[Zawgyi]
ဂ်ီမင္တေယာက္ခုတေလာေက်ာင္းသြားရန္ေစာေစာထျဖစ္သည္။ ေမေမလဲႏႈိးစရာမလို
အေၾကာင္းကေတာ့ မနက္ပိုင္းဦးက ကုမၸဏီသြားရင္းလမ္းႀကဳံလိုက္ပို႔ျခင္းျဖစ္သည္။ အရင္ေန႔ေတြကေတာ့မပို႔ေပမဲ့ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ကိစၥေၾကာင့္ စိတ္မခ်ေတာ့ပဲလိုက္ပို႔ျခင္းသာ...
အဲ့ေန႔ကျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ထယ္ေယာင္းကကာယဆရာနဲ႔စာအုပ္သြား၀ယ္ဖို႔ဆိုၿပီး ဆရာနဲ႔ျပန္သြားသည္မို႔ကြၽန္ေတာ္တေယာက္ထဲသာ ျပန္လာရသည္။ ကားဂိတ္မွာနာရီ၀က္ေလာက္ကားေစာင့္ရင္း သီခ်င္းေလးနားေထာင္ေနလိုက္သည္။ ကားလာလို႔တက္မယ္ျပင္လိုက္ေတာ့လူကေတာ္ေတာ္ေလးက်ပ္ေနတယ္
ေနာက္တစီးေစာင့္လို႔ကလဲမျဖစ္ ဒီေန႔က်မွထီးကပါမလာ မိုးက႐ြာေတာ့မဲ့ဆဲဆဲ မထူးေတာ့တာမို႔တက္လိုက္လာခဲ့သည္
ကားခအေႂကြထည့္ေနတုန္း အရက္နံ႔ရလို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသက္ႀကီးႀကီးလူႀကီးတေယာက္... ကိုယ္ကၾကည့္ေတာ့သူကဘုၾကည့္ျပန္ၾကည့္ေနတယ္ ၿပီးေတာ့ၿပဳံးစိစိနဲ႔...
ကြၽန္ေတာ္လဲအျမန္ပိုက္ဆံထည့္ၿပီး လူတိုးရေတာ့သည္
ကိုယ့္အရပ္နဲ႔လက္ကိုင္တန္းေတြကမမွီတာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးလွမ္းၿပီးကိုင္ေနရသည္။ လူက်ပ္တာကတမ်ိဳး လက္လွမ္းလို႔ေညာင္းတာတမ်ိဳးနဲ႔ေခြၽးေတြလဲ႐ႊဲေနၿပီ။
ခုနကလိုအရက္နံ႔ရလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေစာေစာကလူႀကီး
အေနာက္တည့္တည့္မွာလာရပ္ေနတယ္
ကြၽန္ေတာ္လဲသူ႔ကိုအာ႐ုံမထားပဲလက္မလြတ္သြားရန္သာ သတိထားေနရသည္။
ေပါင္ကေနယားက်ိက်ိနဲ႔ခံစားရတာမို႔လက္နဲ႔ေပါင္ကိုကိုင္လိုက္ေတာ့ ဘာမွမရွိ
ေနာက္တခါတင္ပါးနားကယားေနတာမို႔လွမ္းကိုင္လိုက္ေတာ့
လက္ေခ်ာင္းလိုလိုအရာကိုဖမ္းဆုပ္မိလိုက္သည္။
လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ခုနကႏွာဘူးကၿပဳံးၿပီး ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးအားပြတ္သပ္ေနသည္။
ဒါဘယ္လိုအေျခအေနႀကီးလဲ ေယာက်္ားေလးတေယာက္အေနနဲ႔ လူၾကားထဲမွာမဟုတ္တ႐ုတ္အလုပ္ခံေနရတာမို႔ ေအာ္လိုက္ရင္လဲအရွက္ကြဲမည္ ေနာက္ၿပီးေၾကာက္ေနတာမို႔လူကငိုခ်င္ေနၿပီ
အေနာက္ဘက္ကေန အာ့ ခနဲအသံၾကားလိုက္တာမို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွာဘူးရဲ႕လက္ကို လက္ေကာက္၀တ္ကေနဆြဲလွည့္ေနသည္။
ဆြဲလွည့္ေနတဲ့သူက ဦး...
ကားရပ္သြားေတာ့ထိုႏွာဘူးကလက္ကိုကိုင္ကာေျပးဆင္းသြားသည္။
"ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူးေနာ္ ကေလး"
ကြၽန္ေတာ့ကိုယ္ေပၚကေနအုပ္မိုးၿပီးေျပာလာတဲ့သူ
အရမ္းအားငယ္ၿပီးေၾကာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ အားကိုးရမဲ့သူေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ပိုလို႔ပင္၀မ္းနည္းလာခဲ့သည္။
