Dear December [Sajun Fanfic] COMPLETED

Epilogue

Dear Tanner,
Hindi ko alam kung may karapatan akong magalit sayo or I should be thankful? I don't know what to do. I already miss you so much. You know how hard it is when you're not here around us. Ganito pala ang naramdaman mo, yung umalis ako.. and I should say sorry about that.

Everytime I always thinking about you, I'm having regret for not been on your side for 5 years, and blaming myself for having that disease that leads me to death, but you sacrifice your life just to do it for me.

I already miss you, I really do. Kung saan ka man, can you see me? Suffering about you passing away, can you see me being needy about your hugs and kisses? Can you?

Gusto ko lang magkaroon ng happy ending na kasama ka, pero, parang hindi na matupad. I don't know what to feel about you anymore, being thankful or be mad at you? Or I should just do both.

Sincerely yours,
Luna Ishi Minatozaki

_____________________

Sa sobrang lakas ng iyak na walang katuloyan ang luha, kung minsan na lang ako na sana ang mamatay at hindi siya.

Birthday ko ngayon (December sana natapos ko ito nyeta 🥲), nakaupo sa sahig at naka tutok sa puntod niya.

"Sabi mo noon... you will stay with me forever, pero bat ngayon napaalis ka ng umaga"

"Dapat na lang sana wala na  itong sakit ko, para buhay ka pa."

"Pero alam ko na hindi natin mababalikan ang nangyari na..."

"Mahal kita alam mo yan diba?"

"Kung saan ka man, gusto ko lang makita-kita uli.."

Nilapag ko ang white roses sa tabi ng puntod niya at tumayo ako, tumingin ulit ako sa puntod bago ako umalis sa sementeryo.

In these past few weeks. Hindi ko nararamdaman ang saya kundi lungkot lang nararamdaman ko. I became silent and feeling unwell because of it. Everytime I passed by to the places that I've been going out with him it always reminds of it. Gusto ko talaga makabalik sa oras na meron siya. But how?

Nakatutok lang ako sa phone ko habang naglalakad, scrolling the picture that I had with him. Bigla ako nabunggo sa tabi tabi at napahulog na lang ako sa sahig, ayan gaga ka talaga Ishi hindi ka talaga tumitingin sa mga dinadaanan mo.

"Miss okay ka lang?"

"Okay lang sorry talaga, hindi ko tinitignan ang dinadaanan ko"

"Pasensya na rin miss di ko rin tinitignan yung dinadaanan ko rin"

Tinulong niya ako tumayo at tinignan ko siya, bigla ako nagulat at lumaki ang mga mata ko.

Is this real?

"Miss bakit ka gulat sa akin?"

"T-tanner?"

"E-eh? Paano mo nalaman yung pangalan ko miss? Stalker ka 'no?!"

"H-huh?! Anong stalker ka diyan, wala! Para ka kasi kamukha mo yung boyfriend.. kong namatay at teka nga.."

"Magkasing pangalan mo pa at teka nga ano ba kasi full name mo?"

"Eh ano ka? Taga interview, at condolence na rin sa boyfriend mo na magkasing pangalan kami"

I sighed and facepalmed, "thank you for your concern but anyways I gotta go" I walked passed by him and suddenly, "I'm Tanner Marcelo Wen" tumigil ako sa paglalakad at tinignan ko siya.

"You can call me Marcelo or Tanner if you feel comfortable"

Tumahimik na lang ako at bigla ako napaluha, "Huwag ka na umiyak miss, alam ko na hindi ka pa naka move on sa boyfriend mo..."

I wiped my tears slowly as I saw him smiling, parang siya nga... si Tanner. Naglakad siya papunta sa akin at niyakap niya ako bigla, "I know that we've just met each other and please don't cry, move on from him"

"But why my heart feels like you're the one that I need with" sabi niya, at ako naman nagulat sa mga aksyon na ginagawa niya. Sa mga matatamis na salita niya parang ganon din siya magsalita...

He pulled out the hug and looked at me once again, fixing my hair and smiled, "So tell me miss... what's your name?"

I took a deep breath and weakly smiled, "I-I'm Luna Ishi Minatozaki..."

"Call me Ishi.."

"Well its nice to meet you Ishi"

The End

_______________________

Himala natapos agad tong libro na to for the first time HAHAHAHAHAHA, pero grabe talaga ang kaba ko pag nag publish ako ng mga chapters neto, Alam ko mga iba naman masyado nakakalito at sorry na doon.

Matapos ko na sana to noong december pero katamaran came to me, pero buti na lang na kaya ko mag ud kahit late na masyado AHHAHAHAHA. Muntik ko na nga mag give up magsulat ng fanfictions HAHAHAHAHA.

Anyways thank you for reading this book even though you might confuse at all and maraming wrong grammar, typos, at spellings HAHAHAHHA

At sorry din kung nakakalito itong ending na to at sana ma enjoy niyo rin, ayan happy ending

AND FINALLY TIME TO MOVE TO ANOTHER BOOK SEE YOU ON THE OTHER BOOK :D