Sen: Bana sesini yükseltme Diggory!
Cedric: Şimdi de Diggory olduk öyle mi?!
Sen: Evet öyle!
Cedric: Dylan'la bir daha konuşmanı istemiyorum!!
Sen: Bana hala sesini yükseltiyorsun!! *Cedric bu sefer daha kısık bir ses tonuyla aynı şeyi söyledi.*
Sen: Buna sen karar veremezsin!
Cedric: Evet veririm!
Sen: Dylan benim arkadaşım ve hatırlatırım onunla aynı odada kalıyoruz!
Cedric: O seni arkadaş olarak görmüyor!
Sen: Ama ben onu öyle görüyorum!
Cedric: Senin sevgilin benim ve benden çok onunla vakit geçiriyorsun!
Sen: Cedric saçmalama istersen! İki gün çocuğun evinde kaldım diye senden çok onunla mı vakit geçirmiş oldum?!
Cedric: Evet biraz saçmalamış olabilirim ama o çocukla yakın olman benim sinirlerimi bozuyor.
Sen: Cedric ben seni aldatmam eğer böyle düşünüyorsan ilişkimize ara verelim.
Cedric: nE?! İlişkimize ara vermek mi?! Sen ne diyorsun (İsmin)?! Ben burda seni kaybetmemek için o çocukla görüşmeni istemiyorum, senin dediklerine bak. *Cedric bu son cümlesini söylerken sesinde bir burukluk vardı.* *Gözleri dolmuştu keşke böyle bir şey söylemeseydim.* *Şuan tek istediğim şey zamanın geri akması ve son söylediğim cümleyi değiştirmekti. Bu büyücülük şeysinde böyle bir büyü yok mu?😖🥺*
Sen: Vanilyam b-ben özür d-dilerim. Ç-çok özür dilerim.
Cedric: (İsmin) sana tek bir şey sorucam😔.
Sen: V-vanilyam sussak olmaz mı? Ben gerçekten ö-özür dilerim. Öyle demek istememiştim. *Cedric bu dediklerimi es geçip soruyu sormuştu.*
Cedric: Beni gerçekten seviyor musun? *Ben durmuştum, donup kalmıştım. Böyle bir soru beklemiyordum. Ardından Cedric bir soru daha sordu.* *Hani tek soruydu. Duraksamamdan yararlanıp bir tane daha sormadan edemedi.* *Keşke donup kalmasaydım.*
Cedric: Yoksa Dylan'ı mı seviyorsun? *Sorduğu soruyla bana bir o kadar meraklı bir o kadar da kırgın gözlerle bakıyordu.* *Ben ise ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.* *Boğazım düğümlenmişti. Sonunda gözümden düşen bir damla yaş ile konuşabilmiştim.*
Sen: Tabiki seni seviyorum vanilyam. Dylan neden, Dylan senin aklına neden geliyor? Ben onu önemsemiyorum bile. Hayatımda senden başkasını düşünemiyorum vanilyam. *Cedric bu söylediklerimle baya rahatlamışa benziyordu.* *Bense hiç duraksamadan konuşabildiğime şaşırıyordum.* *Evet şaşırdığım şey buydu çünkü kalbime kocaman bir yumru oturmuşken hiç durmadan hızlı bir şekilde söylemek beni şaşırtmıştı.* *Hızlı bir şekilde konuşmamın dışında içimden bir şey dışarıya çıkıyormuş gibi ilk önce havaya yükseldim sonra da rahatlamış olacaktım ki ardından dizlerimin üzerine yere düştüm.* (Havaya yükselmek mecazen kendi içimde yaşadığım bir duygu) *Yere düşer düşmez Cedric bana sarıldı ve ben yatağa taşıdı.*
Cedric: Bebeğim seni çok seviyorum ve kaybetmek istemiyorum. Sende bunu anlamalısın artık. Seni kıskanıyorum ve başkasıyla paylaşmak istemiyorum. Sen buna istersen bencillik de ama ben buna aşk, sevgi diyorum.
Sen: Vanilyam bende seni seviyorum ama sende anlamalısın. Bana artık güvenmelisin.
Cedric: Bebeğim ben sana zaten güveniyorum. Yalnızca diğer insanların seni üzmesini istemiyorum. Sen bana çok saf geliyorsun (İsmin). Ben sana dokunmaya, hatta seninle konuşmaya kendimi zorlarken yani sana kıyamazken o herifin sana öyle davranması benim çok zoruma gidiyor. *Cedric'in bu dediklerine hiçbir şey diyemiyordun yalnızca gözümden yaşlar süzülüyordu.* *Tek bildiğim Cedric'e sıkı sıkı sarıldığım ve sözleriyle birlikte kalp atışlarını dinlememdi.* *Kalbi bana ninni gibi gelmişti kısa bir süre sonra gözlerimi zar zor açık tuttuğumu fark ettim.* *Direniyordum, uyumamak için direniyordum. Cedric sürekli saçımı koklayıp öpüyordu.* *Göğsünde yatıyordum. Yumuşacık göğsünde. Kafamı kaldırdım ve gözlerinin içine kısa bir süreliğine baktım.* *Gözleri benim uykuya dalmamı sağlamıştı. Sonunda kendimi rahat bir şekilde uykunun kollarına bırakabilmiştim.* *Cedric'te benim uyumamı bekliyormuş gibi ben uyur uyumaz uykuya daldı.*
•
•
•
•
•
•
Çok soft ve üzücü bir bölüm oldu. Neden öyle oldu bilmiyorum. 🥺 Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Öpüldünüz. 😘💋
