The Truth Untold

CHAPTER 7

THIRD PERSON'S POV

BPagkatapos ng ilang buwan, napagdesisyunan na ni Zoren na ampunin si Hazha dahil alam niyang mas sasaya ang bata. Pinuntahan ni Zoren si Hazha sa bahay ng kaniyang mga magulang. Dumadalaw siya palagi rito ngunit ngayon ay may iba siyang pakay.

"After all these months, I'm still missing you like how I missed you since the first day that you both were gone. I love you so much." Hazha said while sobbing.

*Zoren knocking at Hazha's Room*
"Hazha, dear? Can we talk?" Zoren asked his niece.
Hazha stopped sobbing. "Yeah, Tito. Give me a minute."
"Okay, I'll be staying at the living room." Zoren replied. "Yes, Tito!" Hazha responded.

"How are you now, my dear?"
"I am trying to be okay, tito. Hindi naman po kasi pwede na lagi akong ganito kasi alam ko na hindi magiging masaya sina mommy at daddy pag patuloy akong ganito, I need to be strong for them." Hazha tried to show a genuine smile but she failed.

"Alam ko Hazha mahirap pero alam kung kaya mo." Zoren replied while hugging Hazha.
"Yes, Tito." she said and smiled weakly.
"So, dear, I am here to let you know tungkol sa pag-aampon ko sayo. Para maging legal na, kailangan ko munang gumawa ng kasulatan para sa pag-ampon at ipaalam sa korte."
"Sige po, Tito." Hazha said then hugged her Uncle.

Isinagawa na nga ni Zoren ang sinabing pag-ampon. Dumaan naman sa mga proseso si Zoren at maging si Hazha rin para sa legal na pag-aampon ni Zoren kay Hazha Zaile.
Nagdaan pa ang ilang buwas bago matapos ang mga proseso.
Dumating na ang araw ng pag anunsyo ng resulta. Habang naglalakad ay kinakabahan si Zoren dahil baka hind imaging successful ang kaniyang pag ampon kay Hazha.

"Hazha, sa tingin mo ba magiging legal na anak na kita?" Zoren asked her niece, Hazha while they are on their way to court.
"Yes, Tito. Sa tingin ko po. Besides, Trinidad pa rin naman po ang surname ko" Hazha replied. Smiling. "I hope so, Hazha. I hope so." Zoren said.

Pagdating nila sa korte ay inanunsyo na nga na legally adopted na si Hazha Zaile Trinidad. Napakasaya ng dalawa ng marinig ito.

Zoren hugged Hazha first, "From now on, you can call me Daddy or Papa. Which do you prefer?" Zoren asked.
"I'll go with Papa po. Para meron na akong Daddy, meron pang Papa. Ayos lang po ba?" Hazha asked too and smiled.
"Oo naman, anak." Ginulo ni Zoren ang buhok ni Hazha. "Thank you, Papa." Hazha smiled.