GIRL HOUSE SERIES #1: Dimple Castro
----
Dimple Castro is a person scared to trust people. As her family died in a house fire, her life started to experience pain and sorrow. But with him who always there beside her, she finds hope to face the cruel...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
CHAPTER 23
"HEY, DI- I mean Jai, sandali!" Mabilis ang bawat hakbang na ginagawa ko. Ipinagsawalang bahala ang ilang beses na pagtawag ni Josette sa akin. "Jai, can you wait for me?"
"Puwede bang bumalik ka na lang do'n?" Sigaw ko rito nang hindi man lang lumilingon sa kaniya.
"No! Can we talk, please?" Napangiwi na lang ako nang marinig ko 'yon at nagpatuloy pa rin sa pagtakbo. Para kaming tangang naghahabulan sa hallway, pinagtitinginan ng mga nadadaanan namin.
"We don't need to talk! Just leave!" Pagmamatigas ko. Nahinto naman ako nang makaramdam ako ng pagod, hindi ko alam kung nasaan na ako. Wala na rin akong nakikitang mga taong dumaraan kaya luminga-linga ako.
"Bakit ba palagi mo na lang akong pinaaalis? Btw, dead end na rito." He mentioned, his chest rose and fell with rapid breaths. Ngayon ay pareho kaming naghahabol ng hininga.
"Excuse you, remind lang kita, ah! Ikaw ang palaging umaalis!" Nakapamewang kong paalala rito. "Buysit, mali na naman ng pasok." I mumbled.
"Pero palaging bumabalik," nahinto ako sa paglinga para tignan ito. He smiled widely and winked at me.
"Ew! Ayan ba natutunan mo sa states? Kadiri ha!" I lied. Of course he look so hot, but I wouldn't tell him. Paniguradong aasarin lang ako nito.
"Akala ko pa naman effective." He whispered but I can still hear it. I looked away when our eyes met. Narinig ko pa ang pagngisi nito.
"Saan nga ba ako dumaan?" Kunwaring bulong ko para maka-iwas sa mga tingin nito. Nadi-distract ako masyado sa nakangisi nitong mukha habang nakatingin sa akin.
I tried to walked again but Josette grabbed my arm. I'm about to give him a nag when he brushed his lips against mine. My body froze and my mind went blank. I was speechless and for a moment my knees felt weak.
