Tsukishima gelen bildirimle titreyen telefonunu masasının üzerinden aldı.Hem karanlıktan hem de miyoptan olsa gerek, hiçbir şeyi düzgün göremiyordu.
Hangi manyak gecenin bu saatinde mesaj atardı ki sanki?
Bir eliyle gözlüğünü takarken diğer eliyle telefonunun şifresini girdi.
Aslında bakmak istemiyordu ama merak etmişti.
Dijital ekrandan yüzüne vuran ışık ilk başta gözlerini kamaştırsa da kısa sürede alıştı.
Ekranda yazanı görür görmez derin bir nefes verdi Kei.
Telefonu yüzünden biraz uzaklaştırırken aynı zamanda içinden sövüyordu.Bu muydu merak ettiği mesaj...
Üstelik kendisinden pek haz etmediği birinden.
Sinirle mesajı açıp cevap yazmaya başladı, yeterince derdi yokmuş gibi bir de bu karidesle uğraşmak istemiyordu.
______________
Hinata(İleri derecede aptal olan):
Bazen sadece daha anlayışlı ve iyi bir insan olmaya çalışsan nasıl olurdu diye düşünüyorum
Sadece çaba sarf etmen yeterli olurdu
İyi arkadaş olabilirdik
Tsukishima:
Saat gecenin dördü?
Defol git başımdan Hinata.
Hinata(İleri derecede aptal olan):
Bu kadar kaba olma diyorum sana sen gelmiş kes diyosun
Konuşmaya çalışıyoruum
Hem bak sen de uyanıkmışsın
Tsukishima:
Hinata saat gecenin dördü ve uyuyarak geçirmem gereken zamanı noktalama işaretlerini öğrenememiş biri ile harcayamam.
Ayrıca diyosun değil, diyorsun.
Yazmayı öğren de gel.
Hinata(İleri derecede aptal olan):
Bu özel bir mesaj bu kadar ayrıntıya gerek yok
Ayrıca konumuz o değil
Sadece arkadaş olmaya çalışıyorum
Şimdi konuşurken bile çok kabasın
Tsukishima:
Ne yapmamı bekliyorsun Hinata?
Pijama partisi verip birbirimizin saçını örelim istersen?
Ya da bff temalı şeyler yaparız?
Ne bekliyorsun?
Hinata(İleri derecede aptal olan):
Senden yakın arkadaş olmamızı beklemiyorum
Ama bu kadar kötü olmak zorunda da değiliz
En azından merhaba-merhaba olsak?
Ya da her saniye bana laf atmasan da biraz konuşsak?
Tsukishima:
Hinata.
İkimiz de birbirimizden haz etmiyoruz ve bazı şeyleri zorlamanın hiç lüzmu yok.
Herkesle iyi anlaşamazsın.
Ben de anlaşamayacağın o kişilerden biriyimdir belki de? Hatta "belki de" değil, öyle.
Hinata(İleri derecede aptal olan):
Sorun tam da burada zaten Tsukishima
Biz takım arkadaşlarıyız istesen de istemesen de bu durum bizi etkiliyor
Saha içinde ve dışında her yerde
Ben denemeye çalışıyorum
Seninle iyi geçinmek için
Çabalıyorum biraz
Denemeye çalışıyorum ama izin vermiyorsun gerçi
Öte yandan
Sen hiç denemiyorsun
Hiçbir şey yapmıyorsun hiç çaba göstermiyorsun
Tsukishima:
Bir soru soracağım.
Bu soruyu lütfen düşün.
Biliyorum düşünmek pek yapabildiğin bir şey değil ama dene.
Neden iyi geçinmek zorundayız?
Neden seninle konuşmak zorundayım?
Böyle bir şeyi istemiyorum ve buna rağmen sanki buna zorunluymuşum gibi konuşuyorsun sürekli benimle.
Konuşma Hinata, git uyu.
Hinata(İleri derecede aptal olan):
Off
O kadar kabasın ki
Neden yani
Neden bu kadar nefret ediyorsun benden
Gerçi dur şimdi saymaya başlarsın sonu gelmez
Sadece denemeni istiyorum bir kez
Sadece dene ya nolur sanki
Tsukishima, Hinata'nın son attığı mesajı okuduktan sonra telefonu tekrardan masaya koydu.Canı hiç istemiyordu Hinata ile konuşmak, o kadar zıt insanlardı ki bazen Tsukishima onu görünce yolunu değiştiriyordu.
Ondan aslında nefret ediyor değildi.Nasıl olsa çok fazla tanımıyordu ve günlük konuşmaları da bir iki cümleden öteye geçmezdi.
Yine de Hinata'nın inanılmaz hareketliliği ve aşırı samimi tavırları sinirini bozuyordu.
Sinirle nefes verdi sarışın genç.En son isteyeceği şey onun gibi biriyle uğraşmaktı ve şansına yakasına yapışmıştı bu durum.
Şimdi hayır derse her gün kendisini inatla zorlayacaktı.Hinata böyleydi işte, asla dur durağı yoktu.
Belki de kafaya takmamak en iyisiydi, zamanla Hinata pes edecekti çünkü.
Omuz silkip telefonunu masasından aldı ve son bir mesaj attıktan sonra uyumak için yatağına ilerledi.
Tsukishima:
Git ve noktalama işaretlerini kullanmayı öğren.
O zaman konuşuruz.
Belki.
Hinata(İleri derecede aptal olan):
Tamam tamam
En sonunda ucu kapalı da olsa kabul etmene sevindim
Bunu bir söz olarak alıyorum ama haberin olsun :))
İyi geceleer
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Living Life, In The Night •Tsukihina
Fanfiction«Bazen sadece daha anlayışlı ve iyi bir insan olmaya çalışsan nasıl olurdu diye düşünüyorum. Sadece çaba sarf etmen yeterli olurdu.İyi arkadaş olabilirdik.» «Saat gecenin dördü? Defol git başımdan Hinata.»
