Elindeki silahı hâlâ bırakmamıştı. Hırsla saçlarını karıştırdı.
"Öyle olsun. Lafına itimat ediyorum ama" dedi. Silahı bu sefer ilk bana sonra babama çevirdi.
"İntikamsa intikam, o kan akacak ya benden ya sizden." sustu.
"Biri ölecek... Bu hikaye böy...
Çok daha erken gelebilecek ama bir takım kararsızlıklar yüzünden şimdi gelen bir bölümle karşınızdayım.😛
Son anda karar verip yazdığım için biraz kısa oldu. Umuyorum ki yinede beğeneceksiniz.❤
Keyifli okumalar.
Bölüm Şarkısı:
# Ayça Özefe ~ Yıkılmam Asla
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|14. HEDEF BENMİŞİM|
Ait olmadığım bir denizin, tam ortasındayım.
Hayatım;
Talan edilmiş bir ev,
Bir oda gibi...
Hayatım;
Terk edilmiş bir şehir,
Bir kumsal gibi...
İkiaydır, o nereye sürüklüyorsa oraya gidiyordum. Bu benliğimi yoruyordu. Ha bide sadece sürüklenmek olsa, aynı zamanda nefretini de yaşatıyordu.
Bir başka sürüklenerek geldiğim yerden aynı o şekilde çıkarılıyordum.
Otelden çıktığımızda iki araba dolusu adam bıraktığımız gibi bekliyorlardı. Teolar ortada duran araçlarına geçtiler. Bizde önde bulunan, Genco'nun arabasına.
Genco U dönüşü yapıp otelden uzaklaştı. Aynı şekilde arkamızdaki üç araçta. Hâlâ Arık'la tanıştığıma çok şaşkındım. Bu son iki aydır kendimi ilk defa şanslı hissediyorum. Buğra'ya haber vermeliydim. Soyadı olduğuna göre numarasını, işini, adresini çoğu şeyi eliyle koymuş gibi bulabilirdi.
Arık'a tekrardan ulaştığımda ne yapacağımı bilmiyordum. Ona direk planımı ve benimle bir olur musun diye soramazdım. Çünkü onu tanımıyordum. İlk önce nasıl biri olduğunu kestirmeliydim.
Yandan Genco'ya baktığımda kaşları çatık bir şekilde, eli direksiyonda yola bakıyordu. Arabaya bindiğimizden beri sadece Genco'nun boğa gibi nefes alışveriş sesi vardı. Dışarısı esiyor olsada arabanın içi çok sıcak olduğundan çeketimi çıkarıp, arka koltuğa koydum. Genco bu hareketlenmeyle yandan göz ucuyla bana bakıp, yola döndü.
Yanda duran camın düğmesine basıp, yarıya kadar indirdim. İçeri giren soğuk, temiz havayı çiğerlerime çektim. Bu kuru serinlik rahatlatıyordu beni. Hafiften kafamı dışarı çıkartıp, havayı daha çok hissetmek istedim.
Genco yandan koluma uzanıp beni geriye doğru çekip, az önce açmış olduğum camı kenarında bulunan düğmeye basıp kapattı. Anlam veremediğim gözlerle yaptı şeye bakıyordum. Nefes almama bile karışıyordu.
