CHAPTER 20

69 6 25
                                    


Tanner Moon's POV
"Sigurado ka na diyan, nak?" Tanong sa akin ni tita at um-oo na lang ako, "para naman sa anak mo po tita at alam ko naman na kailangan niya yun" ngiti ko sa kanya.

"Thank you... Tanner, alam ko na mahal mo si Ishi at nararamdam ko yun, sigurado ako na pagkagising niya pagkatapos sa operasyon... sigurado ako na hinahanap ka niya.." Tumingin na lamang ako sa sahig at paano na lang hinahanap ako? "Don't worry anak, we'll try our best to say this to Ishi after she woke up" sabi ng tatay niya.

"Sige po tito, salamat na lang po" sabi ko sa kanila naka ngiti, "alis muna tayo hon bigyan na lang natin si Tanner ng oras na kasama si Ishi" sabi ng nanay niya at umalis sila sa harap ng kwarto ni Ishi.

Huminga ako ng malalalim bago pumasok sa kanyang kwarto, pagpasok ko nakita ko siya nagpapahinga ngumiti ako ng mahina bago pumunta sa kanya. Umupo ako sa tabi niya at hinawak ko ang kamay niya ng marahan. "Ishi... ito na ang birthday gift ko sayo..." biglang ulit tumulo luha ko, bago ako magsalita, "Sana huwag kang magalit sa akin" I caressed her hair gently before gently kiss on her forehead.

"Please take care yourself after the operation is done... and move on without me when I'm gone.." I bit my lips to prevent to cry, I don't want her to hear me crying.

"I love you Ishi... this is my last goodbye to you... please be happy that's my command" I said before standing up in a chair and went outside of her room.

"Handa ka na ba sir?" Tanong ng nurse at tinignan ko siya at ngumiti ako, Um-Oo na lang ako. Nasa operation room ako ngayon, nakahiga at nakatutok sa ilaw. pina- inject nila ako pampatulog at nararamdaman ko ang antok, bago ko maisara ang mga mata ko. All the memories had flashed through my minds.

Tears kept falling down to my cheeks until my eyes closed and saw nothing.

I love you Ishi.

Ishi's POV
It's been weeks na andito ako sa ospital, ngayon na okay na ako dahil na opera na ang aking puso. Magpasalamat sana ako sa kanya kung sino yun, pero sabi ni Tanner mahiyain daw. Nagpapahinga na lamang ako sa higaan at hinihintay ko si mama at makalabas na rin sa ospital.

Mga iba kong kaibigan naman bumisita dito noong isang araw at naging okay naman kami. Doon ang nararamdaman ko ang saya na may pagka halong lungkot. Masaya dahil okay na kami, pero malungkot parang hindi bumibisita si Tanner sa akin.

Saan kaya siya? Miss ko na siya. Bigla na lang bumukas yung pintuan at si mama yun, "Ishi tara na" sabi ni mama at um-oo na lang ako. Kinuha ko ang bag ko bago ako umalis sa kwarto kasama si mama.

"Anak may sasabihin kami ng papa mo mamaya at importante yun"

"Sige po mama" sagot ko sa kanya, nakasakay kami sa sasakyan ni Mama at magpahinga na lamang ako.

Sa mga oras na lumilipas, nasa bahay na kami, well temporary house lang since aalis naman mga parents ko dito at babalik sa japan at ako iiwan dito para mag aral. Naka-upo ako sa sofa pati na rin sina mama at papa na parang seryoso ang usapan dito.

"Anak..." sabi ng tatay ko, "bakit po pa?" Tanong ko sa kanya, tumingin siya kay mama at bago siya tumingin sa akin at nag aalala sa akin. "Alam mo sino nagbigay sayo ng puso?"

"Sino po pa, gusto ko sana magpasalamat yun noong na-confine ako sa ospital"

"Ito may litrato siya sayo bago siya nagbigay ng buhay sayo..." binigay sa akin ni mama ang papel at binuksan ko na lamang ito.

__________________
Dear Ishi,
Surprise! Ako yung nagbigay sayo ng puso ko. Si Adrian Tanner Moon ang gwapo mong boyfriend, alam ko na pagkagising mo at nagtataka na saan ako. Nandiyan lang ako sa puso mo na tumitibok. all I want to say is please take care of it when I'm not there beside you at thank you din sa mga araw na sobrang saya, lungkot, at sa mga times na nag uusap tayo tungkol sa future natin. Pero hindi yan matutupad dahil wala ako.

At alam mo Ishi, tuwing naalala kita, minsan naiiyak ako dahil nilalaban mo ang sakit mo at alam ko nahihirapan ka na doon, na maghanap ng donor sayo.

Pero I decided that I should do it for you, dahil mahal kita at alam mo yan. I will sacrifice my life for you even its dangerous.

I still even remember our promise since high school. Our promise that whenever we're going, we're always stay beside each other no matter what. Naalala mo pa ba noong high school pa tayo ,yung pagka- asaran natin tuwing break time at tuwing klase, at alam mo na best part doon? Naging tayo, which is the best of my life that I won't regret you loving you so much!

Please... if you were crying right now, please don't. I don't want to see my princess cry, huwag ka mag-aalala Ishi, No matter what happen, please remember that I'm always all around protecting you from above. I guess that's all.

My last goodbye, my last "I love you", and mostly your appearance.

Once again I am Adrian Tanner Moon your protector and your boyfriend. I love you Luna Ishi Minatozaki until we meet again.

Sincerely yours,
Adrian Tanner Moon.
______________________

Tears falling down while reading those letter that I get, bakit ikaw pa Tanner? Sa sobrang lakas ko sa pag iyak. Ang sakit pala, ganito pala ang pakiramdam pag may nawala sayo ang taong nagpapasaya at nagmamahal sayo.

Niyakap ako ng magulang ko ng mahimbing. "Bakit siya pa ma?" Ani ko kay mama at tuloy tuloy ang luha kong nahuhulog at puso kong dumudurog na.

____________________

Epilogue next, may twist siya ehe :D

Dear December [Sajun Fanfic] COMPLETEDWhere stories live. Discover now