Chapter Seven
Napanganga ako sa harapan ko. Ang ganda ng nasa harapan ko! Dito ako unang dinala ni Vrylle. "Sobrang ganda rito," puri ko sa maganda at malawak na flower garden na nasa harapan ko. "Do you like it?" tanong niya. "No, i don't like it. I love it." sagot ko naman habang inaamoy ang mga magagandang bulaklak na naririto.
Naglakad-lakad muna ako habang siya nama'y nakasunod lang. "Dito kita dinala dahil nu'ng nagkuwento ka kanina na mahilig ka sa mga bulaklak, ito agad ang pumasok sa isipan ko." aniya habang nakasunod parin sa akin. "Salamat sa pagdala mo sa'kin rito, Vrylle. Gustong-gusto ko rito." pagpapasalamat ko sa kanya. "Wala 'yun, 'di ba friends na tayo, tsaka sabi ko kanina na i-to-tour kita, kaya nandito tayo." aniya.
"Saan mo naman ako gustong dalhin ngayon?" I asked while walking towards his Koenigsegg CCXR Trevita sports car. He opened the door for me. "It's a secret," and he winked at me. Sumakay narin siya at binuhay ang makina ng sasakyan saka pinaharurot 'yun. Nakatingin lang ako sa bintana nang marinig ko siyang kumakanta.
'I look at her and have a smile
As we go driving for a while
Her hair blowing in the open window
Of my car and'Napatingin ako sa kanya. Nagitla ako nang nakatingin rin siya sa akin. Ngumiti siya nang pagkatamis-tamis, biglang sumikdo ang puso ko. Nginitian ko rin siya pabalik at nag-iwas ng tingin. Tumingin ako ulit sa bintana para iiwas ang sarili ko sa kanya. 'Kalma lang, Asterea. Wala lang ang lahat ng ito. I-to-tour ka lang niya dahil FRIENDS kayo, wala nang ibang dahilan.' pagkumbinsi ko sa sarili ko. Kumakanta parin siya habang nagmamaneho sa kung saan man kami pupunta.
'As we go I see the lights
Watch them glimmer in her eyes
In the darkness of the evening'I really admire his voice... Ang ganda naman kasi ng boses niya habang kumakanta. Damn, this man is very talented... Nanatili lang akong tahimik at nakikinig sa kaniyang mala-anghel na boses habang kumakanta.
'And I've got all that I need
Right here in my passenger seat
And I can't keep my eyes on the road
Knowing that she's inches from meWe stop to get something to drink
My mind clouds and I can't think
Scared to death to say
I love herThen a moon peeks from the clouds
Hear my heart that beats so loud
Try to tell her simplyAnd I've got all that I need
Right here in my passenger seat
Oh and I can't keep my eyes on the road
Knowing that she's inches from meOh and I've got all that I need
Right here in my passenger seat
Oh and I can't keep my eyes on the road
Knowing that she's inches from meOhh and I know that this love grow
Ang bilis parin ng tibok ng puso ko. Hindi ko parin alam kung paano ito mapapakalma.
Oh and I've got all that I need
Right here in my passenger seat
Oh and I can't keep my eyes on the road
Knowing that she's inches from meOhhh, and I've got all that I need (I look at her and have a smile)
Right here in my passenger seat (Her hair blowing in the open window
Of my car)
Oh and I can't keep my eyes on the road (As we go I see the lights)
Knowing that she's inches from me (Watch them glimmer in her eyes
In the darkness of the evening)And I've got all that I need (I look at her and have a smile)
Right here in my passenger seat (Her hair blowing in the open window
Of my car)
Oh and I can't keep my eyes on the road (As we go I see the lights)
Knowing that she's inches from me (Watch them glimmer in her eyes
In the darkness of the evening)And I've got all that I need (I look at her and have a smile)
Right here in my passenger seat'Pagkatapos ng kanta, ipinarada niya ang sasakyan sa parking lot ng isang mamahaling restaurant. "Kumain na muna tayo, it's lunchtime." aya niya sa akin bago niya binuksan ang pinto ng sports car niya at bumaba roon. Binuksan niya ang pinto at inalalayan niya akong lumabas. "Hindi ba nakakahiya naman sa'yo na ganito ang suot ko? Nasa mamahaling restaurant pa naman tayo, nakakahiya..." nahihiyang ani ko habang nakatingin sa suot kong pambahay.
"You look beautiful in my sight, so it's fine whatever you wear, you're still beautiful in my eyes." aniya't hinawakan ang kamay ko. Nakakahiya... Parang nag-iinit ang pisngi ko ng dahil sa mga pinagsasabi niya. Nakatingin lang siya sa akin habang ako ay todo iwas na hindi niya makita ang pagmumukha ko.
"Aww... you're so cute when you blush, mi reina." panunudyo niya. "Heh, tigilan mo nga ako sa pambobola mo." pagmamaldita ko. "Hindi ako nambobola, totoo ang mga sinabi ko." aniya, "Heh, tara na nga. Pumasok na nga tayo, gutom na ako eh." pag-iiba ko ng usapan. Tumawa siya nang mahina at sabay kaming naglakad papasok sa restaurant habang magkahawak-kamay.
Pinagpatuloy namin ang pamamasyal. Dinala niya ako sa mga magagandang tourist spots. Dapit-hapon na nang inuwi niya ako. "Salamat pala sa pagpasyal mo sa akin." ani ko habang nakatingin sa malawak na karagatan. Nakaupo kami sa buhanginan habang nakatingin sa papalubog na araw. "Wala 'yun. Your smile is enough payment." aniya habang nakatingin sa'kin.
Nararamdaman kong unti-unting nag-iinit ang pisngi ko. He make my heart flutter in just seconds. Damn, this man and his sweetness. "Aww... you're blushing again, mi reina."
"H-hindi 'no," pagsisinungaling ko. "Are you sure, mi reina..." pagkatapos ay ngumiti nang nakakaloko. "Hindi nga, ang kulit mo rin 'no." pamimilit ko. "If you say so, mi reina." aniya. Nakahinga ako nang maluwag nang hindi na siya nagpumilit pa. Sobrang nakakahiya 'yun...
Nanatili lang kaming nakaupo sa buhangin at parehong malalim ang iniisip. Tumayo na ako, "Ahm, pasok na tayo. Madilim na rito sa labas." ani ko habang nagpagpag para pumasok. Tumayo na rin siya at nagpagpag sa sarili. Sabay kaming naglakad papasok sa bahay. Tumigil siya sa harap ng pinto, "Dito nalang ako, uuwi na ako. Medyo gabi na, kailangan mo nang magpahinga." aniya.
"Hindi ka na ba talaga papasok." ani ko. "Hindi na, magpahinga ka na." aniya. "Okay, mukhang hindi na magbabago ang desisyon mo. Magluluto sana ako ng hapunan." nanghihinayang kong ani. "'Wag na, bukas nalang. 'Ge, aalis na'ko. Goodnight, mi reina. Dream of me." and he winked at me.
Bumilis na naman ang tibok ng puso ko. "Heh, umuwi ka na nga. Gabi na, goodnight rin." ani ko. "'Ge, see you tomorrow, mi reina." aniya habang naglalakad papunta sa sasakyan niya. Tumingin muna siya sa akin at winagayway ang kaniya kamay, tanda ng pamamaalam. Ngumiti siya nang pagkatamis-tamis. Nginitian ko rin siya pabalik. Sumakay na siya sa kotse niya at pinaandar iyon.
Nang nakalayo na siya, tsaka lang ako pumasok sa bahay. Naligo muna ako, nagpalit ng pantulog at pinatuyo ang buhok ko. Habang pinapatuyo ang buhok ko, hindi ko maitatago ang ngiti sa mga labi ko. Naaalala ko ang mga ginawa namin kanina ni Vrylle. Ngumingiti ako habang nagsusuklay ng buhok na parang baliw. Nakangiti parin ako nang pagkatamis-tamis habang nakahiga sa kama.
'mi reina... Ano kaya ang ibig sabihin nu'n? Itatanong ko nalang bukas sa kaniya.' ani ko sa aking isipan, ipinikit ko ang aking mga mata at natulog nang may ngiti sa labi.
BINABASA MO ANG
Till The Summer Ends
RandomShe met an unexpected man in an unexpected place and time... Sa maikling panahon na nagkasama sila, mas lumalim ang kanilang samahan. Parang panaginip lang ang lahat, pero ang mga panahon na 'yun ay unti-unti nang natatapos. They'll be back to real...