[1995]

1.5K 95 7
                                    

🎵𝗗𝗼𝗻'𝘁 𝗹𝗼𝗼𝗸 𝗱𝗼𝘄𝗻, 🎵

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.


🎵𝗗𝗼𝗻'𝘁 𝗹𝗼𝗼𝗸 𝗱𝗼𝘄𝗻, 🎵

'🎵𝗖𝗮𝘂𝘀𝗲 𝘄𝗲'𝗿𝗲 𝘀𝘁𝗶𝗹𝗹 𝗿𝗶𝘀𝗶𝗻𝗴🎵

🎵𝗨𝗽 𝗿𝗶𝗴𝗵𝘁 𝗻𝗼𝘄🎵

🎵𝗔𝗻𝗱 𝗲𝘃𝗲𝗻 𝗶𝗳 𝘄𝗲 𝗵𝗶𝘁 𝘁𝗵𝗲 𝗴𝗿𝗼𝘂𝗻𝗱🎵

🎵𝗪𝗲'𝗹𝗹 𝘀𝘁𝗶𝗹𝗹 𝗳𝗹𝘆🎵

🎵𝗞𝗲𝗲𝗽 𝗱𝗿𝗲𝗮𝗺𝗶𝗻𝗴 𝗹𝗶𝗸𝗲 𝘄𝗲'𝗹𝗹 𝗹𝗶𝘃𝗲 𝗳𝗼𝗿𝗲𝘃𝗲𝗿🎵

🎵𝗜𝘁'𝘀 𝗻𝗼𝘄 𝗼𝗿 𝗻𝗲𝘃𝗲𝗿 (𝗻𝗼𝘄 𝗼𝗿 𝗻𝗲𝘃𝗲𝗿) 🎵


— Whoo! Doskonale!

— Brzmią świetnie!

— Tak!

— Dziękujemy! Zagrała kapela Sunset Curve Reggie przemówił do mikrofonu, upewniając się, że wszyscy wiedzą, kim są.

Czwórka chłopaków zeskoczyła ze sceny po próbie dźwięku. Luke, Reggie i Alex podeszli i objęli mnie mokrymi ramionami.

— Ew! Chłopaki! Jesteście spoceni i obrzydliwi!  krzyknęłam, chcąc ich od siebie odsunąć. Cała trójka tylko się zaśmiała, puszczając mnie.

— Byliście niesamowici. Dziś wieczorem podbijecie serca ludzi.

— Hej, Bobby, idziesz na hot dogi?  Nasza czwórka poszła za Bobbym, czwartym członkiem zespołu, do miejsca, gdzie pracowała młoda kobieta. Najprawdopodobniej była w naszym wieku. Miała siedemnaście, może osiemnaście lat.

— Nie jestem głodny. Jestem wegetarianinem, nigdy nie skrzywdziłbym zwierzęcia  Bobby okłamał wspaniałą młodą damę.

— Jesteście naprawdę dobrzy.

— Dziękuję.  Luke szczerze się do niej uśmiechnął, opierając rękę na ramieniu przyjaciela.

— Widzę wiele zespołów. Sama byłam w paru. Naprawdę to czułam — kontynuowała, podsycając ego chłopaków.

 Po to to robimy. Nawiasem mówiąc, jestem Luke.

— Cześć, jestem Reggie powiedział kolejny swoim zwykłym radosnym głosem.

— Alex.  Pomachał jej lekko.

— Bobby.

Potem spojrzała na mnie wyczekująco.

 Och, jestem Casey.

— Miło was poznać.

Luke włożył do ucha Bobby'ego oblizany palec, co sprawiło, że się zaśmiałam.

— Jestem Rose.

— Och, w takim razie... Oto nasze demo i koszulka. Rozmiar wspaniały  Reggie próbował schlebiać dziewczynie, na co Alex jęknął z rozczarowaniem.

— Dzięki  powiedziała Rose, przyciskając ją do siebie. 

Sama nie potrafię powiedzieć, ile mam ich koszulek. Większość z nich jest biała z logiem "Sunset Curve". Choć ostatniego lata Reggie dał mi wersję fioletową z zielonym napisem. Bardzo mi się spodobała, ale inni nie byli przekonani, czy pasuje do ich "stylu".

 Dopilnuję, żeby nie wytrzeć nią stołów. Przewiesiła ją sobie przez ramię.

 Och, koniecznie. Kiedy tylko się zmoczą, po prostu rozpadają się w rękach — wyjaśnił Alex.

 Czy nie musicie iść po hot dogi? — zapytał Bobby, próbując się ich pozbyć, aby mógł flirtować z Rose.

 Tak. Ostatnio jadł hamburgera na lunch — powiedział jej Luke wskazując na Bobby'ego, zanim zaczęliśmy odchodzić.

Chłopcy poszli odebrać swoje rzeczy, a ja ruszyłam do siebie.
Włożyłam butelkę wody do małej skórzanej torebki i zarzuciłam czarną dżinsową kurtkę na sukienkę w kwiaty.

— Idziesz z nami, Case zapytał Luke, zarzucając mi rękę na ramię.

— Och, bardzo bym chciała, ale uliczni fani po prostu nie są dla mnie — odmówiłam, patrząc na dwóch pozostałych członków zespołu.

— W porządku. Chociaż nam się to podoba. — Uśmiech Reggiego promieniował.

 Zdziwiłabym się, gdyby było inaczej. Do zobaczenia później!

Luke spojrzał na mnie i oblizał swoją górną wargę.

 Więc będziesz tu później? Żeby naprawdę oglądać nas podczas występu?

— Oczywiście, nie przegapiłabym tego wydarzenia.

— Ona jest naszą największą fanką — zapewnił Alex, zbierając swoje rzeczy.

Wyszłam z budynku, uśmiechając się lekko do trzech chłopaków. Ich obecność po prostu dodaje mi skrzydeł. Z nimi wszystko jest o wiele lepsze.

Nie wiedziałam, że to ostatni raz, kiedy ich widzę...

Ghost Girl |Luke Patterson ◦ 𝖳𝗋𝖺𝗇𝗌𝗅𝖺𝗍𝗂𝗈𝗇Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz