#16

1.4K 68 10
                                    

*Hogwartsa gittiğimizde babam kapıdaydı. Lanet olsun dışarı çıktığımı anlamış.*
Sen: Baba.?
Prf Snape: Fark etmeyeceğim zannettin dimi.
Sen: Neyi?
Prf Snape: *Cedric'e sert bir bakış atarak* Bay Diggory sizinle sonra görüşeceğiz. Şimdilik büyük salona geçin Dumbledore açıklama yapacak.
Cedric: Tamam profesör
Sen: Tamam baba *Büyük salona geçeriz.* *Kızların yanına otururuz.*
Alice: Dumbledore önemli bir açıklama yapacakmış.
Sen: Evet babam söyledi.
Hermione: *Kulağına eğilerek* Eee Cedric'le nasıldı? Yalnız kaldığınıza değdi mi?
Sen: *Piç gülüşü atıp* Hemde ne değdi, mükemmeldi. *Gülersiniz* *Dumbledore kürsüye çıkar*
Dumbledore: Sessizlik!! Sevgili hogwarts öğrencileri aldığım bazı şikayetlere oda değişikliği yapacağım ve odalarda tek bir yatak olacak çünkü kıtlıktayız(aklıma başka sebep gelmedi kdkdkddk). Odalarınız şöyle olacak:
Arthur Gàrcia —> Alice Black
James Cole —> Susan Lupin
Dylan Reinhoft —> (İsmin) Snape
Alex Fox —> Hermione Granger
Chase Jane —> Pansy Parkinson
Kızlarla Birlikte: nE?
Sen: Bay Dumbledore böyle bir şey olamaz.
Cedric: Evet profesör Dumbledore bu olamaz.
Dumbledore: Oldu bile bayan Snape ve bay Diggory.
Sen: Baba bir şey söylesene.!
Prf Snape: Baba değil profesör.
Sen: Ama-ama *Cedric'e salırım* *Böyle olmasına çok üzülürüm çünkü Dylan benden hoşlanıyordu ve odada bir tane yatak vardı.*
Alice: (İsmin) sakin ol bir tek senin odan değişmedi.
Sen: Alice işine bak.! *dedim ve oradan ayrıldım. Sakin, kimsenin olmadığı bir yere geçtim.* *Aradan kısa bir zaman geçtikten sonra bir ses duydum ve kafamı sesin geldiği yere doğru kaldırdım.* *İyi ki sakin, kimsenin olmadığı bir yere geçmiştim.*
Dylan: Benimle aynı odada kalmanın bu kadar üzeceğini bilmiyordum.
Sen: Dylan *yanına oturur* bunun senle bir ilgisi yok.
Dylan: İnanmalı mıyım?
Sen: *Kafanı hayır anlamında sallarsın* Bak ne diyeceğimi bilmiyorum, Cedric'le aynı yerde kalmaya alışmış ve bir anda düzenim alt üst oldu. Her şey üst üste gelmek zorunda mı?
Dylan: Sanırım üst üste gelen şey benim senden hoşlanmam ve aynı odada kalmamız.
Sen: Ben öyle demedim. *Dylan sırıtır*
Dylan: Cedric bu tarafa geliyor kendini toparlasan iyi olur.
Sen: Dylan teşekkür ederim. Madem aynı odalarda kalıyoruz akşam görüşürüz.
Dylan: Rica ederim. Görüşürüz. *Dylan gider ve Cedric yanına gelir* *Cedric'in kucağına atlarsın ve kocaman sarılırsın*
Cedric: Bebeğim iyi misin?
Sen: İyiyim vanilyam. Biraz yalnız kalmaya ihtiyacım vardı.
Cedric: Gördüğümde yalnız değildin ama?
Sen: Dylan'dan mı bahsediyorsun?
Cedric: Bebeğim kimden bahsettiğimi gayet iyi biliyorsun.
Sen: Anladım Dylan'dan bahsediyorsun. O da senin gibi sonradan geldi. Biraz konuştuk o kadar.
Cedric: Bebeğim seni çok seviyorum. Dylan'la aynı odada kalman bir şey değiştirmeyecek.
Sen: Ne demek bu?! Benden şüphe mi ediyorsun?!
Cedric: Hayır hayır ben öyle bir şey demedim.
Sen: Cedric dediğin bu anlama geliyor.!
Cedric: *Sarılarak* Bak ben öyle bir şey demedim demeye de çalışmadım sen sadece odan değiştiği için sinirlisin.
Sen: Haklısın vanilyam özür dilerim. Seni çok seviyorum.
Cedric: Ben de seni seviyorum. *Cedric'le biraz sohbet ettikten sonra vedalaşırız ve odalarımıza gideriz.* *Alice'ten en kısa zamanda özür dilememiz lazım.*

Umarım beğenmişsinizdir oy vermeyi unutmayın :*

Vanilya'mHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin