Chapter 29

1.4K 72 11
                                    

Last chapter na next?!

***

Chapter 29


I was left waiting outside of the emergency, calling my brothers and everyone whom I could think of. Even Tonton who was surprised when I called him. Alam ko namang wala siyang magagawa dahil nasa Japan siya at nandito ang pinsan niya sa Pilipinas. Pinakalma na lamang niya ako gaya rin nang ginawa ng mga kuya ko. Pero hindi rin ako mapapanatag kung nag-aagaw buhay naman si Trent sa ER.

"Calm down, Lav," muling pagpaalala sa akin ni Tonton. "He'll be fine. Hindi ko muna sinabi kay tita kung anong nangyari kay kuya kasi paniguradong mag-aalala iyon. Sisihin pa ako ni kuya kung may mangyarihang masama sa mama niya. Panigurado kasing ha-high blood-in 'yon kung sakali kaya ngayon pareho muna tayong kumalma. He'll get through this."

Sinabayan ko naman si Tonton sa breathing exercise upang makakalma ako. Nag-ayos lamang ako kanina saglit tapos gano'n na ang madaratnan ko? Nakakabigla. Hindi ko inaasahan. Natulala na lang din talaga ako no'ng iniahon si Trent sa pool na unconscious.

That moment was the one I could say na papatay sa akin—totally!

"So, explain it to me now kung anong nangyari. Hindi ko naintindihan 'yong mga sinabi mo kanina kasi natataranta ka na."

Muli akong huminga ng malalim para hindi ma-trigger ang emosyon ko. "So, Trent just showed up by noontime at the mansion. He then invited me to go out with him and we just had a dinner. Kumain lang kami saglit pero bigla na siyang nahirapang huminga. And his face turned blue na kinatakot ko ng malala."

"Baka naman may nakain kayo?"

"Nakain?"

"Yes, maybe na-trigger si kuya sa mga nakain niyo. Possibly allergic siya sa mga kinain niyo. I've seen him on that case before no'ng bata siya pero hindi ko na maalala kung saan siya allergic e."

"I'm not sure though... he could also be choking that time."

"Ayun! Posible nga rin 'yan," pagsang-ayon ni Tonton. "But let's just wait kung anong sabihin sa 'yo ng doctor diyan—"

Kakasabi pa lamang ni Tonton ay may papalapit na nurse na sa kinatatayuan ko. Binaba ko naman ang tawag at sinabi ko na lamang siya na i-u-update once I saw Trent again.

"Mis Mercondia?" she called, I nodded when she finally came closer to me. Huminga naman siya ng malalim at pinagsalikop niya ang kanyang kamay indikasyon ng kanyang ihahatid na balita. Para naman akong hihimatayin dahil sa mga napapanood kong TV show, this ain't a good one. "This would be a good news.

I was relieved when she mentioned that. Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib ko. That was terrifying.

"Glad to know that, but what's going on in with Trent now? Is he okay?"

"He's already conscious and resting. Please come with me so you can meet the doctor as well."

Nagmadali naman kaming dalawa na pumasok sa loob ng emergency room at dumirekta kung nasaan nakaposisyon si Trent. When we reached them, the doctor was still on his side at siguro'y may sinasabi ito. Kaya nang makalapit ako sa kanya at hinawakan ko kaagad ang kamay niya at hindi ko naiwasang yakapin siya.

"I was so scared," I whispered on his ear.

He hummed. "I was, too, but I'll be fine.

I pulled myself away from him and then face the doctor.

"I'm sorry I got carried away," pagpapaumanhin ko naman sa doctor.

Napangiti na lamang ang doctor. "That's fine. It happened everytime. But here's the good news. He's already relieved from his condition. I also do believed that you and Mister Hu weren't aware of what you're eating. He suffered from an allergy that blocked his airway from breathing so he choked and if it wasn't attended immediately it could cause to sudden death. That's how dangerous an allergy could be if it didn't get cure as soon as possible."

Night Life in TokyoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon