RSGB (the FAYZ) Düzenleniyor

NE OLUYOR BİZE?

Dekka Talent,her sabah yaptığı gibi o sabah da erkenden kalktı.Brianna'nın yasını tutmayı bırakalı bir hafta olmuştu ama hala tam olarak normal hayatına dönememişti.Sabah kalktığında da kendini enkaz gibi hissediyordu.Yavaş adımlarla mutfağa yürüdü.Buzdolabını açtı.Bomboştu.Açlık diye düşündü bir an RSGB'de yaşananlar gözünün önünden geçince kurtulmak ister gibi başını salladı.Yeni bir hayata adapte olmak herkes için o kadar kolay değildi.Bir şeyler almak için hızla üzerini değiştirip dışarı çıktı.Ağır aksak adımlarla ruhsuz bir şekilde en yakındaki bakkala yürümeye başladı.Bakkala girdiğinde ne alabileceğini seçmek için rafları taradı.Sonra kafasını kasaya çevirdiğinde kasa da kimse olmadığını gördü.O an nedense ürperdiğini hissetti.Kasiyerin dışarıda olabileceğini düşündü ve dışarı çıktı.Çevreye bakındı kimse yoktu.Tuhaf,diye düşündü.Her taraf fazla sessiz diye düşündü.Tekrar bakkala girdiğindeyse karşılaştığı görüntüyle normal bir insan karşılaşsa olduğu yere yığılabilirdi.

Raflar,yiyecekler,içecekler havada süzülüyordu.Dekka gözünü tekrar kasaya çevirdiğinde kasiyerinde havada asılı durduğunu gördü.Adamcağız korkudan baygın haldeydi.Dekka gördükleri karşısında kalp atışının hızlandığını hissetti sonra kendini sakinleştirip ellerine baktı.Ve çevredeki yer çekiminin kontrolünü tekrar ele geçirdi.Gücün verdiği tanıdık duygu aylar sonra yine onu sarmıştı.Yer çekiminin kontrolünün bağlı olduğu ellerini yavaşça kapattı.Gözlerini kapadı konsantre oldu.Ellerini tekrar açtığında etraftaki her şey yere inmişti.Her şey normale döndükten sonra gözlerini açtı.Etrafına baktı.Kimsenin olmadığını gördükten sonra hiç bir şey olmamış gibi oradan uzaklaştı.Sonra sokağın başında durdu.Gözlerini tekrar bakkala dikti.Kasiyer uyanmıştı."Yine" diye düşündü Dekka."İşte yine başlıyoruz."

Sam ve Astrid cafe den çıkıyorlardı. Yolda yürürken Sam Astrid'e ''Sence diğerleriyle...'' cümlesini bitiremeden aniden yere düştü. Astrid korkuyla, ani bir hareketle Sam'in yanına atıldı. ''Sam, Sam uyan! Uyanmak zorundasın! Tanrım! Sam iyi misin Sam kendine gel. Saaammmm!'' Sam korkuyla gözlerini açtı. ''Astrid ben, ben...'' cümlesini bitirmeden Astrid '' Tanrım, yaşıyorsun!''. ''Astrid ben, ben ne oldu bilmiyorum. Aniden başım çok şiddetli bir şekilde ağrımaya ve zonklamaya başladı. Sonra gözlerimi açtığımda...''. ''Kendini yorma Sam, zaten beni çok korkuttun.'' dedi Astrid ağlamaklı bir sesle. Sam'in kalkmasına yardım ettikten sonra elindeki torbalar ağırlık yapmasın diye de aldı. 10 dakikalık sessiz bir yürüyüşün ardından sessizliği bozan Astrid oldu.
- İyisin değil mi?
- Evet, herhalde, iyi gibiyim.
- Beni çok korkuttun.
- Biliyorum. Ama işte aniden yere yığılıverdim. Bu konu hakkında daha konuşmasak.
- Peki, ben de fazla uzattım galiba.
-Astrid bak bu insanlar senin film stüdyondan değil mi?
- Evet, bizim ekip burada...
Aniden Sam'in ellerinden çıkan yıldırımlar bir ağaca çarpıp ağacı saniyesine kül etti.
Herkes Sam'e bakıyordu.
Sam ise ellerine.
Film ekibi olan her şeyi kayda almıştı.
"B...b... ben bu nasıl oldu bilmiyorum." diye kekeledi Sam. "Gerçekten ben...". "Benimle gel hemen buradan gidiyoruz hadi SAM." dedi Astrid heyecanını ve korkusunu bastıramayarak. Titreyen elleriyle kendisinden daha çok titreyen Sam'in kolunu yakaladığı gibi koşmaya başladı. Kamera hala onları çekiyordu. Nefes nefese kaldıklarında eve varmışlardı. Astrid "Ne oldu öyle?" diye sordu kuruyan boğazı için çantasından su çıkarırken.
- Ne olduğunu gördün.
- Bana kelime oyunu yapma Sam bu durum ciddi.
- Ne yapayım o zaman?
- Mesela ne olduğunu söyle.
-Ben de bilmiyorum aniden ellerimden yıldırım çıktı. Yıldırımlarımla ateş ederkenki hissettiğim duyguları yeniden yaşamaya başladım.
- Her şeyi geride bıraktık zannediyordum. RSGB duvarının kaybolmasıyla, Gaia ve Pete'in ölmesiyle birlikte güçlerin de kaybolması gerekiyordu.
- Evet kaybolmuştu ama, anlamıyorum Astrid gerçekten.
- Bu bir işaret olabilir.
-Sana boşuna dahi Astrid demiyorlar:)
-Sam biraz ciddi ol. Bir şeyler yapmamız lazım.
-Önce eve girsek nasıl olur?