Kennedy westchnęła, gdy Emma wpuściła ich do swojego mieszkania.
— Więc co chcecie robić? — spytała dziewczyna. — Noc filmowa? Gry planszowe?
Mówiąc to, Emma złapała paczkę chipsów z blatu. Kennedy dalej milczała i rozglądała się po pokoju.
— Co jest z Kennedy? — dodała Chamberlain, otwierając przekąskę oraz spoglądając na Josha i Sofię.
— Uch, pewnie jest zmęczona po wywiadzie — skłamał Josh. Odwrócił głowę w stronę Kennedy i zobaczył, jak bardzo była przygnębiona.
— Nic mi nie jest, po prostu jestem zmęczona — potwierdziła brunetka, posyłając im delikatny uśmiech.
Emma do niej podbiegła i nagle ją przytuliła. Kennedy odwzajemniła uścisk.
— Wiesz, zawsze możesz porozmawiać ze mną o wszystkim — zapewniła ją, nadal się nie odsuwając.
— Wiem. — Kennedy przerwała przytulenie i się do niej uśmiechnęła. — Nic mi nie jest. No cóż, a przynajmniej teraz. Może po prostu potrzebuję dnia odpoczynku.
— Super! — Emma pobiegła do swojego salonu, zajmując miejsce na kanapie. — Więc pooglądajmy jakieś filmy.
Wszyscy przenieśli się do tego samego pokoju. Emma, Kennedy i Josh siedzieli na kanapie, a Sofia na pufie.
— Jaki film? — odezwała się blondynka, kiedy włączała Netflixa.
— Uch, wy wybierzcie. Pójdę się przewietrzyć — stwierdziła Kennedy, a następnie wyszła na taras.
Josh obserwował, jak wstaje i odchodzi. Dziewczyna wbiła wzrok w niemalże czarne niebo. Wiatr rozwiewał jej włosy.
— Kenz? — zawołał głos za nią. Odwróciła się, by zobaczyć Joshuę.
— Tak? — spytała, ponownie spoglądając na niebo. Bassett stanął obok niej i oparł się o balustradę, wbijając wzrok w to samo miejsce.
— Uch, wszystko dobrze?
Oboje na siebie popatrzyli.
— Tak, po prostu jestem trochę... — Westchnęła, ponownie wpatrując się w sklepienie niebieskie.
— Możesz ze mną o tym porozmawiać — zapewnił ją, podziwiając to, jak jej oczy błyszczały pod wpływem światła księżyca. — Oczywiście, tylko jeśli chcesz.
Kennedy odwróciła do niego głowę. Pomiędzy nimi panowała cisza, którą przerywały tylko hałasy samochodów pod nimi. Do jej oczu zaczęły napływać łzy. Przyciągnęła Josha do uścisku, który odwzajemnił.
— Wyrzuć to z siebie, Kennedy — powiedział i zaczął bawić się jej włosami.
Odsunęła się od niego.
— Przepraszam, po prostu... — Zamilkła i otarła mokre policzki. — Nie wiem, czy chcę spotkać się z moim tatą.
— W porządku. Może za tobą tęskni? — zasugerował, próbując poprawić jej humor.
— To nie to — odparła, gdy już zaczęła się uspokajać. — Co, jeśli nie jestem tym, czego oczekuje? Co, jeśli mnie nie polubi?
— Co? — zawołał. — Kennedy, już ci mówiłem.
Joshua odchrząknął, a dziewczyna pomimo ciemności zauważyła, jak delikatnie się rumieni.
— Jesteś najbardziej niesamowitą osobą, jaką znam. I nie wiem, co bym bez ciebie zrobił, Kennedy — przyznał, patrząc jej prosto w oczy. — Jeśli nie polubi cię po tylu latach, to jest głupi.
— Dzięki, Josh — powiedziała i się do niego uśmiechnęła.
Sanchez popatrzyła mu prosto w oczy, nawet nie przejmując się tym, jak długo byli na dworze. Pomiędzy nimi znowu zapadła cisza. Josh zaczął się pochylać.
— HEJ! — Emma wypadła na taras przez drzwi.
Kennedy i Josh szybko się od siebie odsunęli i popatrzyli na Emmę. Oboje byli czerwoni jak pomidor.
— Obejrzymy „Serię niefortunnych zdarzeń", bo Sofia jeszcze tego nie oglądała — dodała, spoglądając na nich. Wyglądali jak jelenie w świetle reflektorów. — Chcecie obejrzeć z nami?
— Uch, jasne — odparła Kennedy, wodząc wzrokiem między Joshem a Emmą.
☁
kidneysandwich właśnie opublikowała post!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Polubione przez 72 innych.
kidneysandwich oglądam asoue z emmą, sofią i joshem, trochę się nudzę ngl
4 godziny temu
zobacz wszystkie komentarze
sofiawylie ale dlaczego to zdjęcie — kidneysandwich idfk
_oliverpayt HEJ JESTEM W TYM SERIALU — kidneysanwich ja też, przypomnij mi, kogo grałeś?
lsanchez kennedy, lepiej żebyś wróciła do domu przed 23 — kidneysandwich okejjjjj
