10. Bölüm

145 45 243
                                    

"Yorma kendini. Bırak hayatına eşlik etmek isteyenler, seninle gelsin."                                                                                                                                                                                                             Charles Bukowski

Şuanda kapıdaki Yavuz bana, ben kızlara, sinirinden kuduran kızlar ise Yavuz'a bakıyordu. Ovvv, kızlar baya sinirli. Gözlerinden ateş fışkıracak neredeyse. Umarım düşündüğüm şeyi yapmazlar.

"Kızl-"

Lafımı bitirmeme bile izin vermediler, ay Allah'ım sen beni koru.

"Sen nasıl bir pisliksin-" diye çemkirdi Hale.

"Bu kadar düşeceğini tahmin bile edemezdim!" dedi Almira.

"Kızlar, sakin olun."

Düşündüm de, araya girmek o kadar da iyi bir fikir değil.

"Adi herif! Seni- seni var ya, neler neler yapacağız sana görürsün sen!"

"Almira bir dur kızım ya!"

"Burnundan fitil fitil getireceğiz oğlum!

"Hale bari sen dinle!"

"Ulan sana buradan bir dalmak vardı, ağzını yüzünü kırmak vardı da dua et senin seviyene düşecek kadar aşağılık bir varlık değilim."

"Kızlar sakin olun, anladığınız gibi değil."

"Ne anladığımız gibi değil Zeynep?! Her şey ortada işte!"

"Zeynep koruma şu  pisliği!" dedi Almira.

"Bir dakika, bir dakika-" dedi Hale. Yüz ifadesine bakarsan Kayıp Şehir Atlantis'i bulmuş. "Sen neden bunu koruyorsun? Lan, lan yoksa bu aşağılık mahlukat seni tehdit mi ediyor? Ulan bittin sen!"

"Nee!" dedi Almira aydınlanmış halde. "Zeynep, sen hiç korkma! Neyle tehdit ediyor seni söyle bize. Arkanda kapı gibi abilerin ve biz varız! Her şeyi geçtim sen güçlü bir kadınsın, nelerle başa çıktık biz bu vız gelir tırz gider!"

"Vay be, ben neymişim.." dedi Yavuz hayretle. "Ben nasıl bir şerefsizmişim. Püüü, yazıklar olsun bana!"

En son bile yapmaması gereken şeyi ilk önce yapıyor ,dalga geçer gibi tepki veriyor. Yapma Yavuz, yanarız...

Gözleri kısık kısık üçümüzü süzdü.
"Yalnız ne haltlar yediğimi çözemedim. Biri açıklayabilir mi?"

Offfff

"Yavuz bari sen yapma ya."

Hale ağzını açıp kapatıyordu. Bildiği en ağır hakaretleri ve küfürleri gözden geçiriyordu kesin. Sonra bir şeyi fark ettim. Almira'dan ses çıkmıyor.
Panikle kafamı Almira'ya çevirdim. Kollarını sıvıyordu. Gözlerimi kocaman açtım ve Almiraya doğru hamle yapmaya hazırlandım.

"Almira dur-"

Almira'nın yaptığını gören Hale saçlarını geri atarak hazırlandı.

Yavuz'un ruhunu bir el-fatiha rica ediyorum çünkü ikisine karşı sağ kalmak imkansız gibidir.

Saldırıya geçiyorlardı ki önlerine geçtim hemen.

"Durun kimseyi koruduğum yok, yanlış anladınız!" dedim

Hale gözlerini şüpheyle üzerime dikti.

"Emin misin?"

"Tehdit etmiyor yani?" Ohooo bu kızlar da.

AŞKA TUTSAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin