Felsefi Denemeler

Hayat Anlamsızsa Neden Yaşamak İsteriz?

Hayat anlamsız mıdır? Eğer öyleyse bu durumda neden yaşamaya bu kadar sıkı tutunuruz, bunu sağlayan ve gerçekleştiren şey nedir?

Kanımca bu sorunun cevabı en nihayetinde insanın bir canlı oluşudur. Her canlıda bir yaşama isteği görülür. Çünkü biyolojisi, içgüdüleri bunu ister. Bilinenin aksine insanı biyoloji yaşlandırıp öldürmez, onu öldüren fizik kurallarıdır. Biyolojinin amacı ise canlıyı canlı kılmaktır lakin bunu başaramaz. Belki de üreme bu yüzden gelişmiştir: Canlı hayatta kalamadığı için kendinin, genetiğinin, parçalarını taşıyan başka bir canlı üreterek buna sonsuz bir karşı koyma içerisine girmiştir.

Hayat anlamsızsa olmamız ve olmamamız fark etmez. Olmamız da gerekli bir şey, bir ihtiyaç değildi. Yine de bir şekilde bu evrene, bu dünyaya gelmiş bulunmakta; yaşama ve ölme işine başlamış bulunmaktayız. İstersen tanrıya, istersen tesadüflere veya başka bir şeye bağla, sonuçta buradayız. Şu anki varlığımızdan yaklaşık 13.8 milyar yıl önce hiçbirimiz, bilinen evren de dahil, yoktuk. Her şey yoğun bir parçacıktan ibaretti. Peki varlığımız denilen 70-80 yılın bu sonsuz zamanda yeri nedir? Bir hiçtir. Hiçbir şeydir. Yani biz, varlığımız aslında birer hiçten ibaretiz. İnsanın isterse yaşamına son vermesi isterse vermemesi varlık ve evren açısından hiçbir şey ifade etmiyor. Bu ancak insanlar için bir şey ifade edebiliyor. Yine de ben bu durumu saçma bulmaktayım. İnsan bir şekilde vardır ve devam etmektedir dedik. Eğer insan elinde olmadan ve olağanüstü bir acı çekmiyor ise kendi canına kıyması, bunu psikolojik sorunlarından dolayı, dertlerinden dolayı yapması saçmadır. Duygular hormonlardan ibarettir ve belirli olaylar sonucunda kişiye göre değişmekle birlikte ortaya çıkarlar. Yani kişinin kendi görüşünü değiştirmesiyle kişi bu acıları engelleyebilir. Eğer birisi değiştirebileceği durumlara veya hislere takıp da intihar ettiyse bu gereksizdir. Doğru ikimizin de sonu aynı olacaktır ama ben mutlu ve tatmin olmuş şekilde veya bu arayışta ölecekken sen acı içinde öleceksindir. Aslında yok olduktan sonra bunların da bir anlamı yoktur, ama insan hislerden oluşur ve onun için anlamlıdır. Anlam ve değer bizim uydurduğumuz şeylerdir sonuçta. Kişi yaşıyorsa ve bedeni de bunu istiyorsa kendine ölmemek için her halükarda bir neden sunabilir. İsterse kendini başkalarının faydasına adar, isterse kendi sevdiği şeyler için yaşar. Kişi belki bir gün bir fikre ışık tutar ve bunun verdiği hazla hayata tutunur. En ufak haz ve mutluluk da insanı hayata bağlayan şeylerdendir. İnsan en ufak bir mutlulukta dahi her şeyi bırakıp o anın içinde kalmak ister, yaşamak ister. 

Yani hayatın anlamsızlığı dediğimiz şey bize bağlı olan şeydir. Anlam arayışı ve anlamı arayan ve bulanlar da bizlerizdir. İnsan bu yüzden de yaşar.