The Tale of Astro

Chapter 09: Meet the Legionnaires II

August 13

Sigrid's P.O.V.

"Just do whatever you want but if I call you, you must respond." Cold na sabi ni Master habang prenteng naka-upo sa seat niya na parang hari.

   Tumango na lang ako bilang sagot dahil naka-ilang ulit na ako sa pagbabasa ng contract na ibinigay niya sa 'kin kaninang umaga. Kailangan daw kasi na naintindihan ko ang lahat ng nakasaad dito.

   He gave me a dismissive gesture and went back on reading. Hindi mo sana maintindihan ang binabasa mo. Aish! Ang sakit pa naman sa ulong basahin ang three pages na kontratang binigay niya. Back to back pa 'yan. Ang OA kasi talaga ng isang 'to. Sarap batukan.

   Babalik na sana ako sa pwesto ko pero may bigla akong naalala. There are two things. The first one is the reason of the bags underneath my eyes, 'yung tungkol sa batch 1992 and 1970. Pangalawa, kung ano ba ang pumasok sa isip niyang tao na 'yan at pinagkalandakan na ako raw ang girl niya.

   Aware naman ako sa kung ano ba ang ibig-sabihin no'n pero bakit? Anong rason niya?

   Pinakiramdaman ko muna kung may tao na ba sa hallway kasi hello, ang aga kaya naming nakarating dito. Mag-a-alas-kwatro pa lang yata noong pumasok kami dito sa classroom and it's all because trip lang niya. Wala na rin naman akong choice since hindi na rin naman ako makakatulog kahit na ipagpilitan ko pa.

"Master?" I called which surprisingly made him slightly raise his eyebrow. "Can I ask as to why you told everybody that I'm your girl?"

"To make them resent you."

To make them resent you.

To make them resent you.

"WHAT?!" I exclaimed upon realizing that a piece of shit is ringing on my head. That is his reason?

"Problem?"

"Tinatanong mo ako kung anong problema? Ikaw! Ikaw ang problema!" Pero siyempre hindi ko sinabi. Masama na at baka ma-beast mode pa ang mabait kong amo.

   Umiling na lang ako at tahimik na bumalik sa seat ko. Shit! I forgot to ask another one. I turned to my back again and was about to open my mouth but his glare cut me short. Should I be thankful that I'm the only person that Master is looking directly in the eye with or should I just take my eyes out because he's always glaring at me?

   Pinabayaan ko na lang na maghari ang katahimikan sa room hanggang sa magsidatingan na ang iba pa naming classmates. Pagkadating na pagkadating ni Nayeon ay hindi na kami natigil sa pagku-kwentuhan na parang sobrang tagal naming hindi nagkita. So this is how it feels like to have a girl best friend? It's kinda unusual for me but this feels great.

"Good luck sa inyo ni Liam," bati ni Gia kay Nayeon at binigyan ako ng isang matamis na ngiti.

   I returned the bright smile and turned to face Nayeon with a confused look the moment Gia left. "She's talking about the elections. Today's the day to elect the Student Council for this year."

   Na-shookt ako sa sinabi niya. The fudge? Bakit hindi ko alam—oh! Baka nag-announce kahapon pero lutang lang talaga ako. Online campaign nga pala ang ginagawa nila at may napansin akong mga pliers sa paligid kahapon kaya malamang ay 'yun na 'yun.

"I'm sure that you'll win! Ikaw pa," masigla kong sabi with matching 'fighting' pose pa.

***

"This is a long day." Nayeon said after letting out a deep sigh. She must be stressed considering that she has lots of things to do as a former officer.