[Unicode]
"ဂျီမင်လေးရေ သားငယ်လေး ထတော့လေကွယ်
အောက်မှာထယ်ယောင်းလေးတောင်ရောက်နေပြီ"
"အွန်း...မေမေ
ထယ်ထယ့်ကိုအပေါ်လွှတ်ပေး"
"ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ"
"ကဲ ထယ်ယောင်းလေးရေ မင်းသူငယ်ချင်းကအိပ်ပုတ်ကြီးနေတယ် အပေါ်ကိုလာခဲ့ပါတဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့ အန်တီ"
"ဒေါက် ဒေါက်"
"ဂျီမင်းနီး ငါ၀င်လာပြီနော်"
"ထယ်ထယ် အစောကြီးပဲရှိသေးတယ်လေကွာ"
"မစောတော့ဘူး ဒီနေ့ငါတို့စာအုပ်လိုက်ကောက်ရမယ့်အလှည့်လေ"
"ဟာ ဟုတ်သားပဲ"
"ထတော့ ငါအောက်မှာစောင့်နေမယ်နော်"
"အင်း ထယ်ထယ်"
~Guest~
လေယာဉ်ပေါ်ကဆင်းလိုက်တာနဲ့ အမိမြေရဲ့လေကိုအ၀ရှူရှိုက်မိလိုက်သည်
ကိုရီးယားတွင်မွေးဖွားသော်လဲ အသက်18နှစ်မှာဖေဖေဆုံးသွားတာကြောင့် ဖေဖေ့လုပ်ငန်းတွေကိုဦးစီးရမှာဖြစ်လို့
နိုင်ငံခြားတွင်သာကျောင်းဆက်တက်ရင်း လုပ်ငန်းများကိုဦးဆောင်ခဲ့သည်။
လမ်းမှာတွေ့တဲ့ taxi ငှားပြီး အသိရှိတဲ့အထက်တန်းကျောင်းကိုသာအရင်ဦးဆုံးလာခဲ့လိုက်သည်
"တော်သေးတာပေါ့ အမှီပို့လိုက်ရလို့
ပြေးရတာမောသွားတာပဲ"
"နောက်တခါစောစောထ"
"အင်းပါ ထယ်ထယ်ရ"
သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်စကားတပြောပြောနဲ့ ရယ်မောပြီးလျှောက်လာစဉ် တစုံတဦးအားတိုက်မိလိုက်သည်
"အင့်"
"ဟာ ဂျီမင်းနီး"
"အာ ကလေး ဆောရီးကွာ
ဦးနဲနဲလောသွားလို့ ထထ ဦးထူပေးမယ်
ဘယ်နားနာသွားသေးလဲကလေး"
ရှေ့ကနေတရစပ်ပြောနေတဲ့အသားဖြူဖြူနဲ့လူကြီးက
ကြည့်ကောင်းလိုက်တာ
"ကလေး ဦးပြောတာကြားလား"
"အာ ဟုတ် ဦး"
