Lalisa Manoban,
Bir kıvılcım koca bir umut bahşetmişti karanlığımın arasında. Yıllardır şahitliğimi yapan, berbat psikolojim ve akıttığım gözyaşlarımdı. O kadar şey ardıma alıp, o kadar eksilmiştim ki... Bu durumu nasıl toparlayacağım konusunda çaresizdim şimdi. Daha kendimi zor toparlayabilmişken, eksilttiklerimle savaşmalıydım. Düşündükçe her şey öyle bir çıkmaza girmişti ki, bu hikayedeki uçlar hep ölümlerime çıkmıştı. Kendime öldüm, sonra sevdiklerime.
Bir şeyler yapmalıydım. Dört yıl önce de, şimdi de.
Aynanın karşısında baktım kendime. Önünde durduğum bu ayna en son Jungkook ile buluşmak için heycanla baktığım aynaydı. Şimdiyse Jungkook ile buluşabilme umuduyla çaresizce kendimle yüzleşiyordum bu aynanın karşısında.
Mesajlarında her şeyin değiştiğinden bahsetmişti. Gittiğimiz park, ilk dans ettiğimiz yer, dondurmacı, o sonbahar yapraklarıyla süslenmiş bank... Fakat dediğinin aksine ben değişmemiştim. O gün bu aynanın karşısında kendine bakan kişi ve şimdi daha varlıklı, parlayan yüzü ile bu aynaya bakan kişi aynı kişiydi. Ben, değişmemek için her şeyimle söz vermiştim kendime. Değişemezdim ki, somut olarak çoğu şey değişmiş olabilirdi fakat ben, kalbimde sonuna kadar yazacak o isme rağmen değişemezdim.
Tam şu an geçmişte bu boy aynasına gülümseyen kıza çok şey söylemek istediğimi fark ettim.
Son kez burun ucumun sızlamasını umursamadan baktım kendime. Üzerimde estetik ve parlak görünümüyle beyaz bir elbiseyle vardı. Kraliyet saraylarını andıran yerde olacak davete uyum sağlayabilmek adına olabildiğince parlak görünmeliydim. Dağınık topuzumun boşlukta bıraktığı boynuma son olarak ufak bir pırlantadan oluşan kolyeyi taktım. Ellerim kıyafetimin üzerinde gezinirken bir şey eksik mi diye kontrol ettim kendimi. Bu gece çoğu idoller, aktör ve aktrisler bu davette olacaktı. Ve en önemlisi ünlü fotoğrafçı Jeon Jungkook'un da gelme ihtimaliydi. Evet bu bir ihtimaldi ancak ben olabildiğince geleceğine inanmalıydım.
Bu gece onunla dans edeceğim. Gelmeli.
Komidinin üzerindeki çantamdan iki telefon çıkardım. Biri şu an kullandığım telefonken diğeri, eski numaram ile tek bir kişinin mesajlarının bulunduğu telefondu. O telefonu elime aldım ve onlarca mesajından sonra ilk mesajımı yazmak için tereddütlerimi geri göndererek klavyeye dokundum.
İlkim♡ kişisine mesaj atıyorsunuz.
Lalisa: lütfen gel
Geleceksin biliyorum
Seni bekliyeceğim
Ne olursa olsun son dakikaya kadar bekleyeceğim seni
Ama sen ne olur şarkımız bitmeden gel--
Jeon Jungkook,
Gitmemeliyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Shut up and dance
Подростковая литератураBu yapbozun bir değil, birden fazla parçası kayıptı fakat yapboz kayıp parçaları olmadan tamamlanmaya çalışıyordu. [Lalisa Monoban & Jeon Jungkook] Romantic, psychologic fan fiction. © bwηίesίreηα, 2022