşkınlıkla açtın.

Aizawa tepkini dikkatlice izledi ve gülümsedi.

Tatlı.

İkinizde oturdunuz ve denizin sesini dinlediniz.

Bir kaç dakika sonra akşam yemeğiniz geldi.

Yemeğinizi yerken Aizawa'ya burayı çok beğendiğini dolu bir ağızla anlattın.

Gülümsedi ve seni izlemeye başladı.

Her hareketini ezberlemişti neredeyse.

Seni dikkatlice izlemeye o kadar alıştı ki bir dakika da kaç nefes aldığını bile söyleyebilirdi.

İzledi ve aşık oldu.

Aşık oldu ve bağımlı hale geldi.

Sen tabağını bitirdin ve Aizawa hemen toparlandı.

Adamlar geldi ve tabakları götürdüler.

Ona gülümsedin ve " Teşekkür ederim. " Dedin.

" Daha bitmedi. "

" Ha? "

Sen meraklıca ona bakarken bir pasta geldi.

Doğum günün olduğunu tamamen unutmuştun.

Sanırım bu kutladığın ilk doğum günündü.

Gözlerin parladı.

Aizawa pastayı kesti ve hemen bir parçayı sana yedirdi.

" Nasıl? "

" Çok güzel! Sen de ister misin? " Dedin Ağzına doluyken.

Aizawa seni öpmeye başladı.

Sen şaşkınlıkla kızarırken bir kaç saniye sonra geri çekildi.

" Hm evet güzelmiş. "

Tavrına karşı kıkırdadın.

" Sanırım seni seviyorum. " Dedin çekinerek.

Aizawa gülümsedi ve sana sarıldı.

" Bende seni seviyorum S/A. Hemde hayal edebileceğinden bile çok. "

🐚