BUGÜNÜN TARİHİ | YARI TEXTİNG

0.7

Bu hafta performans ödevlerini yapıcam :(
Seviliyorsunuz.

7.bölüm şarkısı:
Hemsaye/ Çağan Şengül ~ Yaratılışın İkinci Günü

7. BÖLÜM

🕸

Annem ve babam kahvaltıdan sonra yüzüme bile bakma gereği duymadan dışarı çıkmışlardı. Kocaman (2+1) evde yalnız başımaydım ve yapacak hiçbir şey yoktu.

Dün buraya gelirken telefonu kapatmıştım. Bedenim çok yorulmuş, zihnim ise yardım çığlıkları dinleniyordu. Saate bakmak için duvarlara baktım ama saat yoktu. Olsa bile ne bekliyordum ki uzun zamandır buraya gelmiyorduk bu yüzden saatin pili bitmiş ve durmuş olurdu.

Telefona ufak bir bakış attım ama sonra vazgeçtim. Hiç gerek yoktu.

Sağa yattım, sola yattım, salağa yattım ama sıkkınlığım geçmedi.

Derin derin derin nefesler alarak ayağa kalktım. Saat öğlen 2ye geliyordu. Annem ve babam saat 10.30 gibi evden çıkmışlardı. Beni bırakıp gitmiş olma ihtimalleri nedir ki? Umarım bırakıp gitmişlerdir Giz, kusura bakma. Umarım...

Aramış ya da mesaj atmış olabilirler mi diye düşünmeye başladım. Atsalar bile umrumda değildi. Elime dahi almaya tenezzül edemezmişim gibime geliyordu telefonu.

Bahçeye çıkmak için giyebileceğim rahat rahat rahat bir terlik bulmaya çalıştım. Ayakkabımı giymek istemiyordum eğer giyersem bükerdim. Buna da hiç istemiyordum. Sonuçta insanlar evlenme teklifi ederken bile bükülmesin diye çıkartıyorlar, Giz.

Terlik falan bulamadığım için yalın ayak dışarı çıkmayı düşünüyordum. Aslında çıkabilirsin Giz. Sonuçta bahçe yani.

Terlik vs. giymeden yakın ayak dışarı çıktım. Hava sonbahar havasıydı. Rüzgar esiyor ama üşütmeyecek kadar. Toprakta yürü biraz, Giz. Sinirini boşaltırsın.

Toprağa doğru minik adımlar attım. Ayağımın tabanına bir şeylerin batmasını istemiyordum.

Üzerimde ki ince hırkayı çıkarttım ve ağaçlardan birinin dalına attım. Üzerimde uzun bir sweat altımda ise bana fazlasıyla bol gelen bir eşofmanım vardı. Çok zayıfladın Giz, 40 kilosun. Kendine gel sen Giz Akşinsin.

Akşin...
Beyaz tenli kadın...
Eskiden beyaz tenim ve üzerinde ki kızarıklık hoşuma giderdi şimdi ise midemi bulandırıyordu.
Neyse ki eskisi kadar beyaz tenli değildim.

Küçükken evden çok çıkmazdım bu yüzden güneş de yanmazdım, kararmazdım. Belki de bu yüzden beyaz tenliydim. Büyüdükçe, ortam yaptıkça dışarı çıkmaya başladım. Belki de şimdi bu yüzden eskisi kadar beyaz tenli değildim.

Toprakta biraz daha yürüdüm ve evin arkasına doğru ilerledim. Bu evi eskiden çok severdim. Annem ve babamın bana karşı olan tutumu değişmeden önce sürekli buraya gelirdik. Gelmeden önce yan tarafta ki komşularımızı falan arardık bazen bir yer kararlaştırıp piknik yapardık. Bazen ben okuldan çıktıktan sonra gelir gece burada kalırdık sabah 5 gibi kalkıp geri dönerdik.

Buraya gelmeyeli 3 hafta olmuştu. Annen ve baban her şeyi öğreneli 3 hafta olmuştu.

Bu sefer bir anda annem babama iyi gelir düşüncesi ile gelmeyi istemişti. Bu sefer kimseye haber vermemiştik, vermemişti annem.

Bahçede ki her gelişimizde beni gökyüzüne kadar çıkartan salıncağa oturdum. Sol gözümden düşen gözyaşını parmağımla sildim ve yavaş yavaş yavaş sallanmaya başladım. Gözlerimi kapattım ve içimde ki küçük Giz'in eskiye dönmesine izin verdim.

Babamla yaptığımız kardan insanlar, annemle şömine karşısında ayaklarımızı sobaya uzatmamız sonra benim her seferinde küçük ayaklarımı yakmam, her sabah herkesten önce uyanıp yataklarının üstünde zıplamam...

Gözlerimden yaşlar bir bir düşerken bu evdeki daha fazla anı beynime hücum etmek için sıraya girmişti.

"Şey galiba Akşin sen olmalısın?"

🕸

Bir anda böyle bitirmeyi çok seviyorum sksşslsşöaşw
Nedense çok duygusal bir bölüm oldu
Seviliyorsunuz.