Yumi POV
"Yumi here!" napalingon ako sa sumigaw ng pangalan ko
Tss. It's Reika, my best friend, kasama niya si Lance isa din sa kaibigan ko.
Lumapit na ako sa kanila
They smiled at me, so I smiled back
"Okay ka lang?" Reika asked me
Nawala ang mga ngiti ko at napalitan ito ng seryoso.
"Yeah, do I look like i'm not okay?" I answered
"Hmm, Maybe?"
I looked at her with my confused look
"Nakangiti ka nga kanina, pero yung mga mata mo ang lungkot" Lance explained
I look at them and smiled.
"I'm really okay" sabi ko
Umalis na ako sa harap nila at nagsimula ng pumunta sa classroom.
Hindi pa pala ako nagpapakilala. I'm Empress Yumi So, Half Korean and Half Filipina, 15 years old. Studying at Levinton Academy, 4th year high school.
Dumiretso na ako sa upuan ko at tinignan ko yung oras sa cellphone ko.
Tss. I still have an hour kaya naman tumayo ulit ako at lumabas ng classroom saka tumambay sa corridor namin.
Nasa second floor ang classroom namin kaya naman kitang kita ang mga kapwa kong estudyante na naglalakad.
I looked at them, they're smiling. I wish I can be that person again..
"You're crying" napalingon ako sa nag aabot sa akin ng panyo.
It's Lance, I almost forgot na magkalapit lang pala ang classroom namin.
"N-no, I-Im not" sabi ko sa kanya
"Yes you are, mind to tell me what's your problem?" bakit ba ang kulit niya?
"Bakit ba ang kulit mo, sinabi ko na nga wala di ba?!" I shouted at him
Shocked is written all over his face. Maski ako nagulat din sa ginawa ko. Tumakbo ako papasok ng classroom namin.
Tumingin ako sa labas at nakita ko sya na nakatingin sa akin, worried is written all over his face. Pero nung nakita nya akong nakatingin sa kanya ay nag-iwas siya ng tingin at umalis na sa kinatatayuan niya.
Did I upset him? Kahit naman kasi ako nagulat sa ginawa ko, sa loob ng 2 years namin mag best friend ngayon ko lang siya nasigawan.
Hanggang sa natapos na yung klase y lutang pa din ang utak ko.
"Yumi" napalingon ako, it's Reika
"Uh?" wala ako masabi, dahil magulo isip ko
"Si Lance?" tanong niya
"Nasa classroom pa yata nila" sagot ko
Iniayos ko na mga gamit ko at binitbit ang bag ko
"I'm going now, pakisabi nalang na hindi ako makikisabay" sabi ko at umalis
Usually kaming tatlo ang magkakasabay na umuuwi but now i'm going alone.
YOU ARE READING
It's Okay not to Be Okay (UNEDITED)
Teen FictionHave you ever smiled at the people around you just to hide your feelings? Have you ever cried secretly, no one knows? Have you ever made your own decision, or did someone else make the decision for yourself? Have you ever been confined to your own p...
