EZNEV

5. BÖLÜM|BEKLENMEDİK

Ben geldim...

5. bölüm sizlerle...

Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur.

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.

Keyifli Okumalar...

Sözün üzerinde üç hafta geçmişti. Bu üç haftada, Gökçe stajını tamamlamıştı. Bu gidişle Gökçe ne kadar çok istemese de babasının yanında devam edeceğe benziyordu. Geçen ilk hafta oldukça güzeldi. Ama son iki haftadır, bir şeyler yanlış gibiydi. Sorunları çözemedikçe de kendini delirecek gibi hissediyordu. Betül ile konuşmayı çok istiyordu ama bir şeylerden emin olmadan da konuşmak da istemiyordu.

Bugün yine alışverişe çıkacaklardı. Ne kadar istemese de mecburen katılmak zorundaydı çünkü gelin kendisiydi. Yine uzun süreceğini bildiği için üzerine rahat parçalar giydi. Dizi izlemekte olan kardeşine yastığını attı.

"Ahhhh. Abla ya ne yapıyorsun? Ya laptop düşseydi ki dizinin en heyecanlı yerindeydim." Gözlerini kıstı ve ellerini beline yerleştirdi.

"Senin ablan alışverişe gidiyor ama sen burada dizi mi izliyorsun?" Tuğçe ablasına gözlerini devirdi.

"Abla benim ne işim var sizinle alışverişte acaba? Ben anlamam etmem."

"Ne var yani sende gelsen? Benim yanımda olsan? Ha güzel kardeşim." Tuğçe baygın bakışlarla ablasına baktı.

"Abla sal beni. Evde dizi izlemek dururken sizin sıkıcı alışverişinize hiçte katılamam vallahi. Ve lütfen artık sus, dizimi izlemek istiyorum." İnanmaz gözlerle baktı.

"Sen ne kadar hain bir kardeşsin. Ama sen görürsün. Seninkinde de ben gelmeyeceğim alışverişe." Çantasını aldı ve odadan çıktı. Salonda oturan annesinin yanında durdu.

"Hadi çıkalım anne."

"Tuğçe gelmiyor mu?" gözlerini devirdi.

"Bizim alışveriş onu açmıyormuş. Evde dizi izlemek daha keyifliymiş." Annesi gözlüklerinin üzerinden baktı.

"Öyle mi dedi sana." Konuşmak yerine kafasını olumlu anlamda salladı.

"Peki o zaman. Madem evde duruyor bir işe yarasın." Annesinin kafasından geçenleri az buçuk anlayan Gökçe, annesiyle beraber odaya gitti. Odadan içeri girdiler. Kardeşi hala bıraktığı şekildeydi.

"Tuğçe." Annesini hafif yüksek çıkan sesiyle irkildi. Geldiklerinin farkına bile varmamıştı. Hemen diziyi dondurdu ve oturuşunu düzeltti.

"Efendim anne?"

"Madem bizimle alışverişe gelmiyorsun, mutfağı toparla o zaman. Bulaşıkları hallettikten sonra ocak, davlumbaz ve fırını da silmeyi unutma." gözlerini büyüterek baktı annesine.

"Ama anne ben di..." sözlerini bitiremeden annesi söze atladı.

"Hiçbir şey duymak istemiyorum. Madem evde kalıyorsun bari işe yara." Odadan çıkarken aklına yeni gelen şeyle tekrardan kızına döndü. "Bu arada dolapta fasulye var. Biz geç kalabiliriz onu da ayıkla ve ocağa koy. Hadi anneciğim sana kolay gelsin." Fazlasıyla üzgündü. Hâlbuki ne hayalleri vardı.

"Sana evde iyi eğlenceler kardeşim." Ablasının sırıtarak bakan yüzüne dil çıkardı. Gökçe gülerek çıktı odandan.

İlk önce Emel Hanımı almaya gittiler. Emel hanımdan sonrada Betül katıldı aralarına. Çok fazla zaman kaybetmeden alışverişe başladılar.