My Professor Is My Husband [ editing ]

05

CHAPTER FIVE
CONDOMINIUM

Maxine Anne’s pov.

Tahimik lang kaming dalawa ni Maxwell, napansin ko lang.. namin na gabi na kaya naman ay naisipan kung mag-luto ng dinner naming dalawa. Mukhang busy talaga siya kaya hindi ko na lang siya ginulo pa, mamaya ko na lang guguluhin kapag tapus na siya o hindi na siya mukhang stress sa ginagawa niya sa kanyang laptop. Nang-matapus akong mag-luto ay pinuntahan ko na si Maxwell para lang ay sabihin na mag-d-dinner na naming dalawa. Wala siya sa living room, kaya napabuntong hininga na lang ako.

Asaan ‘yun? Napatingin naman ako sa pinto ng biglang nag-bukas ‘yun saka siya ilinuwal ‘dun.

“Saan ka galing?” takang tanong ko naman sakanya.

“Kabilang unit, nandun sila Grey kasama ‘yung barkada niya.” tumango na lang ako sakanya.

“Dinner na, tapus na akong mag-luto.. tapus mo na ‘yung ginagawa mo?” takang tanong ko naman sakanya kaya naman napatingin siya sa’kin ng seryoso.

“Not yet.. after ng dinner na lang.” seryosong sabi naman niya sa’kin kaya naman tumango na lang ako sakanya, saka ako na unang pumunta ng kusina.

“Sinong kasama ni Michiko sa mansion?”

“Her.. friends..”

“Huh? Wala namang.. ibang kasama si Michiko, kung hindi si Kurt, ah?” takang tanong ko naman sakanya, kaya naman napalingon siya sa’kin.

Aware naman siyang parating kasama ni Michiko si Bryle Kurt, at aware naman siyang may nararamdaman si Kurt para sa kapatid niya. Siya ang umeepal sa love life ng kapatid niya. Well, tama naman siya.. ang babata pa nila. Tsaka ang alam ko lahat silang mag-kakapatid ay may rules para sa isa’t-isa, if I am not mistaken.

“Si Yannie ang kasama niya sa mansion, kapatid ni Kurt.” tumango na lang ako saka ako kumain.

** FAST FORWARD **

“Ako na d’yan, ikaw na nga ang nag-luto ikaw pa ang mag-liligpit..” sabi naman niya sa’kin kaya naman napalingon ako sakanya ng seryoso.

“Hindi na.. tsaka busy ka diba? Andami mong ginagawa kaya ako na.. kaya ko naman..”

“No.. ako na.. ayaw kung napapagud ang baby ko.” sabi naman niya, napailing na lang ako sakanya dahil sa sinabi niya. Andaming alam.

“Ewan ko sa’yo, andami mong alam, bahala ka d’yan, sige.. ikaw bahala.. pero sinasabi ko sa’yo, mag-pahinga ka. Hindi ko alam kung bakit mo pa in-p-pursue ‘yang pag-turo mo.. wala kang pahinga, uso ang pahinga hindi ‘yung puro ka trabaho d’yan. Pinapabayaan mo ‘yung sarili mo.” sabi ko naman sakanya.. kaya naman napatingin siya sa’kin ng seryoso, napababa naman ang tingin niya sa’kin, bakit ba.. ang tangkad niya? Tuloy hanggang balikat niya lang ako.

Bakit kasi ang tangkad niya?

Six footer ba naman kasi.

“You know me, Max.”

“Yeah, I know you. Ginagawa mo ‘to dahil gusto mong tulongan ‘yung University at Company niyo, pero.. pwede naman si Brent ang bahala na ‘dun.” sabi ko naman sakanya. Alam kung.. kahit anong sabihin ko ay wala pa rin makulit pa rin siya. Hindi siya makikinig.

“Hindi ko naman pwedeng i-asa ko lahat kay Brent at Xavier, diba? Tsaka alam mo naman na hindi lang ang pag-b-business ang gusto ko, gusto ko rin ‘tong pag-tuturo na ‘to.” tumango na lang ako sakanya, in the same time kasi habang nag-aaral siya ng education sa umaga, pag-dating naman ng gabi ay business. Hindi ko alam kung pa’no niya ‘yun pinag-sabay-sabay, alam ko na kung bakit hindi siya madalas sumasama sa mga kaibigan niya. Tama naman siya hindi niya pwedeng i-asa lahat sa mga kapatid niya. Hindi sila pare-parehas nang mga prosisyon sa company nila.

“Yeah, sige na. Mag-ligpit kana d’yan, tatapusin ko lang ‘yung presentation ko..” sabi ko naman sakanya.

“Tapus kana ba sa research mo, huh?” takang tanong naman niya sa’kin kaya naman napatingin ako sakanya ng seryoso.

“Oo, i-d-defense na lang iyon, next week..”

“Yeah right.. isa ako sa mga panel niyo.”

“What the heck?” inis na tanong ko naman sakanya, kaya naman napatingin siya sa’kin ng seryoso.

“Oh?”

“Kahit hindi ako ang professor niyo this whole semester, ay kasama pa rin ako sa mga panel niyo.” sabi naman niya sa’kin kaya naman napailing na lang ako sakanya, iniwan ko na lang siya ‘dun sa kusina, saka ko ipinag-patuloy ‘yung pag-gawa ng presentation. Hanggang matapus naman ako sa pag-gawa ng presentation ay.. may ginagawa rin siya sa laptop niya, hinayaan ko na lang siya sa ginagawa niya. Napatingin naman ako sa isang cellphone ko.. in my old phone ng biglang nag-vibrate ‘yun.

maxwellm tagged you in a story..

busy naman ang future doctor ko.

“Pinag-gagawa mo na naman sa account ko?”

“Hindi mo naman ginagamit ‘yang account, ako parating gumagamit.”

“Tse! Bakit kasi alam ‘yung password!”

“Wala ka kasing kawala sa’kin…”

“Andami mong alam,”

“Wife..”

“Hmm?”

“May balak ka bang sabihin sa mga kaibigan mo, tungkol dito?” natigilan ako dahil sa tanong niya, pa’no nga? Pa’no ko sasabihin ‘dun sa dalawa? Baka aasarin lang ako ‘nung dalawa.. alam ko silang dalawa, dahil ganun sila sa’min ni Nathan.

“Saan?”

“Sa’tin?”

“About sa marriage na ‘to,” correction.. arrange marriage na ‘to.

“Sa tingin mo.. okay lang?” it’s no for me.

“Ikaw, ikaw lang naman ang ayaw na may maka-alam.”

“I’l.. I’ll try.. pero sa ngayon, h’wag muna sa ngayon.”

“Okay.. tapus kana sa ginagawa mo? Mag-pahinga kana.”

“Hindi pa, wala namang pasuk, diba.. because tommorow is Saturday.”

“Pero matulog ka, baby.. ‘yung mata mo.. baka mag-collapse ka na naman n’yan.” seryosong sabi naman ni Maxwell kaya naman napabuntong hininga na lang ako sahil sa sinabi niya.

“Uh, okay.. ikaw din mag-pahinga kana.”

“Later, I need to finish some documents…”

“Ang kulit sabi mag-pahinga.”

“Tse, makulit ka rin naman, eh.”

“Ah, okay kuya,” sabi ko naman sakanya saka tumalikod na lang ako sakanya saka ako pumasuk sa kwarto dito sa condo para mag-bihis at mag-pahinga na, dahil medyo masama na rin ang pakiramdam ko, tsaka baka ilang ano lang ay babagsak ako nito, dahil ilang araw na akong walang pahinga at walang sapat na tulog. Dahil masama ang pakiramdam ko ay agad na akong naka-tulog, na gising lang ako ng may biglang yumakap sa’kin kaya naman agad kung iminulat ang aking mata, saka ako lumingon kung sino ‘yun.. si Maxwell lang pala ‘yun.

“Did I wake you up, baby?”

“Hindi naman..” hindi ako makatulog.

“Bakit parang ang init mo?” takang tanong naman niya sa’kin kaya naman napalingon ako sakanya ng seryoso.

“Okay lang ako, medyo masama lang naman ang pakiramdam ko.” seryosong sabi ko naman sakanya.

“Are you sure?”

“Oum.. itutulog ko lang ‘to,”

“Then sleep, baby.”

to be continue..