Artık bir şeyler yazmakta zorlanıyorum. Çünkü şunu fark ettim: Hiçbir şeye bir 'Şey' yaftası koyamıyorum. Bir şeye 'şey' demek onu insani aklımla incelememe sebep oluyor ve bu, benim yanılmama sebep olabilir. Gördüğüm her şey bir illüzyon olabilir veya duygularım ve zihnim kendi kendini kandırıyor, gerçek dediğimiz şeyi hatalı gösteriyor ve yorumluyor olabilir. Bir şeye bir 'şey' demek onu isimsel bir kalıba sokmama ve ondan emin olmama yol açar. Lakin bu cümlelerimden dahi emin olamazken şeye 'şey' derken bundan emin olamam. Sadece bir kabullenme olur ve hata payı vardır. Farklı hislerle düşünür ve fikir edinirim, mantığımla kabullenirim fakat bu mantık beynimin bir fikre ulaşmasıdır ve beynim hislerle sınırlanan biyolojik bir üründür. Beyne güvenilemez. Beni kandırabilir. Bundan dolayı algıladığım gerçeğin, şeye 'şey' dememin sağlam bir temeli olamaz. Bir şeye gerçek dememiz bile şüpheli bir olayken nasıl olur da şeye 'şey' diyebiliriz? Gerçeğe gerçek demek bile kısıtlı primat aklımızla algıladığımız ve 'şeye' taktığımız addan ibarettir. Her şey gibi bundan da emin olunamaz, bilinemez.
Gerçek denen şeyi bilemiyoruz yani. Bir 'ben' olmalıdır diye düşünüyorum. Çünkü bir 'ben' olmazsa nasıl bunu sorgulayacağım? Zaten bunu söyleyen de Descartes idi.(Azıcık felsefe bilenler zaten fikirlerimde filozoflardan etkilendiğimi görürler) Gerçek belki de sadece deneyimlerimiz, duygularımız ve bizim hissettiğimiz bir şeyden ibarettir.Veya gördüğümüz her şey direkt gerçektir ama bunu da kanıtlayamayız. Çünkü biyolojik ve bu evrene sıkışmış bir bedeniz. Yanlış görüyor da olabiliriz. Tabii yanlış nedir ki? Belki de herkes gördüğü şeylere gerçek demelidir, deneyimlediği şeylere.. Peki herkesin gerçeği farklı olursa neyi sorgulayabiliriz veya ne yapabiliriz ki, işin içinden nasıl çıkacağız bilemiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Felsefi Denemeler
RandomBaşka yazarların ve kendi fikirlerimi harmanlayarak hayatı sorguladığım ve üstüne düşündüğüm denemeler.
